শূন্যতাৰ জীৱন যাপন কৰাটো মানুহৰ অস্তিত্বৰ অন্যতম বৃহৎ ট্ৰেজেডী। প্ৰত্যক্ষভাৱে অনুভৱ কৰা কোনোবাই নিজকে হেৰুৱা, বিচ্ছিন্ন আৰু নিৰ্জন অনুভৱ কৰে। নিৰাপদ জীৱন, ভাল চাকৰি, পৰিয়াল আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে সুস্থ সম্পৰ্ক থকাৰ পিছতো আপোনাৰ ভিতৰত কিবা এটাৰ অভাৱ হোৱাৰ অনুভৱ হয়। আপোনাৰ সকলো শক্তি শূন্যতা পূৰণৰ দিশত নিৰ্দেশিত, যাৰ উৎস আপুনি পিন ডাউন কৰিবলৈ অসুবিধা পাব পাৰে।

আপুনি নিশ্চিত যে এই অসন্তুষ্টি আপোনাৰ পৰা আহিছে কিন্তু ইয়াৰ আঁৰৰ প্ৰকৃত কাৰণ আপুনি নাজানে। শূন্যতা কেনেকৈ পূৰণ কৰিব পাৰি সেইটো বিচাৰি উলিওৱাটো এটা প্ৰত্যাহ্বানৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে যেতিয়া ইয়াৰ উৎপত্তিৰ বিষয়ে সজাগতাৰ অভাৱ হয়। শূন্যতা কি আৰু এই অনুভৱ কেনেকৈ চিনি পাব পাৰি সেই বিষয়ে স্পষ্টতা লাভ কৰাত সহায় কৰিবলৈ আমি প্ৰিয়ল আগৰৱালৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিলোঁ, যিজন SexTech সামাজিক উদ্যোগ StandWeSpeak ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, আৰু এজন মানসিক আৰু যৌন সুস্থতা প্ৰশিক্ষক।

তাই শূন্যতাক এইদৰে বৰ্ণনা কৰিছে, “অজ্ঞানতা, নিসংগতা, বিচ্ছিন্নতা অনুভৱ কৰা, আৰু অত্যন্ত দুখকে ধৰি বিভিন্ন ধৰণৰ আৱেগ। এই সকলোবোৰেই হৈছে কোনো কঠিন ক্ষতি, আঘাত, জীৱিকাৰ ক্ষতি বা জীৱনৰ আন যিকোনো দুৰ্যোগৰ প্ৰতিক্ৰিয়াত আশা কৰিবলগীয়া অনুভৱ। কিন্তু যেতিয়া এই অনুভৱবোৰে মানসিক চাপৰ পৰিস্থিতিতকৈ বেছি দিন টিকি থাকে বা দীৰ্ঘদিনীয়া হৈ পৰে আৰু আপোনাৰ কাম কৰাৰ ক্ষমতাত প্ৰভাৱ পেলায়, তেতিয়াই এই অৱস্থাটো চিন্তাৰ কাৰণ হৈ পৰে।”

শূন্যতাৰ লক্ষণ

অহৰহ কিবা এটাৰ অভাৱ যেন অনুভৱ কৰাটো বাবে বিধ্বংসী হ'ব পাৰেআপোনাৰ মানসিক স্বাস্থ্য আৰু আৱেগিক সুস্থতা। নিজকে বুজি নোপোৱা যেন লাগে৷ উদ্দেশ্যৰ অভাৱ হৈছে৷ জীৱনৰ অৰ্থ বুজিবলৈ আপুনি সংগ্ৰাম কৰে। এই অনুভৱবোৰে শূন্যতাৰ তলত দিয়া পাঁচটা লক্ষণৰ সূচনা কৰিব পাৰে:

1. অমূল্য অনুভৱ কৰা

যেতিয়া আপোনাৰ ইন্দ্ৰিয়ৰ মাজেৰে ‘যথেষ্ট’ নহয় বুলি লাজৰ অনুভৱে সোমাই পৰে তেতিয়া শূন্যতা কেনেকৈ পূৰণ কৰিব পাৰি সেইটো বুজিবলৈ আৰম্ভ কৰিব লাগিব . ভিতৰৰ পৰা শূন্য হৈ থকা মানুহে প্ৰায়ে নিজকে তুচ্ছ বুলি অনুভৱ কৰে আৰু ভাল গুণ আৰু শক্তিৰ অভাৱ। আচলতে তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে যে তেওঁলোকে কৰা কোনো কামেই এই “বাস্তৱ”ক সলনি নকৰে, য’ৰ পৰাই শূন্যতাৰ অনুভূতিটো উত্থাপন হয়।

