আপুনি স্বীকাৰ কৰক বা নকৰক, প্ৰতিটো সম্পৰ্কই ক্ষমতাৰ পৰিৱৰ্তন অনুভৱ কৰে। সদায় প্ৰভাৱশালীজন, বশৱৰ্তীজন আৰু কিছুমান ক্ষেত্ৰত আন এজনৰ উপস্থিতি থাকে যিয়ে এই সকলোবোৰ সমাধান কৰিব বিচাৰে। মনোবিজ্ঞানী ষ্টিফেন কাৰ্পমেনে বিকশিত কৰা তত্ত্ব সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজৰ লক্ষ্য হৈছে এনে গতিশীলতাক ব্যাখ্যা কৰা।

অনুগ্ৰহ কৰি জাভাস্ক্রিপ্ট সামৰ্থবান কৰক

আজি আমি ৰোমান্টিক সম্পৰ্কত মানুহে অজানিতে ল’ব পৰা ভূমিকাবোৰৰ কথা কৈছো। আৰু এই সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজটোক কি বুলি কোৱা হয়? ‘নাটক ত্ৰিভুজ’ (কিয় আপুনি দেখিব)। আৱেগিক ক্ষমতা সম্পদৰ জৰিয়তে ব্যক্তিগত পৰামৰ্শৰ বিশেষজ্ঞ মনোবিজ্ঞানী প্ৰগতি সুৰেকাৰ (ক্লিনিকেল চাইক’লজিত এম এ, হাৰ্ভাৰ্ড মেডিকেল স্কুলৰ পৰা পেছাদাৰী ক্ৰেডিট) সহায়ত এই সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজ মনোবিজ্ঞানৰ ওপৰত চকু ফুৰাওঁ আহক।

সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজ কি?

সম্পৰ্কৰ ত্ৰিভুজক প্ৰেমৰ ত্ৰিভুজৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত কৰিব নালাগে, য’ত তিনিটা ৰোমান্টিক আগ্ৰহ জড়িত হৈ থাকে। নতুবা ৰবাৰ্ট ষ্টাৰনবাৰ্গৰ ট্ৰাইএংগুলাৰ থিয়ৰী অৱ লাভৰ সৈতেও ইয়াক বিভ্ৰান্ত কৰিব নালাগে, য’ত দুজন মানুহৰ মাজত থকা প্ৰেমৰ প্ৰকৃতিৰ কথা কোৱা হৈছে।

ত্ৰিভুজ সম্পৰ্কক কি বুলি কোৱা হয়? আৰু আমাৰ অন্তৰংগ সম্পৰ্কত ফুলি উঠা সমস্যাবোৰ বুজাবলৈ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া এই মনোবিজ্ঞান ত্ৰিভুজটো কি? সহজ ভাষাত ক’বলৈ গ’লে...সম্পৰ্ক মনোবিজ্ঞানে (ষ্টিফেন কাৰ্পমেনৰ দ্বাৰা) সম্পৰ্কত মানুহে প্ৰায়ে লোৱা তিনিটা ভূমিকা উল্লেখ কৰিছে। ভূমিকাসমূহ হৈছে ভুক্তভোগী, উদ্ধাৰকাৰী আৰু অত্যাচাৰী। তিনিটা ভূমিকা পৰস্পৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল, বিনিময়যোগ্য আৰু মূলতঃ ইটোৱে সিটোৰ পৰিপূৰক। এই কাৰণেই এই বিষাক্ত প্ৰেম ত্ৰিভুজৰ পৰা ওলাই অহাটো ইমান কঠিন। <১৪>২. প্ৰেমৰ ত্ৰিভুজে কেনেকৈ কাম কৰে?

সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজটো তেতিয়াই হয় যেতিয়া কোনোবাই অজ্ঞাতে হ’লেও নিৰ্যাতনকাৰী/ভুক্তভোগীৰ ভূমিকা ল’ব পাৰে। তেওঁলোকে তেনে কৰাৰ কাৰণ (ত্ৰিকোণীয় সম্পৰ্ক মনোবিজ্ঞান অনুসৰি) পৰিৱেশৰ কাৰক বা তেওঁলোকৰ স্বভাৱৰ বাবেই হ’ব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও এজন ব্যক্তিৰ প্ৰাথমিক যত্ন লোৱা ব্যক্তিৰ সৈতে সম্পৰ্ক কেনেকুৱা হৈছে তাৰ দ্বাৰাও ইয়াৰ প্ৰভাৱ বহু পৰিমাণে পৰে। এই বিষাক্ত প্ৰেম ত্ৰিভুজটোৰ পৰা পলায়ন কৰাটো ইমান কঠিন। ইমানেই ই এটা সুস্থ সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজ নহয়, যিদৰে চিনেমাত ৰোমান্টিক কৰা হয়।

