"Αν αγαπάς κάποιον, άφησέ τον ελεύθερο. Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου. Αν όχι, δεν ήταν ποτέ." Όλοι έχουμε ακούσει αυτό το δημοφιλές ρητό για τη σημασία του να αφήνεις τους ανθρώπους να φύγουν. Αλλά τι σημαίνει πραγματικά; Κάποιοι πιστεύουν ότι όλα είναι στα χέρια της μοίρας. Δεν έχει σημασία πόσο τρελά ερωτευμένος είσαι με κάποιον, αν η μοίρα δεν είναι με το μέρος σου.

Ωστόσο, η δική μου ερμηνεία αυτής της πανάρχαιας ρήσης είναι ότι δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να σε αγαπήσει, να μείνει μαζί σου και να γεράσει μαζί σου. Πρέπει να του δώσεις την ελευθερία να σε επιλέξει αντί για οποιονδήποτε άλλον. Κανένα ποσό παρακλήσεων, ικεσιών και παρακλήσεων δεν μπορεί να τον κάνει να μείνει.

Το να τον αφήσετε να φύγει δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να τον αγαπάτε. Μπορείτε να αγαπάτε κάποιον και να τον αφήσετε να φύγει. Δεν τον εγκαταλείπετε ή δεν θάβετε την αγάπη που έχετε γι' αυτόν. Απλά βάζετε τον εαυτό σας σε προτεραιότητα.

Γιατί συνεχίζουμε να κρατάμε αυτούς που αγαπάμε

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αφήσουμε τους ανθρώπους να φύγουν, ειδικά αυτούς που αγαπάμε; Επειδή είναι εύκολο να κρατηθούμε. Το να κρατηθούμε μπορεί να φαίνεται ανακουφιστικό, επειδή η εναλλακτική λύση - η σκέψη να αφήσουμε κάποιον που αγαπάμε - δημιουργεί αβεβαιότητα που μπορεί να μην είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε. Φοβόμαστε το κενό που θα δημιουργηθεί. Ο πόνος του να κρατηθούμε γίνεται τόσο οικείος που ξεχνάμε ότι είναι ο εχθρός μας και ότι είναινα μας βλάψει.

Περιμένουμε ότι κρατώντας κάποιον που αγαπάμε, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την αγάπη και την ευτυχία στη ζωή μας για πάντα. Αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει πολύ από την αλήθεια. Όσο περισσότερο προσκολλάστε σε κάποιον και τον αναγκάζετε να παραμείνει στη ζωή σας, τόσο πιο πνιγμένος και παγιδευμένος θα νιώθει. Αυτό δεν είναι αγάπη. Η αγάπη είναι θετική ελευθερία. Είναι όταν εσείς και το άτομο που αγαπάτε νιώθετε ελεύθεροι στη σχέση σας.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αν αγαπάς κάποιον, κινείς γη και ουρανό γι' αυτόν. Αξίζει όμως να προσπαθείς να κάνεις τα πάντα για να κάνεις έναν άλλον να σε αγαπήσει με κόστος να χάσεις τον εαυτό σου; Ναι, κάνεις το μερίδιο που σου αναλογεί για να λειτουργήσει μια σχέση. Καταβάλλεις την ίδια προσπάθεια, συμβιβάζεσαι εξίσου, σέβεσαι εξίσου και βάζεις όρια.

Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η ισορροπία χαλάει; Διαλύεστε. Βρίσκεστε σε διαφορετικούς ρυθμούς ενώ προσπαθείτε απεγνωσμένα να είστε στην ίδια σελίδα. Κοιμάστε και ξυπνάτε στο ίδιο κρεβάτι που δεν έχει δει αγάπη για πολλές εβδομάδες ή και μήνες.

Μερικοί άλλοι λόγοι για τους οποίους συνεχίζουμε να κρατιόμαστε:

• Έχετε εμμονή με την ιδέα ότι σας αγαπούν. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του να αγαπιέσαι και του να αγαπάς την ιδέα ότι αγαπιέσαι. Όταν συγχέεις αυτά τα δύο, τείνεις να κρατάς ένα άτομο πολύ περισσότερο από όσο χρειάζεται.
• Φοβάσαι τον πόνο που θα σου προκαλέσει η αποδέσμευση. Σε αυτό το σημείο, περνάς ήδη πολύ πόνο. Για να προσθέσεις κι άλλο, η όλη διαδικασία της αποδέσμευσης φαίνεται αφόρητη και δεν ξέρεις αν υπάρχουν τρόποι να βρεις ξανά την ευτυχία χωρίς την παρουσία αυτού του ατόμου.
• Εξακολουθείτε να ελπίζετε ότι τα πράγματα θα πάνε καλά μεταξύ εσάς και του συντρόφου σας ή του ρομαντικού σας ενδιαφέροντος. Ίσως, βαθιά μέσα σας γνωρίζετε επίσης ότι αυτή η ελπίδα είναι μάταιη. Αν ήθελαν να μείνουν, θα είχαν μείνει
• Είστε αβέβαιοι για το μέλλον. Το μέλλον μπορεί να είναι τρομακτικό, αλλά πρέπει να εμπιστεύεστε το σύμπαν. Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αγάπη συνοδεύεται τόσο από θετικά όσο και από αρνητικά συναισθήματα. Έρχεται τόσο με καλές όσο και με κακές στιγμές. Είναι ακόμα αγάπη όταν δεν αισθάνεσαι ευτυχισμένος; Είναι ακόμα αγάπη όταν κρύβεις τα πραγματικά σου συναισθήματα; Σίγουρα δεν είναι αγάπη όταν κρύβεις τις λύπες σου και προσποιείσαι ότι όλα είναι εντάξει. Όταν δεν υπάρχει ικανοποίηση και ευτυχία, είναι καιρός να το αφήσουμε.

