اضطراب یک احساس رایج، عادی و اغلب سالم است. مهم نیست که چقدر طبیعی است که احساس اضطراب کنید، بسیار رایج است که بپرسیم: "چرا در رابطه ام احساس ناراحتی می کنم؟" احساس بی قراری در یک رابطه می تواند به نظر می رسد که دائماً از خود، شریک زندگی خود و کل رابطه سؤال می کنید. پس یک نگرانی طبیعی این خواهد بود، "آیا این اضطراب رابطه است یا من عاشق نیستم؟"

در این مقاله، آنوشتا میشرا، روانشناس مشاوره آگاه از تروما (کارشناس ارشد روانشناسی مشاوره)، که در ارائه خدمات تخصص دارد. درمان برای نگرانی هایی مانند تروما، مسائل مربوط به رابطه، افسردگی، اضطراب، اندوه، و تنهایی در میان دیگران، برای پاسخ به این سؤالات همراه با کارهایی که می توانید برای مقابله با اضطراب رابطه انجام دهید و درک اینکه آیا این اضطراب رابطه است یا احساس روده می نویسد.

چرا در رابطه ام احساس ناراحتی می کنم - 7 دلیل احتمالی

ناراحتی احساس اضطراب یا ناراحتی است. ممکن است یک رابطه عالی داشته باشید یا قرار است با هم باشید و در عین حال احساس ناراحتی کنید که ممکن است باعث سردرگمی شما شود. دلایل زیادی وجود دارد که یک فرد ممکن است در رابطه خود احساس اضطراب کند.

درک این دلایل می تواند به ما کمک کند بدون فکر کردن بیش از حد به اضطراب رابطه، از آنچه در درون ما می گذرد آگاه شویم. این همچنین راه را برای مقابله با اضطراب با همدلی بیشتر هموار می کند. پس بیایید به دلایلی بپردازیم که ممکن است احساس گره خوردن داشته باشیدپایین در یک رابطه

1. شما ترس از رها شدن را تجربه می کنید

جوانا (نام مستعار)، در حدود 24 سالگی، با نگرانی در مورد اضطرابی که در رابطه 8 ماهه خود تجربه کرده است، به سراغ من آمد و اظهار داشت: ، "من در کنار دوست پسرم احساس ناراحتی می کنم حتی اگر او را دوست دارم. این عجیب نیست؟ چرا در رابطه ام احساس ناراحتی می کنم؟» او نگران بود که به اضطراب رابطه فکر می کند. من به او اطمینان دادم که این درست نیست. ما به این فکر کردیم که چگونه ترس او از رها شدن باعث اضطراب او می شود، نگران این است که شریک زندگی او ممکن است روزی ترک کند و او پشت سر بماند.

مسائل رها شدن در یک رابطه یا ترس از رها شدن می تواند مانند راه رفتن در سربالایی با یک سنگ سنگین به نظر برسد. روی شانه های شما زمانی است که مضطرب هستید افرادی که به آنها اهمیت می دهید ممکن است شما را ترک کنند یا آنها را از دست بدهید. این می تواند یک تجربه بسیار منزوی باشد و برای جوانا نیز چنین بود.

تحقیقات نشان می دهد که فقدان ارتباط عاطفی و فیزیکی یا بی توجهی عاطفی والدین ممکن است منجر به ایجاد ترس از رها شدن شود. از دست دادن دوران کودکی یا یک رویداد آسیب زا مربوط به طلاق یا مرگ در خانواده می تواند باعث ترس شما از رها شدن شود.

2. شاید به دلیل تجربیات گذشته شما

جوانا دوران کودکی و سابقه روابط سختی داشته است. در یک رابطه اخیر، او توسط شریک زندگی اش شبح شده بود و پس از هیچ یک از جدایی هایش هرگز بسته نشده بود. همانطور که خودش آن را مطرح کردیکی از جلسات او، "من همیشه در رابطه ام احساس ناآرامی داشته ام. احساس ناراحتی در رابطه ام، حتی با یک شریک عاشق، برای من یک هنجار بوده است. در آخرین رابطه‌ام، انگار رها شده بودم. من خیلی متزلزل شدم و حالا نگرانم که این اتفاق دوباره بیفتد.»

