বিশ্বাস আৰু প্ৰেমৰ মাজৰ সম্পৰ্কটো সুস্থ সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ বাবে কেন্দ্ৰীয়। ধুনীয়া জেণ্ডায়াই এবাৰ উদ্ধৃত কৰা মতে, “বিশ্বাস অবিহনে সম্পৰ্কবোৰ সেৱা অবিহনে ফোনবোৰৰ দৰে। আৰু চাৰ্ভিচ নথকা ফোন এটা লৈ কি কৰিব? তুমি খেল খেলা।” ই এটা কঠিন তথ্য যিয়ে সম্পৰ্কত আস্থাৰ অভাৱ হ’লে কি হয় তাৰ নিখুঁত সাৰাংশ দাঙি ধৰে।

আস্থা আৰু সন্মান নথকা সম্পৰ্কৰ ওপৰত মনোবিজ্ঞানী জয়ন্ত সুন্দৰেছনৰ সৈতে তেওঁৰ ইনপুটৰ বাবে যোগাযোগ কৰাৰ সময়ত তেওঁ কয়, “আস্থাবিহীন সম্পৰ্ক গেছ নথকা গাড়ীৰ দৰেই। সম্পৰ্কত বিশ্বাস অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰণ ই আমাক আমাৰ সংগীৰ ভাল দিশত মনোনিৱেশ কৰাত সহায় কৰে। দুয়োজনে ইজনে সিজনৰ ওপৰত প্ৰচণ্ড পৰিমাণৰ আস্থা স্থাপন কৰাৰ পিছত আপোনাৰ সংগীয়ে ডাঠ আৰু পাতলৰ মাজেৰে আপোনাৰ কাষত থিয় দিব। আমাৰ সংগীৰ বিষয়ে বুজাত আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে এই ভেটিটো লাহে লাহে গঢ় লৈ উঠে।’

মই আগতে কিছুমান মূল্যৱান শিক্ষা শিকিছো য’ত সম্পৰ্কত অনাস্থা বনজুইৰ দৰে বিয়পি পৰিছিল। প্ৰেমতকৈ বিশ্বাসক বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি মই বিশ্বাস কৰাৰ কাৰণটো হ’ল প্ৰেম অন্ধ কিন্তু বিশ্বাস অন্ধ নহয়। বিশ্বাস যুক্তিবাদী হোৱাৰ বিপৰীতে প্ৰেম হুলস্থুল। কাৰোবাক বিশ্বাস কৰাটো এটা যুক্তিসংগত কাম আনহাতে কাৰোবাক ভালপোৱাটো স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে ঘটে, ইয়াৰ ওপৰত প্ৰায়ে কোনো নিয়ন্ত্ৰণ নাথাকে।

আপুনি যিমান বিচাৰে সিমান মানুহৰ প্ৰেমত পৰিব পাৰে আৰু যিমানবাৰ হৃদয়ে ইচ্ছা কৰে, কিন্তু বিশ্বাসৰ প্ৰয়োজন প্ৰেমত থাকিবলৈ আৰু সেই প্ৰেমক সমৰ্থন কৰিবলৈ।

কৰিব পাৰেআন এটা, তেন্তে উত্তৰটো হ’ল নহয়। প্ৰেম এনেকুৱা এটা অনুভৱ যিটো আহে আৰু যায়, কিন্তু বিশ্বাস, এবাৰ হেৰাই গ’লে, আকৌ বিচাৰি পোৱাটো কঠিন।

জয়ন্তই কয়, “সম্পৰ্কত আস্থা গঢ়ি তুলিবলৈ বা পুনৰ গঢ়ি তুলিবলৈ বহুতো কাম আছে। আমাক এনে এজন সংগীৰ প্ৰয়োজন যিয়ে আমাৰ অন্তৰ্নিহিত চিন্তা আৰু অনুভৱবোৰ শুনিব, যিয়ে সেইবোৰ বুজিব, আৰু সেইবোৰক বৈধতা প্ৰদান কৰিব। অনাস্থাই আমাক আমাৰ উল্লেখযোগ্য আনজনৰ প্ৰতি মুকলি হ’বলৈ নিদিয়ে৷ বিশ্বাস নথকা সম্পৰ্কত আপুনি প্ৰেম গ্ৰহণ কৰিবলৈ বা দিবলৈও মুকলি নহয়।