Γιατί ποιος ο λόγος να είσαι σε μια σχέση που σου προκαλεί συνεχώς πόνο; Ναι, ο καθένας είναι υπεύθυνος για την ευτυχία του. Δεν μπορείς να περιμένεις από κάποιον να σε κάνει ευτυχισμένο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος άλλος έχει την εξουσία να προκαλεί δυστυχία στη ζωή σου.

Είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε τους ανθρώπους;

Είναι φυσικό να ξεπερνάμε τους ανθρώπους. Θα έρθει κάποια στιγμή που θα ξεπεράσετε τους φίλους και τους εραστές σας. Μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης επιβεβαιώνει ότι στην ηλικία των 25 ετών τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αρχίζουν να ξεπερνούν τους φίλους τους. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι καθώς μεγαλώνουμε, έχουμε διαφορετικούς στόχους στη ζωή. Έχουμε διαφορετικές προτεραιότητες.

Η ζωή δεν είναι ποτέ σταθερή. Πάντα θα μας περιμένουν αλλαγές σε κάθε μας βήμα. Μεγαλώνουμε, αλλάζουμε, το ίδιο και η δυναμική μας με τους φίλους μας. Οι φιλίες διαρκούν για πάντα, αλλά απλά δεν συναντιέστε συχνά. Δεν υπάρχει δυσαρέσκεια ή εχθρικά συναισθήματα απέναντί τους, απλά τους ξεπερνάς και δεν βλέπεις πια την ανάγκη να ανήκεις μαζί τους, όπως έκανες κατά την εφηβεία σου. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τιςδύο σύντροφοι σε μια ρομαντική σχέση.

Πώς να αποφασίσετε πότε να αφήσετε κάποιον να φύγει;

Ένα άτομο μπορεί να σου λέει 50 φορές την ημέρα ότι σε αγαπάει. Αλλά το ερώτημα είναι, οι πράξεις του σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι σε αγαπάει; Ο πρώην εραστής μου συνήθιζε να λέει: "Κανείς δεν μπορεί να σε αγαπήσει όσο εγώ." Αυτά τα λόγια με έκαναν να λιποθυμάω κάθε φορά. Για να μην τα πολυλογώ, με απατούσε. Δεν πρόκειται ποτέ για γλυκούς ψιθύρους και μεγάλες χειρονομίες.

Το θέμα είναι η προσπάθεια. Όταν εγώ έκανα τα πάντα για να τον κρατήσω ευτυχισμένο, εκείνος ήταν έξω και αγόραζε λουλούδια για κάποια άλλη. Στο τέλος, τα λόγια του δεν σήμαιναν τίποτα, γιατί χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και από τους δύο συντρόφους για να διατηρηθεί μια σχέση υγιής και αρμονική. Δεν μπορείς να είσαι η μόνη που κάνει τα πάντα, ενώ ο άλλος σε βγάζει ραντεβού, λέει μερικά ρομαντικά και γλυκά πράγματα, σε πετάει στο σπίτι καικαι μετά επιστρέφει στο σπίτι για να κοιμηθεί με κάποια άλλη.

Τον αγαπούσα γιατί το να τον αγαπώ με έκανε ευτυχισμένη και η σκέψη ότι με αγαπούσε κι εκείνος με έκανε να νιώθω εκστατική. Δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ευφορία. Όταν δεν πήρα την ίδια αγάπη, προσπάθεια και ειλικρίνεια ως αντάλλαγμα, επέλεξα να τον αφήσω να φύγει. Αλλά ο πόνος που μου προκάλεσε έμεινε για πολύ καιρό. Με απλά λόγια, έχασα την ελπίδα.

Μετά από πολλή αυτο-αποστροφή, ανεπίλυτο άγχος μετά τον χωρισμό και συσσωρευμένες ανασφάλειες, συνειδητοποίησα ότι σπαταλούσα τις μέρες μου ευχόμενη να μην είναι κάτι αληθινό. Δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω στον χρόνο και να τον κάνω να αναιρέσει αυτά τα πράγματα. Γιατί να σπαταλήσω τα χρόνια μου κλαψουρίζοντας για κάποιον που δεν έκανε ούτε το ελάχιστο στη σχέση; Τότε ήταν που κατάλαβα ότι ήταν καιρός να προχωρήσω μπροστά με ψηλά το κεφάλι.