2. অহৰহ নিসংগতাৰ অনুভূতি

গৱেষণা অনুসৰি নিসংগতা এটা সাধাৰণ অভিজ্ঞতা য'ত ১৮ বছৰৰ তলৰ জনসংখ্যাৰ ৮০% আৰু ৬৫ বছৰৰ ওপৰৰ জনসংখ্যাৰ ৪০% লোকে নিসংগতা প্ৰকাশ কৰিছে জীৱনত কেতিয়াবা কমেও। এই চিন্তনীয় লক্ষণটোৱে সামাজিক যোগাযোগৰ অভাৱৰ ফলত হোৱা দুখ আৰু শূন্যতাক বুজায়।

কিন্তু মন কৰিবলগীয়া যে ব্যক্তিজন মানুহেৰে ভৰা কোঠাত থাকিলেও এক সুকীয়া অনুভৱ কৰিলেও নিসংগতা হ’ব পাৰে সেই লোকসকলৰ পৰা বুজাবুজি আৰু যত্নৰ অভাৱ। তেওঁলোকে অনুভৱ কৰে যে এই পৃথিৱীত তেওঁলোক অকলশৰীয়া আৰু মানুহৰ কোনো পৰিমাণৰ পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়া-কলাপেই এই শূন্যতা পূৰণ কৰিব নোৱাৰিব।

3. অজ্ঞান অনুভৱ

যেতিয়া আপুনি খালী অনুভৱ কৰে, তেতিয়া আপুনি অনস্বীকাৰ্য অজ্ঞানতা অনুভৱ কৰে। কোনো অনুভৱ কৰিব নোৱাৰাটোৱেই হ’ল৷আৱেগ। তীব্ৰ আৱেগিক বিষৰ বিৰুদ্ধে ই এক মোকাবিলা কৰাৰ ব্যৱস্থা। সাধাৰণতে আঘাত, অপব্যৱহাৰ, ক্ষতি, আনকি দুখৰ পৰা পলায়নৰ উপায় হিচাপে দ্ৰব্যৰ অপব্যৱহাৰৰ বাবেও ইয়াৰ সৃষ্টি হয়।

4. হতাশা আৰু আশাহীনতা

যেতিয়া আপুনি আশাহীন অনুভৱ কৰে, তেতিয়া আপুনি স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে বিশ্বাস কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে যে আপুনি অনুভৱ কৰা দুখ বা অজ্ঞানতা কেতিয়াও নাযায়। আশাহীনতা তেতিয়াই হয় যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে ভাল হ’ব পাৰে বুলি ধাৰণাটো এৰি দিয়ে। জীৱনটোক অৰ্থহীন যেন লাগে বাবেই তেওঁলোকে জীৱনটো এৰি দিবলৈ মন যায়। এই অনুভৱবোৰে তেওঁলোকৰ মানসিক স্বাস্থ্যৰ সমস্যা আৰু বেয়া কৰি তুলিব পাৰে।

5. আগ্ৰহ হেৰুৱা

শূন্যতা সকলো বস্তুৰ প্ৰতি আগ্ৰহ হেৰুৱাৰ লগে লগে আহে। পূৰ্বতে আনন্দ আৰু আনন্দ কঢ়িয়াই অনা কামবোৰৰ প্ৰতি মানুহৰ আগ্ৰহ কমিবলৈ আৰম্ভ কৰে। তেওঁলোকে হয়তো এই কামবোৰ কৰি থাকিব পাৰে, কিন্তু বিৰক্ত অনুভৱ কৰে আৰু আগৰ দৰে আৱেগিক সন্তুষ্টি লাভ নকৰে।

এই শূন্যতা ক’ৰ পৰা ওলাই আহে?

আপুনি অনুভৱ কৰি থকা শূন্যতা নিবনুৱা সমস্যা, হৰম’নৰ মাত্ৰাৰ পৰিৱৰ্তন, আৰু সম্পৰ্কৰ সমস্যাকে ধৰি বহু কথাৰ বাবে হ’ব পাৰে। আনকি এনে পৰিস্থিতিয়েও সাময়িকভাৱে হ’লেও শূন্যতাৰ অনুভৱৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। ইয়াক ক্ষতিৰ ফলতো আহিব পাৰে, উদাহৰণস্বৰূপে ব্ৰেকআপৰ পিছত খালী অনুভৱ কৰা।