“তোমালোক দুয়োজনে নিজকে ইজনে সিজনৰ পৰা সীমিত কৰি ৰাখিছে আৰু সম্পৰ্কৰ বৃদ্ধি ৰোধ কৰি আছে। সম্পৰ্কত বিশ্বাসৰ অভাৱে আপোনাক ইজনে সিজনৰ লগত শিথিল হ’বলৈ নিদিয়ে। আস্থা আৰু সন্মান নথকা বিবাহত আপুনি আনজনক যিমানেই নিৰ্দোষতাৰ প্ৰমাণ আপোনাৰ সন্মুখত ৰাখিলেও বিশ্বাস নকৰিব। বহুত গৰম আৰু জুইয়ে সম্পৰ্কটোক আগুৰি ধৰিব, ইয়াৰ সমগ্ৰতাক জুই জ্বলাই দিবলৈ অপেক্ষা কৰি থাকিব।

“সম্পৰ্কটোত কোনো প্ৰকৃত গতি নহয় কাৰণ কোনেও আগবাঢ়ি যাব নিবিচাৰে। সেয়েহে বিশ্বাসবিহীন সম্পৰ্ক একো নহয়।” শক্তিশালী ভেটি গঢ়িবলৈ আৰু নিঃচৰ্ত প্ৰেমৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰিবলৈ বিশ্বাসৰ প্ৰয়োজন। বা এটা সম্পৰ্ক অতি সোনকালে লৰচৰ আৰু ভাঙিবলৈ আৰম্ভ কৰিব। ইজনে সিজনৰ লগত আৰামদায়ক হ’বলৈ বিশ্বাসৰ প্ৰয়োজন। ই আমাক প্ৰেমিকৰ উপস্থিতিত নিৰাপত্তা অনুভৱ কৰায়। ই আমাক সুৰক্ষিত অনুভৱ কৰায়, আৰু আমি আমাৰ সংগীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰো যাতে আমাক আঘাত নিদিয়ে।

কিন্তু বিশ্বাস অবিহনে সম্পৰ্ক বেছি দিন টিকি থাকিব নোৱাৰে। জয়ন্তই কোৱাৰ দৰে বিশ্বাসবিহীন সম্পৰ্ক গেছবিহীন গাড়ীৰ দৰে। আৰু কেনেকৈগেছ অবিহনে বহু দূৰলৈ যাব পাৰি? যথেষ্ট দূৰত নহয়।

বিশ্বাস অবিহনে সম্পৰ্কত ঘটা ১১টা কথা

বিশ্বাস গঢ়ি তুলিবলৈ সময় লাগে। কল্পনা কৰকচোন আপুনি কাৰোবাক ছ’চিয়েল মিডিয়াত লগ পাইছে। আপুনি তেওঁলোকৰ লগত অনবৰতে আড্ডা মাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। আনকি আপুনি তেওঁলোকৰ লগত ভিডিঅ’ কলত কথা পাতে। আপুনি জানে যে তেওঁলোকে ক’ত থাকে আৰু তেওঁলোকে জীৱিকাৰ বাবে কি কৰে, তথাপিও আপুনি তেওঁলোকক লগ পোৱাৰ আগতে আপোনাৰ সময় উলিয়াই কাৰণ আপুনি কেলেংকাৰী বা ভূতৰ দৰে হ’ব নিবিচাৰে। সকলো ধৰণৰ সম্পৰ্কৰ ক্ষেত্ৰত বিশ্বাস অতি প্ৰয়োজনীয়। তলত বিশ্বাস নোহোৱা সম্পৰ্কত ঘটা কথাবোৰ উল্লেখ কৰা হ’ল।

1. কোনো নিৰ্ভৰযোগ্যতা নাই

জয়ন্তই কৈছে, “দুয়োপক্ষৰ আস্থা নথকা সম্পৰ্কৰ নিৰ্ভৰযোগ্যতা শূন্য হ’ব। যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ সংগীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব নোৱাৰে তেতিয়া সম্পৰ্কটোত কেনেকৈ আগবাঢ়ি যায়? সম্পৰ্ক এটা চলি থাকিবলৈ হ’লে ইজনে সিজনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব লাগিব। অবিশ্বাস্যতা বহু ৰূপত হ’ব পাৰে। ধৰি লওক আপোনাৰ সংগীয়ে সময়মতে ৰাতিৰ আহাৰ গ্ৰহণ কৰিবলৈ ঘৰলৈ উভতি আহিম বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়ে, কিন্তু প্ৰতিটো দিনেই, তেওঁলোক অত্যন্ত দেৰিকৈ উভতি আহে।

