“যদি আপুনি কাৰোবাক ভাল পায়, তেন্তে তেওঁক মুক্ত কৰক। যদি তেওঁলোক ঘূৰি আহে তেন্তে তেওঁলোক আপোনাৰ। যদি নাই, তেন্তে তেওঁলোক কেতিয়াও নাছিল।” মানুহক এৰি দিয়াৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে এই জনপ্ৰিয় কথাষাৰ আমি সকলোৱে শুনিছো। কিন্তু ইয়াৰ প্ৰকৃত অৰ্থ কি? কিছুমানৰ মতে এই সকলোবোৰ ভাগ্যৰ হাতত৷ ভাগ্য আপোনাৰ পক্ষত নথকালৈকে আপুনি কাৰোবাৰ লগত কিমান উন্মাদভাৱে প্ৰেমত পৰিছে সেয়া ডাঙৰ কথা নহয়।

অৱশ্যে এই যুগ যুগ ধৰি চলি অহা কথাষাৰৰ মোৰ ব্যাখ্যা হ'ল আপুনি কাৰোবাক জোৰ কৰি ভাল পাব নোৱাৰে, লগত থাকক তোমাক, আৰু তোমাৰ লগত বুঢ়া হ’বা। আপুনি তেওঁলোকক যিকোনো ব্যক্তি আৰু সকলোতকৈ বেছি আপোনাক বাছি লোৱাৰ স্বাধীনতা দিব লাগিব। কোনো পৰিমাণৰ ভিক্ষা, অনুৰোধ, অনুৰোধ, অনুৰোধেই তেওঁলোকক থাকিবলৈ বাধ্য কৰিব নোৱাৰে।

এৰি দিয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে আপুনি তেওঁলোকক ভালপোৱাটোও বন্ধ কৰিব লাগিব। কাৰোবাক ভাল পাই তথাপিও এৰি দিব পাৰি। আপুনি তেওঁলোকৰ ওচৰত হাৰ মানি থকা নাই বা তেওঁলোকৰ প্ৰতি থকা প্ৰেমক কবৰ দিয়া নাই। আপুনি মাত্ৰ নিজকে অগ্ৰাধিকাৰ দিছে।

আমি ভালপোৱাসকলক কিয় ধৰি ৰাখোঁ

মানুহক এৰি দিয়াটো কিয় ইমান কঠিন, বিশেষকৈ আমি ভালপোৱাসকলক? কাৰণ ইয়াক ধৰি ৰখাটো সহজ৷ ধৰি ৰখাটো সান্ত্বনাদায়ক যেন লাগিব পাৰে কাৰণ বিকল্পটোৱে – আপুনি ভালপোৱা কাৰোবাক এৰি দিয়াৰ চিন্তাই – এনে অনিশ্চয়তাৰ সৃষ্টি কৰে যাৰ সন্মুখীন হ’বলৈ আমি হয়তো সাজু নহ’ম। ইয়াৰ ফলত যি শূন্যতা সৃষ্টি হ’ব, তাৰ প্ৰতি আমি ভয় খাইছো৷ ধৰি ৰখাৰ যন্ত্ৰণা ইমানেই চিনাকি হৈ পৰে যে আমি পাহৰি যাওঁ যে ই আমাৰ শত্ৰু আৰু ই আমাৰ ক্ষতি কৰি আছে।

আমি আশা কৰোঁ যে আমি ভালপোৱা কাৰোবাক ধৰি ৰাখিলে আমি সংৰক্ষণ কৰিব পাৰিমআমাৰ জীৱনত চিৰদিনৰ বাবে প্ৰেম আৰু সুখ। সেইটো সত্যৰ পৰা বহু দূৰত হ’ব নোৱাৰে৷ কাৰোবাৰ লগত যিমানেই আঁকোৱালি ল’ব আৰু তেওঁক আপোনাৰ জীৱনত থাকিবলৈ বাধ্য কৰাব, সিমানেই তেওঁলোকে শ্বাসৰুদ্ধ আৰু আৱদ্ধ অনুভৱ কৰিব। সেইটো প্ৰেম নহয়৷ প্ৰেম হৈছে ইতিবাচক স্বাধীনতা। যেতিয়া আপুনি আৰু আপুনি ভালপোৱা ব্যক্তিজনে সম্পৰ্কত মুক্ত অনুভৱ কৰে।