ভূমিকাবোৰ – যথা ভুক্তভোগী, নিৰ্যাতনকাৰী, আৰু উদ্ধাৰকাৰী – যিকোনো গতিশীলতাত প্ৰায়ে পোৱা যায় কাৰণ ইহঁত বিনিময়যোগ্য আৰু ইটোৱে সিটোৰ পৰিপূৰক। যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে আপ্লুত হৈ ভুক্তভোগীৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিবলৈ ইচ্ছুক হয়, তেতিয়া আপুনি সদায় কোনো নিৰ্যাতনকাৰী বা উদ্ধাৰকাৰীক খেলি থকা দেখিবলৈ পায়।

“আমি সম্পৰ্কত সংগ্ৰাম কৰাৰ প্ৰৱণতা ৰাখোঁ কাৰণ আমি ত্ৰিভুজ সম্পৰ্কত আমি লোৱা ভূমিকা নাজানো। ভুক্তভোগীয়ে সদায় সহায় বিচাৰে, সদায় ভুক্তভোগী কাৰ্ড খেলে, আৰু ধৰি লৈছে যে তেওঁলোকৰ জীৱনৰ বাবে আন কোনোবা দায়ী।’-প্ৰগতিয়ে কয়।

“দীৰ্ঘকালীনভাৱে এই ভূমিকাসমূহ যদিও অজ্ঞাতে গ্ৰহণ কৰা হ’ব পাৰে, সম্পৰ্কত সংঘাতৰ সৃষ্টি কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে পিতৃ-মাতৃ আৰু এটা সন্তানৰ এটা গোট লওক। শিশুটিয়ে পঢ়া-শুনা নকৰাৰ বাবে মাতৃৰ সমস্যা হ’ব পাৰে আৰু তেওঁক লাঠিচালনা কৰিব পাৰে, আৰু পিতৃয়ে শিশুটিক অহৰহ আশ্ৰয় দিব পাৰে।

“ফলত মাতৃ অত্যাচাৰী, শিশু ভুক্তভোগী আৰু পিতৃ উদ্ধাৰকাৰী হৈ পৰে। যেতিয়া এই ভূমিকাবোৰ শিলত স্থাপন কৰা হয়, তেতিয়া বিশেষকৈ ভুক্তভোগীৰ মাজত ঘৰ্ষণ আৰু আত্মসন্মানৰ সমস্যাৰ সৃষ্টি হয়। বিষয়বোৰ মূলতঃ এই কাৰণেই উদ্ভৱ হয় যে আমাৰ কোনোৱেই কি কৰিব লাগে কোৱাটো ভাল নাপায়। যদি কোনো শিশুক অনবৰতে অনুভৱ কৰাই দিয়া হয় যে...ঘৰত উত্তেজনা অহৰহ তেওঁৰ বাবেই হয়, তেওঁলোকে ডাঙৰ হ’লে নিজৰ সম্পৰ্কত ভুক্তভোগীৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিব। বা, বিদ্ৰোহত তেওঁলোক নিৰ্যাতনকাৰী হৈ পৰিব,” তাই শেষ কৰে।

সম্পৰ্কৰ ত্ৰিভুজ (ভুক্তভোগী, উদ্ধাৰকাৰী, নিৰ্যাতনকাৰী) এটা দুষ্ট, আৰু এই ভূমিকাসমূহ ইমান বিনিময়যোগ্য হোৱাৰ বাবে কোনে কি ভূমিকা পালন কৰিছে আৰু কেতিয়া ইয়াক সম্বোধন কৰিব লাগিব সেইটো নিৰ্ণয় কৰাটো অত্যন্ত কঠিন হৈ পৰে। ই নিশ্চিতভাৱে কোনো সুস্থ সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজ নহয়।