শূন্যতাও হতাশা, বাইপোলাৰ ডিছঅৰ্ডাৰ, আৰু পিটিএছডিৰ লক্ষণ। এই গভীৰ বিষয়বোৰ অনুজ্ঞাপত্ৰপ্ৰাপ্ত মনোৰোগ বিশেষজ্ঞইহে নিৰ্ণয় কৰিব পাৰে। সামগ্ৰিকভাৱে শূন্য অনুভৱ হ’ব পাৰে1. প্ৰিয়জনক হেৰুৱাৰ অভিজ্ঞতা

প্ৰিয়ালে কয়, “যিসকল লোকে নিজৰ প্ৰিয় কাৰোবাক বা কিবা এটাক হেৰুৱাই পেলায়, তেওঁলোকে প্ৰায়ে শূন্যতাৰ অনুভৱৰ কথা কয়। এই ক্ষতিৰ অৰ্থ হ’ব পাৰে পৰিয়ালত মৃত্যু, বন্ধু বা ৰোমান্টিক সংগীৰ সৈতে বিচ্ছেদ, গৰ্ভপাত, আনকি জীৱিকাৰ সামৰ্থ্য হেৰুৱাও।

“অৱশ্যেই শোক হৈছে আপোনজনক হেৰুৱাৰ স্বাভাৱিক সঁহাৰি, আৰু ইয়াত প্ৰায়ে শূন্যতাৰ এক বৃহৎ মাত্ৰা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়। যেতিয়া এই অনুভৱবোৰ সময়ৰ লগে লগে কমি নাযায় বা কমি নাযায়, তেতিয়া ই চিন্তাৰ কাৰণ হৈ পৰিব পাৰে।''

2. আঘাতৰ সন্মুখীন হোৱা

নিৰ্যাতন, হেতালি খেলা, গেছলাইটিং, আৰু অৱহেলাৰ দৰে আঘাতজনক অভিজ্ঞতাবোৰ উল্লেখযোগ্য খেলুৱৈ হ'ব পাৰে শূন্যতাৰ অনুভৱ। গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে যিসকল লোকে শৈশৱৰ নিৰ্যাতন, বিশেষকৈ আৱেগিক অৱহেলাৰ সন্মুখীন হৈছে, তেওঁলোকে মানসিক স্বাস্থ্যৰ সমস্যা আৰু দীৰ্ঘদিনীয়া শূন্যতাৰ কথা কোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি।

3. মাত্ৰ কিবা এটা বন্ধ হোৱাৰ সাধাৰণ অনুভৱ

যেতিয়া কিবা এটা ব্যক্তিৰ জীৱনত ভুল বা হেৰাই গৈছে, ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকে প্ৰায়ে শূন্য অনুভৱ কৰে। এইটো হ'ব পাৰে তেওঁলোকে সক্ৰিয়ভাৱে তুচ্ছজ্ঞান কৰা কাম এটা কৰা, বা প্ৰেমহীন সম্পৰ্কত থকা।

৪ -or-flight response, Priyal says, “মানুহে সাধাৰণতে নিজৰ...ইতিবাচক আৱেগ, ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকে অস্বাস্থ্যকৰ মোকাবিলা ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰে, যিয়ে শূন্যতাৰ অনুভূতি আৰু অধিক বৃদ্ধি কৰে।”

উদাহৰণস্বৰূপে, যেতিয়া কোনোবাই অকলশৰীয়া অনুভৱ কৰে বা কোনো কঠিন পৰিস্থিতিৰ সৈতে যুঁজি থাকে, তেতিয়া তেওঁলোকে প্ৰায়ে ড্ৰাগছ, যৌনতা, নিজকে ডুবাই ৰখা আদি ব্যৱহাৰ কৰি নিজৰ আৱেগক অজ্ঞান কৰি পেলায় 5. ব্যক্তিত্বৰ বিকাৰ

অধ্যয়ন অনুসৰি শূন্যতাৰ দীৰ্ঘদিনীয়া অনুভূতি সকলৰ জীৱনত তাৎপৰ্যপূৰ্ণ যিসকল লোকৰ সীমাবদ্ধ ব্যক্তিত্ব বিকাৰ (BPD) আছে। এই শূন্যতাৰ অনুভৱবোৰক আৱেগিকতা, আত্মহত্যা, আত্মহত্যাৰ আচৰণ আৰু মানসিক-সামাজিক কাৰ্য্যক্ষমতাৰ বিকলতাৰ সৈতে জড়িত কৰা হৈছে।