“এজন অবিশ্বাস্য সংগীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব নোৱাৰি কাৰণ তেওঁলোকে কিবা এটা ক’ব কিন্তু ইয়াৰ বিপৰীত কাম কৰিব। আপুনি আপোনাৰ সংগীৰ সৈতে আপোনাৰ সংযোগ গভীৰ কৰিব নোৱাৰে যেতিয়া তেওঁলোকৰ কথা আৰু কামৰ মাজত মিল নাথাকে।” নিৰ্ভৰযোগ্য ব্যক্তি এজন সামঞ্জস্যপূৰ্ণ আৰু বিশ্বাসযোগ্য হোৱাৰ বাবে নিৰ্ভৰযোগ্যতা সম্পৰ্কৰ এক অপৰিহাৰ্য দিশ।

2. কোনো নিৰাপদ বন্দৰ নাই

জয়ন্তই কয়, “সম্পৰ্ক এটা নিৰাপত্তাৰ কম্বলৰ দৰে। ঘৰলৈ আহিব পৰা এটা নিৰাপদ বন্দৰদিনটোৰ শেষত আৰু নিৰাপদ আৰু সুৰক্ষিত অনুভৱ কৰে। প্ৰতিটো সম্পৰ্কতে আৱেগিক সুৰক্ষা থাকিব লাগে। আমি সকলোৱেই দৈনন্দিন জীৱনত এক বিলিয়ন বস্তুৰ বিৰুদ্ধে যুঁজি থকা মানুহ। যেতিয়া কোনো নিৰাপদ বন্দৰ নাথাকে, তেতিয়া আমি ক্ষতি আৰু বিচাৰৰ পৰা সুৰক্ষিত অনুভৱ নকৰো। বিশ্বাস আৰু সন্মান নথকা সম্পৰ্কত সদায় নিৰাপত্তা আৰু নিজৰ বুলি অনুভৱৰ অভাৱ থাকিব। আনকি আপুনি অনুভৱ কৰিব পাৰে যে আনজনে আপোনাক ব্যৱহাৰ কৰিছে।’

যেতিয়া সম্পৰ্কত আস্থা থাকে, তেতিয়া আপুনি ঘৰলৈ উভতি আহে এনে এজন ব্যক্তিৰ ওচৰলৈ যিয়ে আপোনাৰ প্ৰতি নিজৰ যত্ন আৰু মৰম প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ ইচ্ছুক। এই প্ৰেম আৰু স্নেহে আমাৰ সত্তাক লালন-পালন কৰে। আমাৰ মানসিক স্বাস্থ্য বহুলাংশে নিৰ্ভৰ কৰে আমাৰ সম্পৰ্কৰ মানদণ্ডৰ ওপৰত আৰু যেতিয়া কোনো সম্পৰ্কৰ ওপৰত আস্থাৰ অভাৱ হয় তেতিয়া গুণগত মান কমি গৈ থাকে। বন্ধনটো পচি যায় আৰু আমাক এটাতকৈ অধিক ধৰণে প্ৰভাৱিত কৰে।

৩) বিশ্বাস নোহোৱা সম্পৰ্কত ঘটা কথাবোৰ – যোগাযোগৰ বিচ্ছিন্নতা

যিকোনো সম্পৰ্ক শান্তিপূৰ্ণ আৰু মসৃণভাৱে চলিবলৈ যোগাযোগ অতি প্ৰয়োজনীয়। যোগাযোগৰ সমস্যাই ঘনিষ্ঠতা আৰু আৱেগিক সংযোগত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে, যাৰ ফলত বহু সংঘাতৰ সৃষ্টি হয়। জয়ন্তই কয়, “দুয়োপক্ষৰ আস্থা নথকা সম্পৰ্কত হোৱা অন্যতম প্ৰধান কথা হ’ল যোগাযোগ ভাঙি যোৱা। আপুনি আপোনাৰ সপোন, আপোনাৰ উচ্চাকাংক্ষা, আৰু আপোনাৰ ভয়ৰ বিষয়ে আপোনাৰ সংগীৰ সৈতে শ্বেয়াৰ নকৰিব।