تجارب گذشته زندگی ما را تا این لحظه تشکیل داده اند و طبیعی است که بر هر تجربه ای که در حال حرکت به جلو داریم تأثیر بگذارد. پس قابل درک است که آن‌ها بر افکار، باورها، و نحوه نگرش ما به جهان و هدایت روابطمان تأثیر می‌گذارند.

این تجربیات می‌تواند شامل داشتن یک رابطه پر سر و صدا یا سوءاستفاده‌کننده باشد، اما محدود به آن نیست. از دست دادن والدین، کودک آزاری و بی توجهی، و محیط خانه پر هرج و مرج عوامل دیگری هستند که می توانند باعث ایجاد احساس ناراحتی در یک رابطه شوند.

3 کاری که می توانید در صورت داشتن اضطراب رابطه انجام دهید

این یکی باشید با تعجب "چرا در رابطه ام احساس ناراحتی می کنم؟" یا داشتن یک شریک با اضطراب رابطه می تواند طاقت فرسا و سخت باشد. این تجربه ممکن است دلهره آور باشد یا ممکن است احساس کنید که رابطه به دلیل افکار ناشی از اضطراب به پایان می رسد. اما لزومی ندارد که این مسیر را طی کند.

روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید با اضطراب رابطه‌ای که ممکن است شما یا شریک زندگی‌تان احساس می‌کنید کنار بیایید، پردازش کنید و با آن کنار بیایید. آگاهی از اضطراب اولین گام به سوی شفا استاز آن و در زیر سه نکته در مورد اینکه چگونه می‌توانید این تجربه دشوار را طی کنید، آورده شده است.

1. احساس خود را بپذیرید

مهم است که احساسات دردناک یا سخت را در آغوش بگیرید و پردازش کنید تا بتوانید آنها را هدایت کنید. . فقط زمانی که بپذیرید که احساس خاصی دارید و با تمرین هماهنگی عاطفی می توانید کاری در مورد آن انجام دهید. پذیرش دشوار است و به دلیل قضاوت‌هایی که در مورد خودمان می‌کنیم می‌تواند طاقت‌فرسا باشد، اما همچنین رهایی بخش است. شما را از این پرسش درونی رهایی می‌بخشد: چرا در رابطه‌ام احساس ناراحتی می‌کنم؟

یک «چرخ احساسات» بگیرید و تشخیص دهید که وقتی آن را احساس می‌کنید چه احساسی دارید. خشم، خجالت، غم، درماندگی یا احساس گناه. هنگامی که از آنچه برای شما ظاهر می شود آگاه شدید، آن را بدون انتقاد از آن بپذیرید.

پذیرش راه را برای روند بهبودی هموار می کند. یک مطالعه نشان داد که پذیرش عواطف با بهزیستی و رضایت روانی ارتباط زیادی دارد. افرادی که به جای قضاوت تجربیات ذهنی خود را می پذیرند، ممکن است به سلامت روانی بهتری دست یابند، تا حدی به این دلیل که پذیرش به آنها کمک می کند تا در پاسخ به عوامل استرس زا، احساسات منفی کمتری را تجربه کنند. این به تلاش زیادی نیاز دارد، بنابراین دستیابی به حمایت می تواند به شما در این راه کمک کند.

2. با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید

من نمی توانم به اندازه کافی بر اهمیت ارتباط در یک رابطه تاکید کنم. افلاطونی باشد یا رمانتیک. اگر متوجه شدید که می‌پرسید: «چراآیا در رابطه ام احساس ناراحتی می کنم؟»، سعی کنید احساسات اضطراب خود را با شریک زندگی خود در میان بگذارید، نحوه سؤال کردن خود و رابطه و نحوه حمایت آنها از شما را بیان کنید.

مکالمات صادقانه همیشه رابطه را تقویت می کند. آنها همچنین پایه های رابطه را تقویت می کنند و به شما کمک می کنند تا جنبه های مختلف رابطه خود را با هم کشف کنید. اگر قبل از شروع مکالمه همه چیز را ندانید، کاملاً اشکالی ندارد. گرفتن یک چیز در یک زمان اشکالی ندارد. اگر مکالمه طاقت فرسا شد، وقت بگذارید، اما آن را برای رفع اضطرابی که ممکن است شما یا شریک زندگی تان احساس می کنید، در نظر بگیرید.