এনে ত্ৰিভুজ সম্পৰ্কই ব্যক্তিৰ মনোজগতৰ স্থায়ী ক্ষতি কৰিব পাৰে, যাৰ বাবে ইয়াক স্বীকাৰ কৰি তৎক্ষণাত শেষ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। কিন্তু এই ত্ৰিকোণীয় সম্পৰ্কবোৰৰ পৰা কেনেকৈ ওলাই আহিব পাৰি সেইটো বুজিবলৈ হ’লে আপুনি কি ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে সেইটো জানিব লাগিব।

নাটক ত্ৰিভুজত ভূমিকাসমূহ বুজা

এই সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজ মনোবিজ্ঞানৰ দ্বাৰা আপোনাৰ সমীকৰণটো প্ৰভাৱিত হোৱা নাই যেন লাগিব পাৰে। আপোনাৰ সম্পৰ্কত কোনো ক্ষমতাৰ পৰিৱৰ্তন নাই, কোনো নাটক নাই, আৰু নিশ্চিতভাৱে কোনো দোষৰ পৰিৱৰ্তন নাই। শুদ্ধ? সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজৰ ভূমিকাবোৰ বিতংভাৱে চাওঁ আহক, যাতে আপুনি ধৰিব পাৰে যে আপোনাৰটোৱেও কেতিয়াবা একেধৰণৰ সমীকৰণ দেখিছে নেকি।

1. নিৰ্যাতনকাৰী

এজন হতাশ ব্যক্তি, বেছিভাগ সময়তে এনে এজন ব্যক্তি যিয়ে ইচ্ছা কৰে যে ভুক্তভোগীজন কেৱল “ডাঙৰ হ’ব, ইতিমধ্যে”। তেওঁলোকৰ খঙৰ ফলত তেওঁলোকে হয়তো তুচ্ছ কথাবোৰত উৰুৱাই দিব পাৰে, নিশ্চিত কৰে যে ভুক্তভোগীক তেওঁৰ অযোগ্যতাৰ বিষয়ে সচেতন কৰা হয়। দ্য...নিৰ্যাতনকাৰীৰ ভূমিকা সাধাৰণতে হতাশাৰ পৰাই উদ্ভৱ হয়।

তেওঁলোকে নিয়ন্ত্ৰণ স্থাপন কৰিব বিচাৰে। তেওঁলোক কঠিন, কঠোৰ, স্বৈৰাচাৰী, আৰু অন্ততঃ সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজত থকা আনবোৰতকৈ অধিক শক্তিশালী যেন দেখা যায়। নিৰ্যাতনকাৰীৰ ভূমিকা প্ৰকাশ পোৱাৰ ধৰণটো অতি ব্যক্তিগত। কিন্তু এটা সাধাৰণ বিষয়বস্তু হ’ল এই ব্যক্তিজনে পৰিকল্পনা অনুসৰি নহ’ব পৰা সকলো কামৰ বাবে ভুক্তভোগীক দোষাৰোপ কৰে।

2. ভুক্তভোগী

য’ত নিৰ্যাতনকাৰী থাকে, তাত সদায় ভুক্তভোগী থাকে। প্ৰগতিয়ে কয়, “ভুক্তভোগী হৈছে এনে এজন ব্যক্তি যিয়ে অহৰহ নিজকে অসহায় অনুভৱ কৰে আৰু লগতে কয়, “তেওঁলোকে জীৱনৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব নোৱাৰা যেন অনুভৱ কৰিব পাৰে। বহুতে মোক সুধিছে যে কেৱল নিউৰ’টিক আৰু দুৰ্বল ইচ্ছাশক্তিৰ লোকেই ভুক্তভোগী হয় নেকি, কিন্তু সেয়া হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি।

“কেতিয়াবা বহুতো ভিন্ন কাৰকৰ বাবে মানুহে অনুভৱ কৰিব পাৰে যে তেওঁলোকৰ জীৱনৰ বাবে আন কোনোবা দায়ী, বা কেৱল তেওঁলোকৰ আত্মবিশ্বাসৰ অভাৱৰ বাবেই। সাধাৰণতে ভুক্তভোগীয়ে কেতিয়াও নিজৰ ওপৰত কাম নকৰে, কেৱল কাৰণ তেওঁলোকে নিজকে অক্ষম বুলি ভাবে। শুনিবলৈ হয়তো বিপৰীতমুখী যেন লাগিব পাৰে, কিন্তু মই অনুভৱ কৰোঁ যে বহু মহিলাই ভুক্তভোগীৰ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰে যিহেতু তেতিয়া সকলো কথা পিতৃতন্ত্ৰৰ ওপৰত দোষ দিয়াটো সহজ হৈ পৰে, পত্নীৰ ওপৰত কথাবোৰ দোষাৰোপ কৰাটো সহজ হৈ পৰে, আৰু যিকোনো দায়িত্ব উলাই কৰাটো সহজ হৈ পৰে।