“যেতিয়া আপুনি যোগাযোগ বন্ধ কৰে, তেতিয়া আপুনি প্ৰত্যেকৰে সৈতে আপোনাৰ সংগীৰ সৈতে কম সংযোগ অনুভৱ কৰেpassing day। ইয়াৰ ফলত যুক্তিটো কোনো গুৰুত্বহীন কথাৰ ওপৰত হ’লেও সংঘাত বৃদ্ধি পাব। আপুনি এনে অনুভৱ কৰিব যেন আপোনাক দেখা বা শুনা নাই৷ আপুনি আপোনাৰ সংগীৰ প্ৰতি অহৰহ নেতিবাচক দৃষ্টিভংগী গঢ়ি তুলিব যদিও তেওঁলোকৰ ভাল উদ্দেশ্য থাকে।’

4. ত্ৰুটিসমূহ বৃদ্ধি কৰা হয়

জয়ন্তই আমি যেতিয়াই নকৰো তেতিয়াই ত্ৰুটিসমূহ বৃদ্ধি হোৱাৰ বিষয়ে এটা চিন্তা-উদ্দীপক পইণ্টাৰ শ্বেয়াৰ কৰে 't আমাৰ সংগীক বিশ্বাস কৰক। ই হৈছে সম্পৰ্কৰ অন্যতম সাধাৰণ সমস্যা যিটো আমি আমাৰ সংগীক বিশ্বাস নকৰিলে দেখা দিয়ে। তেওঁ কয়, “আমাৰ সকলোৱেই অসম্পূৰ্ণ। আমি সকলোৱে জন্মতে ত্ৰুটি লৈ আহিছো। কিন্তু যেতিয়া কোনো সম্পৰ্কত আস্থাৰ অভাৱ হয়, তেতিয়া সেই অসম্পূৰ্ণতাবোৰক মেগনিফাইং গ্লাছৰ দ্বাৰা চোৱা হয়। যদি আপোনাৰ সংগীয়ে আপোনাক বিশ্বাস নকৰে তেন্তে তেওঁলোকে সদায় আপুনি কৰা কাম আৰু নকৰা কামৰ প্ৰতিটো সৰু সৰু দিশ পৰীক্ষা কৰিব।

“এনে নিৰাশাবাদী মনোভাৱ নেতিবাচকতাৰ ঠাইৰ পৰাই আহে য’ত বিশ্বাস নাই। সম্পৰ্কত বিশ্বাস কেন্দ্ৰীয় প্ৰয়োজনীয়তা। ই কাৰোবাৰ লগত থাকিব বিচৰাৰ ইতিবাচক প্ৰত্যাশাৰ সৃষ্টি কৰে। যেতিয়া আপোনাৰ ত্ৰুটিবোৰ ছালনি কৰি পৰিদৰ্শন কৰা হয়, তেতিয়া ই এক ক্ষতিকাৰক আৰু ক্ষতিকাৰক পৰিৱেশৰ সৃষ্টি কৰে।’

5. আৱেগৰ বিস্ফোৰণ

যেতিয়া আপুনি কাৰোবাক ভাল পায় আৰু বিশ্বাস কৰে, তেতিয়া আপুনি য’ত পাৰে তাত সৎ আৰু মুকলি কথা-বতৰা পতাৰ প্ৰৱণতা থাকে সমস্যাসমূহ উত্থাপন হোৱাৰ লগে লগে সমাধান কৰা। যেতিয়া আপুনি মাত কোৱাৰ সলনি সেই বিষয়বোৰ স্তব্ধ কৰিব তেতিয়া অতি সোনকালে পেচিভ-এগ্ৰেছিভৰ ৰূপত আৱেগিক বানপানীৰ সন্মুখীন হ’ব লাগিবআপোনাৰ সংগীৰ প্ৰতি খং আৰু ক্ষোভ।