3. به دنبال حمایت باشید

به دنبال حمایت از دوستان، خانواده خود باشید. و متخصصان سلامت روان می توانند به شما کمک کنند احساس قدرت بیشتری داشته باشید و نگرانی "احساس ناراحتی در رابطه من" را رها کنید. این یکی از بزرگترین نشانه های قدرت است – درخواست کمکی که نیاز دارید.

در واقع، یکی از بسیاری از تحقیقات انجام شده در مورد بهبودی از اضطراب نشان می دهد که افرادی که حداقل یک نفر در زندگی خود داشتند، به آنها احساس امنیت عاطفی و رفاه می دهد، سه برابر بیشتر احتمال دارد از سلامت روانی عالی برخوردار باشند.

به سیستم حمایتی خود تکیه کنید. اگر بسیار زیاد شد، همیشه ایده خوبی است که از یک متخصص سلامت روان حمایت کنید. MHP ها آموزش دیده اند تا شما را در این سفر ناآرامی و ناخوشایند بگذرانندبه شما کمک کند تا به طرف مقابل برسید.

زمانی که جوانا با من تماس گرفت و گفت: "نمی دانم چرا در رابطه ام ناآرام می شوم"، او از چیزی که او را به اضطراب و احساس کلی احساس می کند بی خبر بود. ناراحتی در رابطه او با درمان، نیازهای او درک شد، او احساس حمایت کرد، و بیشتر از همه، به او کمک کرد تا تجربه خود را عادی کند. و اغلب احساسات سالم

روابط دارای عشق بی قید و شرط هستند و زیبا هستند، اما همچنین می توانند متزلزل باشند و شما را متعجب کند که "چرا در رابطه ام احساس ناراحتی می کنم؟" آنها می توانند عمیق ترین ترس ها و ناامنی های شما را آشکار کنند. آنها می توانند مانند یک توپ آینه ای باشند که هر نسخه از خود را به شما نشان می دهند. شما خود و شریک زندگیتان را به طور کلی کشف می کنید.

البته، ترسناک است و می تواند هر کسی را مضطرب کند، اما مهم است که درک کنید که طبیعی است. لازم نیست قدم های بزرگ برداریدیکباره یا یکباره از نردبان بالا بروید. تا زمانی که شما و همسرتان در مکانی قرار بگیرید که هر دوی شما بتوانید اضطراب خود را رها کنید، قدم‌های کودک بردارید یا چرخ‌های تمرینی قرار دهید.

پرسش‌های متداول

این احساس کاملا طبیعی است و در واقع، بسیار رایج است، به خصوص اضطراب رابطه جدید. البته، شما در مورد اینکه چگونه همه چیز به نتیجه می رسد و همه چیز به کجا می رود، افکار زیادی دارید. همانطور که طبیعی است، هنوز هم می تواند طاقت فرسا باشد. با شریک زندگی، خانواده، دوستان یا یک متخصص بهداشت روانی تماس بگیرید و از همه حمایت هایی که می توانند به شما ارائه دهند استفاده کنید. لازم نیست خودتان اضطراب را کنار بگذارید. 2. اضطراب رابطه چه احساسی دارد؟

می‌تواند در ذهن شما شبیه به هم ریختگی باشد یا مانند قطاری که با احساس بی کفایتی، عصبانیت، درماندگی یا فراموشی از میان ریل‌ها در سرتان می‌رود. تقریباً مثل اینکه در بلاتکلیفی گیر کرده اید و هیچ پاسخی ندارید (حتی وقتی آنها را دارید). احساساتی مانند اضطراب ذاتا بد نیستند. آنها نشانه هایی هستند برای آنچه با ما اتفاق می افتد. تصدیق و پذیرش آنها بدون قضاوت می تواند به ما کمک کند تا به این احساسات پاسخ دهیم و آنها را هدایت کنیم.

اولین گام همیشه این است که بپذیرید که احساس اضطراب دارید، به این معنی که خودتان را به خاطر آن قضاوت نمی کنید.همچنین شامل مهربانی و دلسوزی نسبت به خود می شود، درست مانند آنچه که با عزیزانتان رفتار می کنید. انتقال اضطراب خود به شریک زندگی خود نیز مهم است. همانطور که قبلاً اشاره کردم، لازم نیست قبل از شروع مکالمه همه چیز را مشخص کنید. هر دوی شما می توانید به همدیگر کمک کنید و در این فرآیند اطلاعات بیشتری در مورد خود و رابطه خود کشف کنید.