“যদি কোনো ভুক্তভোগীয়ে উপলব্ধি কৰে যে তেওঁলোকে এই ভূমিকা পালন কৰিব নালাগে, যদি তেওঁলোকে বুজি পায় যে তেওঁলোকে লাভৱান আৰু বৃদ্ধি পাব পাৰে আৰু সম্পৰ্কত হেতালি খেলা নহয়,ইয়াৰ পৰা তেওঁলোকে সাৰি যাব নোৱাৰাৰ কোনো কাৰণ নাই৷ মোৰ পৰামৰ্শ? দায়িত্ব লওক, মায়া এঞ্জেল’ৰ কিতাপ পঢ়ক, আৰু লগে লগে নিজৰ ওপৰত কাম কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক।’

3. উদ্ধাৰকাৰী

“মই এতিয়া ইয়াত আছো, মই আপোনাক ক’ম যে সকলো কেনেকৈ ঠিক কৰিব পাৰি কাৰণ আপুনি সেইটো বুজিব নোৱাৰে। মোৰ লগত লাগি থাকক, মই তোমাক অত্যাচাৰীৰ পৰা আশ্ৰয় দিম আৰু এইটো আঁতৰাই দিম,” মূলতঃ উদ্ধাৰকাৰীৰ গীত।

“সাধাৰণতে উদ্ধাৰকাৰীয়ে এজন ব্যক্তিক সক্ষম কৰে,” প্ৰগতিয়ে কয় আৰু লগতে কয়, “উদাহৰণস্বৰূপে লওক , তোমাৰ মৰমিয়াল ককা-আইতাহঁত। তেওঁলোকে আপোনাক কেতিয়াও ক্ষতিৰ পথত সোমাবলৈ দিয়া নাই আৰু মাক-দেউতাকক সদায় আপোনাক বকাবকি কৰাৰ পৰা বিৰত ৰাখিছে নহয়নে? এক প্ৰকাৰে তেওঁলোকে সদায় উদ্ধাৰকাৰী হিচাপে হস্তক্ষেপ কৰি বেয়া আচৰণ সক্ষম কৰে।

“এজন উদ্ধাৰকাৰীয়ে আন এজন ব্যক্তিক আৰ্তজনক হ’বলৈ উৎসাহিত কৰে। তেওঁলোকৰ উদ্ধাৰকাৰী লুতুৰি-পুতুৰি কামৰ আঁৰৰ আৱেগ কেতিয়াবা হ’ব পাৰে, “আপুনি নিজৰ জীৱনটো নিজেই ঠিক কৰিব নোৱাৰে, গতিকে মই আপোনাক কেনেকৈ ঠিক কৰিব লাগে শিকাম।” প্ৰায়ে, আনকি এজন নিৰ্যাতনকাৰী আৰু ভুক্তভোগী থকাটোও উদ্ধাৰকাৰীৰ বাবেই হয়।’

এতিয়া যেতিয়া আপুনি এই ত্ৰিকোণীয় সম্পৰ্ক মনোবিজ্ঞানত তিনিটা অনন্য ভূমিকা কেনেকৈ বৈশিষ্ট্যযুক্ত কৰে তাৰ এটা ভাল ধাৰণা পাইছে, তেতিয়া ভূমিকাসমূহ কিমান নিৰৱচ্ছিন্নভাৱেও চোৱাটো যথেষ্ট বিনিময়যোগ্য যেন লাগিব পাৰে।

সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজত ভূমিকাসমূহ কেনেকৈ বিনিময়যোগ্য?