জয়ন্তই কয়, “আপোনাৰ সংগীৰ সৈতে ভাগ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে গিলি পেলোৱা সকলোবোৰৰ বাবেই আপুনি অৱশেষত নিষ্ক্ৰিয়-আক্ৰমণাত্মক আচৰণ গ্ৰহণ কৰিব। আপুনি মুডী হ’ব, আপুনি কান্দিব, ক্ৰোধিত হ’ব, আৰু ফ্লেয়াৰ আপ হ’ব এই সকলোবোৰ কাৰণ বিশ্বাস নাই, আৰু বিশ্বাস নথকা সম্পৰ্ক একোৱেই নহয়।”

6. আপুনি ইজনে সিজনৰ লগত সময় কটোৱাৰ পৰা বিৰত থাকে

আপুনি আপোনাৰ সংগীৰ সৈতে সময় কটাব লাগিব যাতে তেওঁলোকক ভালদৰে বুজিব পাৰে আৰু গভীৰ বন্ধন গঢ়ি তুলিব পাৰে। কাৰোবাক ভাল পালে তেওঁৰ পৰা যথেষ্ট হ’ব নোৱাৰে৷ কিন্তু বিশ্বাস নথকা সম্পৰ্কত আপুনি একেলগে কোনো মানসম্পন্ন সময় কটাব নোৱাৰে।

জয়ন্তই কয়, “আস্থা আৰু সন্মান নথকা সম্পৰ্ক বা বিবাহত আপুনি আনজনৰ বাবে কোনো সুস্থ আপোচ নকৰে। ইয়াৰ ফলত অগণন মতানৈক্যৰ সৃষ্টি হ’ব। এই কাজিয়াবোৰে আপোনাৰ সংগীৰ সৈতে কম সময় কটাব, আৰু আপুনি সম্পৰ্কত আবদ্ধ হৈ পৰা অনুভৱ কৰিব।’

7. সঘনাই সন্দেহ আৰু বিশ্বাসঘাতকতাৰ চিন্তা

জয়ন্তই কয়, “ধৰক আপুনি আৰু... আপোনাৰ সংগীয়ে পাৰ্টিলৈ যায়। তোমালোক দুয়ো বেলেগ বেলেগ কোঠাত। আপোনাৰ মনটো বিচৰণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু আপোনাৰ সংগীৰ প্ৰতি নেতিবাচকতাৰে ভৰি পৰে। আপুনি ভাবিছে যে তেওঁলোকে নিশ্চয় কি কৰি আছে৷ আপুনি ভাবিছে হয়তো আপোনাৰ স্বামীয়ে আন এগৰাকী মহিলাৰ লগত কথা পাতিছে। যদিও দুয়োজনেই একেটা পাৰ্টিতে আছে, তথাপিও আপুনি কল্পনা কৰে যে আপোনাৰ চকুৱে দেখা নাপায় বুলিয়েই তেওঁলোকে আপোনাক প্ৰতাৰণা কৰিছে।

“আপুনিআপোনাৰ সংগীৰ নৈতিকতা আৰু আপোনাৰ প্ৰতি আন্তৰিকতাক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰে আনকি তেওঁলোক সম্পূৰ্ণ আনুগত্যশীল হ’লেও। যেতিয়া কোনো সম্পৰ্কত আস্থাৰ অভাৱ হ’ব, তেতিয়া আপুনি তেওঁলোকৰ বিষয়ে সম্ভৱপৰ আটাইতকৈ বেয়া কথাবোৰ ধৰি ল’ব।’

8. বিশ্বাস অবিহনে সম্পৰ্কত গোপনীয়তা আক্ৰমণ

জয়ন্তে পূৰ্বৰ কথাটোৰ ওপৰত বিশদভাৱে কৈছে, “সম্পৰ্কত বিশ্বাস অবিহনে, আপোনাৰ ব্যক্তিগত স্থান আৰু সময়ৰ সম্পূৰ্ণ নিৰীক্ষণ থাকিব পাৰে। ধৰি লওক আপুনি কৰ্মস্থলীৰ পৰা কেইমিনিটমান দেৰি হৈছে। সেই হেৰাই যোৱা মিনিটবোৰক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰিব লাগিব। আপুনি সেই মিনিটবোৰৰ হিচাপ দিব বুলি আশা কৰা হ'ব।