শূন্যতা প্ৰায়ে আন কিছুমানৰ লগতে বাইপোলাৰ ডিছঅৰ্ডাৰ বা বিপিডিৰ দৰে গভীৰ মানসিক বিষয়ৰ লক্ষণ। যিহেতু শূন্যতা প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ অভিজ্ঞতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল, গতিকে বহুতো ভিন্ন আভ্যন্তৰীণ আৰু বাহ্যিক কাৰণ আছে যিবোৰ বিষয়টোৰ মূল হ'ব পাৰে।

অকাৰ্যকৰী উপায় মানুহে নিজৰ শূন্যতা পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে

কিছুমান মানুহে পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে একাধিক সম্পৰ্কত সোমাই শূন্য। নতুন কিবা এটা আৰম্ভ কৰাৰ ৰোমাঞ্চই তেওঁলোকক উত্তেজিত কৰে। ছিৰিয়েল ডেটাৰ হৈ এটা সম্পৰ্কৰ পৰা আন এটা সম্পৰ্কলৈ হপ কৰে। প্ৰকৃত প্ৰেম বিচাৰিবলৈ চেষ্টা কৰা নাই কিন্তু শূন্যতা পূৰণ কৰিহে আছে। মানুহে নিজৰ ভিতৰৰ শূন্যতা পূৰণৰ বাবে কৰা আন কিছুমান অসাৰ প্ৰচেষ্টা হ’ল:

• বস্তুগত সামগ্ৰী ক্ৰয় কৰা আৰু...অপ্ৰয়োজনীয় কামত খৰচ কৰা
• অত্যধিক মদ্যপান, দ্ৰব্যৰ অপব্যৱহাৰ, আৰু এৰাতিৰ ষ্টেণ্ড
• শ্ব'বোৰ অতিমাত্ৰা চোৱাৰ দ্বাৰা শূন্যতা পূৰণ কৰা
• বিৰতি নোলোৱাকৈ অহৰহ কাম কৰা

অৱশ্যে সেই শূন্যতা কোনেও পূৰণ কৰিব নোৱাৰে যিটো তেওঁলোকে এতিয়াও স্বীকাৰ কৰিবলৈ সাজু হোৱা নাই। যদি আপুনি এতিয়াও বুজিব পৰা নাই যে আপুনি কিয় শূন্য অনুভৱ কৰিছে, তেন্তে বন’ব’লজীৰ অভিজ্ঞ থেৰাপিষ্টৰ পেনেলটোৱে আপোনাক প্ৰক্ৰিয়াটোৰ মাজেৰে পথ প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ আৰু আৰোগ্যৰ পথ অংকন কৰিবলৈ ইয়াত আছে।

4. অধিক সক্ৰিয় হোৱা

প্ৰিয়ালে শ্বেয়াৰ কৰে, “আপুনি অধিক শাৰীৰিকভাৱে সক্ৰিয় হৈ শূন্যতা পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰে। শাৰীৰিক কাৰ্য্যকলাপে আপোনাৰ হৰম’নৰ মাত্ৰা ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰে, মানসিক চাপ কমায় আৰু শক্তি প্ৰদান কৰে। ইয়াৰ উপৰিও ই আপোনাক আপোনাৰ নিজৰ শৰীৰ আৰু ইয়াৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ সৈতে অধিক মিল থকাত সহায় কৰে।’

নিজকে ডেটিং কৰাৰ উপায় বিচাৰি উলিয়াওক আৰু নিজকে গুৰুত্বপূৰ্ণ অনুভৱ কৰক। আপুনি কৰিব পৰা আন কেইটামান কাম হ’ল নিজৰ বাবে সৰু আৰু সাধনযোগ্য লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ কৰা। লক্ষ্য আপোনাৰ পেছাদাৰী বা ব্যক্তিগত জীৱনৰ সৈতে জড়িত যিকোনো হ’ব পাৰে। এই হ্ৰস্বম্যাদী লক্ষ্যসমূহে আপোনাক আশাহীনতা আৰু অমূল্যতাৰ অনুভৱৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াত সহায় কৰিব। ই আপোনাক নিজৰ বাবে এটা উন্নত জীৱন সৃষ্টিৰ দিশত আপোনাৰ প্ৰচেষ্টাক নিৰ্দেশিত কৰাত সহায় কৰিব।

5. জীয়াই থকাৰ মৌলিক প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰক

আমেৰিকান মনোবিজ্ঞানী আব্ৰাহাম মাছল’ৱে Maslow’s Hierarchy of Needs নামৰ এটা তত্ত্ব উলিয়াইছিল। ই এক মতাদৰ্শক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে যে মানুহক গোটেই জীৱন অনুপ্ৰাণিত হৈ থাকিবলৈ কেইটামান শাৰীৰিক আৰু মানসিক কাৰকৰ প্ৰয়োজন হয়।প্ৰতিজন মানুহৰ পাঁচটা মৌলিক প্ৰয়োজন আছে:

• শাৰীৰিক – খাদ্য, পানী, আৰু উশাহ-নিশাহ
• নিৰাপত্তা আৰু নিৰাপত্তা – ঘৰ, ধন, আৰু স্বাস্থ্য
• প্ৰেম আৰু নিজৰ বুলি ভবা – বন্ধুত্ব, ৰোমান্টিক সম্পৰ্ক , আৰু সামাজিক গোট
• সন্মান – প্ৰশংসা, সন্মান, আৰু স্বীকৃতি
• আত্ম-বাস্তৱায়ন – নিজৰ প্ৰতিভা, ব্যক্তিগত বৃদ্ধি, আৰু আত্মপূৰ্ণতাৰ প্ৰতি আত্মসচেতন হোৱা

যদি আপুনি নিজকে শূন্য অনুভৱ কৰি আছে, তেন্তে আপোনাৰ জীৱনত এই মৌলিক প্ৰয়োজনীয়তাসমূহৰ এটা বা বহুতো পূৰণ নোহোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে।

সম্পৰ্কীয় পঢ়া : নিজকে ভাঙি নোযোৱাকৈ হৃদস্পন্দনৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ 11টা সহজ আৰু ফলপ্ৰসূ পৰামৰ্শ

6. উভতাই দিয়া

প্ৰিয়ালে কয়, “পৰমপৰাশীল হোৱাটো আটাইতকৈ অন্যতম আপোনাৰ সময় আৰু শক্তি ৰাখিবলৈ মানসিকভাৱে পুৰস্কাৰজনক কাম। সমাজৰ প্ৰতি অৰিহণা যোগোৱাৰ উপায় বিচাৰি উলিওৱাটোৱে উদ্দেশ্য আৰু আত্মমূল্যৰ অভাৱৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা অমূল্যতা আৰু নিসংগতাৰ অনুভূতিৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়াত সহায় কৰে।” এই দয়া বহু ৰূপত আহিব পাৰে, যেনে দাতব্য সংস্থালৈ দান দিয়া, সহকৰ্মীক সহায় কৰা, বৃদ্ধাশ্ৰমলৈ যোৱা বা কেৱল হৃদয়ৰ পৰা অহা যিকোনো দয়াৰ কাম।

মূল পইণ্টাৰ

• শূন্যতাৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে নিসংগতা, অমূল্যতা, আৰু দুখৰ অনুভৱ
• শূন্য অনুভৱ কৰাৰ কিছুমান লক্ষণৰ ভিতৰত আগ্ৰহ হেৰুৱা আৰু আশাহীনতা অন্তৰ্ভুক্ত
• আপুনি শূন্যতা পূৰণ কৰিব পাৰে আত্মপ্ৰেমৰ অভ্যাস কৰি আৰু অধিক সক্ৰিয় হৈ

আপুনি অনুভৱ কৰিলে জীৱনটো অৰ্থহীন অনুভৱ কৰিব পাৰেখালী. কিন্তু সেয়া সঁচা নহয়৷ আপোনাৰ নেতিবাচক আৱেগে আপোনাক তেনেকুৱা অনুভৱ কৰাইছে। আঘাত, খং আৰু নিসংগতাৰ অস্বস্তিকৰ অনুভৱবোৰ এবাৰ গ্ৰহণ কৰিলে আপুনি লাহে লাহে অনুভৱ কৰিব। এৰি দিয়াৰ গুৰুত্ব শিকি লওক আৰু আপুনি নিৰাময়ৰ যাত্ৰাৰ দিশে আগবাঢ়িব। আপুনি অনুভৱ কৰিব যে আপোনাৰ কান্ধৰ পৰা বোজাটো বিলীন হৈ গৈছে।

যেতিয়া আপুনি সুস্থ হৈ উঠিব, তেতিয়াহে আপুনি নিজৰ আৰু আনৰ সৈতে গভীৰ সম্পৰ্ক গঢ়ি তুলিব পাৰিব। আপোনাৰ ভিতৰত শূন্যতা এটাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ই ৰাস্তাৰ শেষ৷ মাত্ৰ ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল জীৱনে আপোনাক নিজৰ প্ৰেমত পৰাৰ আন এটা সুযোগ উপস্থাপন কৰিছে।