এনে ত্ৰিকোণীয় সম্পৰ্কত ভুক্তভোগী সদায় ভুক্তভোগী হয়নে? উদ্ধাৰকাৰীয়ে তেওঁলোকৰ অভদ্ৰতাক স্পষ্ট কৰি দিব পাৰে যদিও নিৰ্যাতনকাৰীজন সদায় ইমান যুদ্ধংদেহী আৰু কঠোৰ হৈ থাকেনে?এই ত্ৰিভুজ সম্পৰ্কৰ ভূমিকাবোৰে ইটোৱে সিটোক কেনেকৈ পৰিপূৰক কৰে সেই বিষয়ে আমি জানিবলগীয়া সকলো কথা প্ৰগতিয়ে আমাক কয়।

“কোনোবাই ভুক্তভোগীৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিবলৈ ইচ্ছুক হোৱাৰ বাবেই নিৰ্যাতনকাৰী আছে। যদি কোনো ব্যক্তিয়ে ভুক্তভোগীৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰা বন্ধ কৰে তেন্তে নিৰ্যাতনকাৰীয়ে তেওঁৰ কাৰ্য্য বিশ্লেষণ কৰিবলৈ বাধ্য হ’ব। তদুপৰি, নিৰ্যাতনকাৰীয়ে ইমান শক্তিশালী অনুভৱ কৰে কাৰণ তেওঁলোকে সেই শক্তি আৰু খং আনৰ ওপৰত প্ৰক্ষেপ কৰিছে। ভুক্তভোগীয়ে গম নাপায় যে তেওঁলোক নিজকে ভবাতকৈও শক্তিশালী, আৰু তেওঁলোকে হয়তো কোনো ধৰণৰ হেতালি খেলা সংগীৰ চিন ধৰিব নোৱাৰিব।

“যিকোনো ধৰণৰ অসৎ আচৰণ লোৱা কোনোবাই আচলতে ইয়াক অনুৰাগী কৰে। নিৰ্যাতনকাৰীজন তেওঁলোকে ভবাৰ দৰে কঠিন বা শক্তিশালী হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি৷ মাথোঁ তেওঁলোকক বহুত কথাৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ দিয়া হৈছে৷ ফলত ভুক্তভোগীয়ে তেওঁলোকৰ দুৰ্বলতা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে। কিন্তু যেতিয়া বেছি হ’ব, তেতিয়া এজন ভুক্তভোগীয়ে ভাবিব পাৰে “মই দেখুৱাম। মোৰ লগত তেনেকুৱা কৰাৰ সাহস কেনেকৈ হ’ল?” বা তেওঁলোকে হয়তো আন কোনোবাই তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰাটো বিচাৰিব পাৰে, আনকি তেওঁলোক আন কাৰোবাৰ উদ্ধাৰকাৰীও হ’ব পাৰে। উদ্ধাৰকাৰীজনে সকলো ঠিক কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি ভাগৰি পৰিব পাৰে আৰু ভুক্তভোগীৰ ওপৰতো বিৰক্ত হ’ব পাৰে। ফলত তেওঁলোকে নিৰ্যাতনকাৰীৰ ভূমিকাও ল’ব পাৰে,” তাই বুজাই দিয়ে।

মনোবিজ্ঞান ত্ৰিভুজত ভূমিকাবোৰ ধৰা পেলোৱাটো ইমান কঠিন হোৱাৰ কাৰণটো হ’ল মূলতঃ ইহঁতে ইটোৱে সিটোক সলনি আৰু পৰিপূৰক হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। যদি এদিন উদ্ধাৰকাৰীয়ে কেৱল নিজৰ চৌপাশৰ মানুহক দোষ দিব বিচাৰে, তেন্তে আপুনি চেষ্টা কৰিবলৈ অত্যন্ত বিভ্ৰান্ত হৈ পৰিব আৰু...সেই বিশেষ সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজটোৰ গতিশীলতা কেনেকুৱা হয় সেইটো বিচাৰি উলিয়াওক।

সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজৰ পৰা কেনেকৈ ওলাই আহিব

যেতিয়া আপুনি নিৰ্যাতনকাৰীয়ে তেওঁলোকৰ দৰে কিয় নিকৃষ্ট হৈ আছে সেই বিষয়ে ফিক্স কৰাত অত্যন্ত ব্যস্ত থাকে, তেতিয়া আপুনি ত্ৰিকোণীয়কৰণৰ কথা নাভাবিব সম্পৰ্ক মনোবিজ্ঞান। আপুনি মাত্ৰ গুৰুত্ব দিব যে আপোনাৰ বিপদৰ পৰা আপোনাক বচাবলৈ অহা এজন উদ্ধাৰকাৰী বিচাৰি উলিওৱা৷ প্ৰগতিয়ে আমাক কয় যে আপুনি আপোনাৰ সমস্যা সমাধানৰ বাবে আন কাৰোবাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই আৰু উচিত নহয় বুলি ধৰি ল'লে এনে জটিল ত্ৰিভুজ সম্পৰ্কৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ কেনেকৈ সহায় কৰিব পাৰে।