আপোনাৰ ব্যক্তিগত স্থান আক্ৰমণ কৰা হ'ব। আপোনাৰ ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ তদাৰক কৰা হ’ব। আপোনাৰ ফোন কল আৰু মেছেজ আপোনাৰ অজ্ঞাতে পৰীক্ষা কৰা হব। ধৰি লওক আপুনিয়েই যিয়ে আপোনাৰ সংগীক বিশ্বাস নকৰে। আপুনি এজন চকীদাৰ কুকুৰ হৈ পৰে। এবাৰ আপোনাৰ সংগীয়ে গম পালে যে আপুনি তেওঁলোকৰ সকলো কামৰ ওপৰত চকু ৰাখিছে, অতি সোনকালে, তেওঁলোকে আপোনাক ঘৃণা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব। আপোনাৰ অবিৰত তদন্তৰ বাবে আপোনাৰ সংগীয়ে এই অবিশ্বাস্য পৰিৱেশত স্তব্ধ অনুভৱ কৰিব।’

৯. সম্পৰ্কত পুনৰ আস্থা লাভ কৰিবলৈ এইটো এটা কাম নহয়। ধৰি লওক কোনোবাই আপোনাক আঘাত দিয়াৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। কিন্তু তেওঁলোকে আপোনাৰ কোনো ক্ষতি কৰাৰ আগতেই আপুনি তেওঁলোকক আঘাত দিয়ে। তেওঁলোকেও একে ব্যৱস্থা গ্ৰহণ নকৰাৰ উদ্দেশ্যে আপুনি ব্যৱস্থাটো লয়। জয়ন্তই কয়, “দুয়োটাৰ ওপৰত আস্থা নোহোৱাকৈ সম্পৰ্কপক্ষসমূহে প্ৰায়ে পূৰ্ব-নিৰ্ধাৰিত আক্ৰমণত লিপ্ত হয়।

“আপুনি ভাবে, “আপুনি মোৰ লগত তেনে কৰাৰ আগতে মোক আপোনাৰ লগত তেনেকুৱা কৰিবলৈ দিয়ক। কাৰণ, আপোনাৰ নেতিবাচক উদ্দেশ্য আছিল যিটো মই প্ৰি-এম্পট কৰিছিলোঁ।” মূলতঃ ই ‘আপুনি মোক ঠগিবৰ আগতে মই তোমাক ঠগিম’ মানসিকতা৷ পূৰ্ব-নিৰ্ধাৰিত আচৰণ ভয়ৰ পৰাই উদ্ভৱ হয়। যদি আপুনি ভয় কৰে যে আপোনাৰ সংগীয়ে আপোনাক প্ৰতাৰণা কৰিব পাৰে, তেন্তে আপুনি তেওঁলোকক প্ৰতাৰণা কৰিব। কাৰণ তেওঁলোকে আপোনাক আঘাত দিয়াৰ আগতেই আপুনি তেওঁলোকক আঘাত দিব বিচাৰে।’

১০) অবিশ্বাস

জয়ন্তই কয়, ‘‘আপোনাৰ সংগীক দীৰ্ঘদিন ধৰি সন্দেহৰ বলি হ’লে অবিশ্বাস হ’ব। যেতিয়া এজন সংগীয়ে সম্পৰ্কত ইমান নিৰাশাবাদ লাভ কৰিব, তেতিয়া নতুন মানুহ লগ পোৱাটো শুদ্ধ বতাহৰ উশাহৰ দৰে অনুভৱ হ’ব। সেই শুদ্ধ বতাহে তেওঁলোকক উপলব্ধি কৰিব যে মানুহ বেলেগ হ’ব পাৰে আৰু সম্পৰ্কবোৰ সুখী হ’ব পাৰে। তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কত থকা আস্থাৰ সমস্যাৰ বাবে এই সংগীয়ে হয়তো শেষত এনেকুৱা কাম কৰিব পাৰে যিটো তেওঁলোকে প্ৰথমতে কেতিয়াও কৰাৰ উদ্দেশ্য নাছিল।