Ακολουθούν μερικά σημάδια που δείχνουν ότι ήρθε η ώρα να τα ξεφορτωθείτε:

• Όταν έχεις ξεχάσει πώς είναι να είσαι ευτυχισμένος
• Όταν οι ανασφάλειές σας είναι τόσο μεγάλες που καταλήγετε να μισείτε τον εαυτό σας όλο και περισσότερο κάθε μέρα
• Όταν βρίσκετε συνεχώς δικαιολογίες για τον σύντροφό σας ή παραπλανάτε τον εαυτό σας πιστεύοντας ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν
• Τα πάντα σας εξαντλούν σωματικά και συναισθηματικά
• Αισθάνεστε σαν να σας φορτώνουν και να σας πνίγουν.
• Όταν η προσκόλληση σε κρατάει πίσω στη ζωή

Όταν αφήνετε κάποιον, δεν μπορείτε να περιμένετε ότι θα τον ξεχάσετε τελείως. Οι σκέψεις, οι αναμνήσεις και τα σημάδια θα παραμένουν για πολλά χρόνια μετά τη μετακόμιση. Τότε είναι που πρέπει να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας αν αξίζει να τον σκέφτεστε και να τον κρατάτε, γιατί το να τον κρατάτε κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά από το να τον αφήσετε να φύγει.

Τέλος, η πράξη της απελευθέρωσης

Το "ας το ξεχάσουμε" είναι υπεραπλουστευμένο στις μέρες μας. Σε πλήγωσε κάποιος; Ας το ξεχάσουμε. Δεν μπήκες στο κολέγιο των ονείρων σου; Ας το ξεχάσουμε. Είχες έναν καβγά με τον φίλο σου; Ας το ξεχάσουμε. Αντιμετωπίζεις την απώλεια ενός αγαπημένου σου προσώπου; Ας το ξεχάσουμε. Στην πορεία, φαίνεται ότι έχουμε ξεχάσει να κατανοήσουμε τον πόνο και τον αγώνα που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος για να ξεπεράσει κάτι. Το να το ξεχάσεις δεν είναι μια άμεση θεραπεία για όλα όσα ταλαιπωρούν την καρδιά σου.Χρειάζεται χρόνος. Είναι μια πολύ αργή διαδικασία. Αλλά τελικά θα τα καταφέρετε.

Ω, τι συναίσθημα όταν μαθαίνεις να αφήνεσαι. Είναι δύσκολο, ναι. Θα πονέσει να αφεθείς, αλλά είναι απαραίτητο για την ανάπτυξή σου. Όταν μάθεις να αφήνεσαι συναισθηματικά, θα νιώσεις πιο ανάλαφρη. Ο χωρισμός ή απλά οποιαδήποτε απώλεια αγάπης μπορεί να φέρει πολλή θλίψη και να βρεθείς στα στάδια της θλίψης.

Όταν το να συνεχίσεις μοιάζει αδύνατο, βοηθάει να θυμάσαι ότι ανάμεσα σε όλα τα οδυνηρά στάδια του πένθους, το τελευταίο στάδιο είναι η αποδοχή και η αποδέσμευση. Και αυτό αξίζει όλες τις άγρυπνες νύχτες και τα μαξιλάρια που είναι γεμάτα δάκρυα. Πρέπει να καταλάβεις γιατί συνέβη. Αφού το αποδεχτείς, πρέπει να βρεις τι θέλεις να πάρεις από αυτή την εμπειρία που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις και να γίνεις ένας καλύτεροςάτομο.

Βασικοί δείκτες

• Το να τους αφήσετε να φύγουν δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να τους αγαπάτε
• Η προσπάθεια, ο συμβιβασμός και η ειλικρίνεια σε μια σχέση καθορίζουν αν θα μείνετε και θα παλέψετε για το μέλλον σας ή αν θα το αφήσετε και θα επικεντρωθείτε στο να προχωρήσετε παρακάτω.
• Είναι φυσικό να πενθείτε για την απώλεια της αγάπης, αλλά πρέπει να προχωρήσετε μπροστά

Η αποδοχή είναι το κλειδί για ένα υγιές μυαλό. Ερωτευτήκατε, δεν τα καταφέρατε, χωρίσατε. Η σκέψη να αφήσετε πίσω σας αυτό που νομίζατε ότι θα ήταν η ζωή σας, θα σας ραγίσει την καρδιά, αλλά δεν είναι αδύνατο. Αυτή η σχέση συνέβαλε θετικά σε αυτό που γίνατε σήμερα. Εκτιμήστε την. Αλλά μην απελπίζεστε για την απώλειά της ή μην προσπαθείτε να κρατηθείτε από τα απομεινάρια της. Όσο περισσότερο κρατάτε αυτό τοσχοινί, τόσο περισσότερο θα σκίσει το δέρμα σας.