1. ভুক্তভোগীৰ বেণ্ডেজৰ পৰা মুক্ত হওক

“সম্পৰ্কত কোনো ধৰণৰ সন্তুষ্টি থাকিবলৈ আৰু এই গতিশীলতাৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ হ’লে ভুক্তভোগীয়ে উপলব্ধি কৰিব লাগিব যে তেওঁলোক নিজৰ উদ্ধাৰকাৰী হ’ব পাৰে,” প্ৰগতিয়ে লগতে কয়, “যেতিয়া আপুনি নিজৰ পক্ষত থিয় দিয়াৰ সিদ্ধান্ত লয়, আপুনি সম্ভৱতঃ আপোনাৰ বাবে পূৰ্বনিৰ্ধাৰিত ভূমিকা, বা আপুনি শিকি অহা ভূমিকাৰ পৰা ওলাই আহিব পাৰে।

“আমি মূলতঃ অসুখী হোৱাৰ কাৰণটো আমি লোৱা ভূমিকাৰ বাবে নহয় বৰঞ্চ আমি অনুভৱ কৰিব পাৰো যে আন কোনোবাই আমাক ঠিক কৰিব পাৰে। আগবাঢ়ি যোৱাৰ একমাত্ৰ পথ হ’ল নিজকে শক্তিশালী আৰু স্বাধীন বুলি মানি লোৱা আৰু কোৱা। যদি আপুনি কোনো বিষাক্ত নাটকত আবদ্ধ হৈ পৰে, তেন্তে আপুনি স্বীকাৰ কৰিব লাগিব যে আপুনিও এনেকুৱা কাম কৰি আছে যিয়ে আপোনাক দুখীয়া কৰি তুলিব পাৰে।

“আপোনাৰ পৰিৱেশ সলনি হ’ব বুলি আশা কৰাতকৈ আপুনি কি কৰিব পাৰে সেয়া চাব লাগিব নিজৰ ভিতৰতে পৰিৱৰ্তন। আপোনাৰ নেকিআত্মবিশ্বাস কম? নে আপোনাৰ মোকাবিলা কৰাৰ দক্ষতা কম? হয়তো আৰ্থিক স্বাধীনতাই আপোনাক সহায় কৰিব পাৰে, বা স্বাধীনতাৰ মৌলিক অনুভূতি। সম্পৰ্কৰ ত্ৰিভুজৰ পৰা মুক্ত হ’বলৈ আপুনি ল’ব পৰা আটাইতকৈ ডাঙৰ পদক্ষেপটো হ’ল পৰিৱৰ্তন যে ভিতৰৰ পৰাই আৰম্ভ হয় সেই কথা বুজি পোৱা। কোনে কি ভূমিকা পালন কৰিছে সেইটো বুজিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ পৰিৱৰ্তে নিজৰ ওপৰত কাম কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক।

2. ফলপ্ৰসূ যোগাযোগ

“ফলপ্ৰসূ যোগাযোগৰো প্ৰয়োজন। বহু সময়ত ভুক্তভোগীয়েও বাৰ্তাটো সঠিক মাতৰ সুৰত প্ৰকাশ নকৰে। হয় সিহঁতৰ চাৰ্জ বেছি হ’ব পাৰে নহয় সিহঁতে প্ৰতিক্ৰিয়াৰ প্ৰতি অত্যধিক ভয় খাই ক্লেম আপ হ’ব পাৰে। যদি দুজন মানুহে কথা পাতি আছে, তেন্তে আপুনি সঠিক মাতৰ সুৰ আৰু অতি জুখিব পৰা বক্তব্য ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব৷ যদি কোনোবাই কাৰোবাৰ অবিভক্ত মনোযোগ বিচাৰে, তেন্তে আৰম্ভণিৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল সেইটো বিচৰা।’-প্ৰগতিয়ে কয়।