“অবিশ্বাসে তেওঁলোকক আন এজন ব্যক্তিৰ কোলাত ঠেলি দিব য'ত কথা-বতৰাবোৰ সহজ, অধিক আৰামদায়ক আৰু... শিথিল হৈ পৰিল। তেওঁলোকে নিজৰ সম্পৰ্ক আৰু এই নতুন গতিশীলতাৰ মাজৰ বৈপৰীত্য দেখিব, এটা সুস্থ সম্পৰ্ক কেনেকৈ কাম কৰে সেই কথা উপলব্ধি কৰিব আৰু এতিয়া এই নতুন ব্যক্তিজনৰ সৈতে সুখ বিচাৰিব।”

11. বিশ্বাস অবিহনে সম্পৰ্কই বিচ্ছেদ ঘটাব পাৰে

জয়ন্তই শ্বেয়াৰ কৰিছে, “বিশ্বাস অবিহনে সম্পৰ্ক আগবাঢ়ি নাযায়। বৃদ্ধি হ’ব নোৱাৰা আৰু সকলো আত্ম-বিধ্বংসী আচৰণৰ বাবে আপোনাৰ সম্পৰ্কটো আবদ্ধ হৈ থাকিবআৰম্ভণিৰ পৰ্যায়। আপুনি আগতে যি পৰ্যায়তেই নাথাকক কিয়, বিশ্বাসৰ অভাৱে আপোনাক প্ৰথম পৰ্যায়ত ঘূৰাই আনিব। যদিহে আৰু যেতিয়ালৈকে দুয়োপক্ষই বিশ্বাস গঢ়ি তোলাৰ প্ৰচেষ্টা নকৰে আৰু অনাস্থাৰ পৰা ওলাই অহাৰ উপায় বিচাৰি নাপায়, তেতিয়ালৈকে সম্পৰ্কটোৰ বেয়া অন্ত অনিবাৰ্য হ’ব।’

আপুনি আপোনাৰ সংগীক খেদি পঠিয়াব আৰু আপোনাৰ... যদি আপুনি তেওঁলোকৰ বিষয়ে কুৎসিত চিন্তা কৰে তেন্তে সুখেৰে। আস্থাবিহীন বিবাহৰ শেষ লক্ষ্য হ’ব বিচ্ছেদ। আপোনাৰ অহৰহ সন্দেহ, যোগাযোগৰ অভাৱ আৰু আৱেগৰ বিস্ফোৰণে অৱশেষত আপোনাৰ সংগীয়ে সম্পৰ্কটোৰ সদায়ৰ বাবে অন্ত পেলাবলৈ বাধ্য কৰিব।

প্ৰশ্নসমূহ

উত্তৰটো পোনপটীয়াকৈ হয় বা নহয় হ’ব নোৱাৰে। যদি আপোনাৰ সংগীয়ে তেওঁলোকক আৰু তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্যক লৈ সন্দেহ কৰাৰ যথেষ্ট কাৰণ দিছে, তেন্তে হয়তো আপুনি সেই সম্পৰ্কত থাকিব লাগে নেকি বুলি ভবাটো সঠিক। কিন্তু যদি আপুনি আপোনাৰ সংগীক বিশ্বাস নকৰে কাৰণ এই সকলোবোৰ আপোনাৰ মূৰত আছে আৰু তেওঁলোকে আপোনাৰ সন্দেহৰ যোগ্য একো কৰা নাছিল, তেন্তে তেওঁলোকে আপোনাক এৰি যোৱাৰ আগতে আপুনি সেইটো ঠিক কৰিব লাগিব। যদি আপুনি সম্পৰ্কটো শেষ হোৱাটো নিবিচাৰে তেন্তে তেওঁলোকৰ সৈতে বিশ্বাস গঢ়ি তোলাৰ উপায় বিচাৰি উলিয়াবলৈ চেষ্টা কৰক। <৭>২. এজন ব্যক্তিয়ে বিশ্বাস অবিহনে ভাল পাব পাৰেনে?

প্ৰেমৰ অৰ্থ বিভিন্ন মানুহৰ বাবে বেলেগ বেলেগ হ’ব পাৰে। যদি কেৱল শাৰীৰিক আকৰ্ষণ বা মোহ, তেন্তে প্ৰেমে বিশ্বাস অবিহনে কাম কৰিব পাৰে। কিন্তু যদিহে ই আপোনালোক দুয়োৰে সৈতে এটা প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ সম্পৰ্ক হয় যিয়ে এজনৰ পৰা আস্থা দাবী কৰে