যদিও এনে লাগিব পাৰে যে আপুনি অনুভৱ কৰা একমাত্ৰ কথাটো হ’ল আপোনাৰ সম্পৰ্কত নিৰ্যাতন আৰু তুচ্ছ-তাচ্ছিল্য, তথাপিও ইয়াক কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ নিশ্চিত হওক যে আপোনাৰ মাতৰ সুৰ ভাবুকিদায়ক নহয়। যদি কিবা আছে, এতিয়ালৈকে আপুনি উপলব্ধি কৰিব লাগিব যে নিৰ্যাতনকাৰীজন আচলতে সমালোচনাক গঠনমূলকভাৱে লোৱা ধৰণৰ নহয়।

3. পেছাদাৰী সহায় বিচাৰক

যেতিয়া বস্তুবোৰ হাতৰ বাহিৰত যেন লাগিব পাৰে বা আপুনি অনুভৱ কৰে যে আপোনাৰ বিষাক্ত গতিশীলতাত যোগাযোগ সম্ভৱ নহয়, তেতিয়া এজন নিৰপেক্ষ তৃতীয় পক্ষৰ পেছাদাৰীৰ সহায় বিচৰাটো সম্ভৱ আপুনি কৰিব পৰা সৰ্বোত্তম কাম।

এজন থেৰাপিষ্টে আপোনাক ক’ব পাৰিব যে আপোনাৰ...সম্পৰ্ক আৰু ইয়াক ঠিক কৰিবলৈ আপুনি কি কৰিব লাগিব, পৰিস্থিতিৰ ওপৰত বিচাৰহীন দৃষ্টিভংগী আগবঢ়াই। যদি আপুনি বিচৰা সহায়, ব’ন’ব’লজীৰ অভিজ্ঞ পৰামৰ্শদাতাৰ পেনেল মাত্ৰ এটা ক্লিকৰ দূৰত্বত৷

মূল পইণ্টাৰ

• সম্পৰ্কত ত্ৰিভুজ তিনিটা ভূমিকাৰে গঠিত – নিৰ্যাতনকাৰী, ভুক্তভোগী আৰু উদ্ধাৰকাৰী
• নিৰ্যাতনকাৰীয়ে নিয়ন্ত্ৰণ আৰু ক্ষমতা প্ৰতিষ্ঠা কৰিব বিচাৰে
• ভুক্তভোগী এজন দুৰ্বল -নিম্ন আত্মবিশ্বাসৰ ইচ্ছাসম্পন্ন ব্যক্তি
• এইখিনিতে 'ফিক্সাৰ' হিচাপে উদ্ধাৰকাৰীৰ ভূমিকা আহি পৰে
• সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজ তত্ত্বটো তেতিয়াহে খাৰিজ কৰিব পাৰি যেতিয়া ভুক্তভোগীয়ে স্থিতি গ্ৰহণ কৰে আৰু ফলপ্ৰসূভাৱে যোগাযোগ কৰে

এতিয়া যেতিয়া আপুনি জানে যে সম্পৰ্ক ত্ৰিভুজটো কি আৰু আমি অজানিতে এই আদান-প্ৰদানমূলক ভূমিকাবোৰত কেনেকৈ খাপ খাব পাৰো, আশাকৰোঁ, আপুনিও ইয়াৰ পৰা কেনেকৈ ওলাই আহিব পাৰি তাৰ এটা ভাল ধাৰণা পাব . যিসকলে নিজকে এনে এটা লুপত আবদ্ধ হৈ থকা দেখা পায়, তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰগতিয়ে এটা চূড়ান্ত পৰামৰ্শ আগবঢ়াইছে।

“পৰিস্থিতি বা চৌপাশৰ মানুহক দোষাৰোপ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে এজন ব্যক্তিয়ে নিজকে গঢ়ি তোলাত মনোনিৱেশ কৰাটো প্ৰয়োজন। দিনৰ শেষত পৰিৱেশৰ মানদণ্ড যিমানেই বেয়া নহওক কিয়, আমি জন্মতে মুক্ত। আমি সেই স্বাধীনতা আমাৰ মূৰত অনুভৱ কৰিব লাগিব, সেইটোৱেই প্ৰতিজন ভুক্তভোগীয়ে আৰম্ভ কৰিব লাগিব৷ যদি কিবা এটাই আপোনাক সংকুচিত কৰি ৰাখিছে, তেন্তে নিজৰ গাঁঠিবোৰ উন্মোচন কৰাত মনোনিৱেশ কৰক,” তাই কয়।

FAQs

ত্ৰিভুজ