বহুতে ভাবে যে আপুনি কাৰোবাক ভাল পালে তেওঁৰ বাবে আকাশ-পৃথিৱী লৰচৰ কৰে। কিন্তু নিজকে হেৰুৱাৰ মূল্যত আন এজন ব্যক্তিয়ে আপোনাক ভাল পাবলৈ যি কৰিব লাগে কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাটো মূল্যৱান নেকি? হয়, সম্পৰ্ক এটাক কামত লগোৱাৰ ক্ষেত্ৰত আপুনি আপোনাৰ অংশটো কৰে। আপুনিও সমান কষ্ট কৰিলে। আপুনি সমানে আপোচ কৰে। আপুনি সমানে সন্মান কৰে আৰু সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰে।

কিন্তু সেই ভাৰসাম্য বন্ধ হ’লে কি হয়? আপুনি ছিন্নভিন্ন হৈ পৰে। একেটা পৃষ্ঠাতে থাকিবলৈ আপ্ৰাণ চেষ্টা কৰি থকাৰ সময়তে আপুনি বিভিন্ন ছন্দত আছে। বহু সপ্তাহ বা আনকি মাহ ধৰি প্ৰেমৰ সাক্ষী নোহোৱা একেখন বিচনাতে আপুনি শুই সাৰ পায়।

আমি ধৰি ৰখাৰ আন কিছুমান কাৰণ:

• আপুনি তেওঁলোকৰ দ্বাৰা ভালপোৱাৰ ধাৰণাটোৰ ওপৰত আকৰ্ষিত। প্ৰিয় হোৱা আৰু... ভালপোৱা ধাৰণাটোক ভালপোৱা। যেতিয়া আপুনি এই দুটাক বিভ্ৰান্ত কৰে, তেতিয়া আপুনি প্ৰয়োজনতকৈ বহু বেছি সময় এজন ব্যক্তিক ধৰি ৰখাৰ প্ৰৱণতা থাকে
• আপুনি ভয় কৰে যে এৰি দিলে কিমান কষ্ট হ’ব। এইখিনিতে আপুনি ইতিমধ্যে বহুত কষ্টৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈ আছে। ইয়াত আৰু এটা কথা যোগ কৰিবলৈ হ’লে, এৰি দিয়াৰ সমগ্ৰ প্ৰক্ৰিয়াটো যেন অসহ্যকৰ আৰু আপুনি নাজানে যে ইয়াৰ উপায় আছে নে নাই৷এই ব্যক্তিজনৰ উপস্থিতি অবিহনে আকৌ সুখ
• আপুনি এতিয়াও আশাবাদী যে আপোনাৰ আৰু আপোনাৰ সংগী বা ৰোমান্টিক আগ্ৰহৰ মাজত কথাবোৰ ঠিক হৈ যাব। হয়তো, গভীৰভাৱে আপুনিও জানে যে এই আশা অসাৰ। যদি তেওঁলোকে থাকিব বিচাৰিলেহেঁতেন তেন্তে থাকিলহেঁতেন
• আপুনি ভৱিষ্যতৰ প্ৰতি অনিশ্চিত। ভৱিষ্যত ভয়ংকৰ হ’ব পাৰে কিন্তু বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডক বিশ্বাস কৰাটো প্ৰয়োজন। যেতিয়া এটা দুৱাৰ বন্ধ হয়, আন এটা দুৱাৰ খোল খায়

প্ৰেমৰ লগত যে ইতিবাচক আৰু নেতিবাচক দুয়োটা আৱেগ থাকে তাত কোনো সন্দেহ নাই। ভাল বেয়া দুয়োটা সময়ৰ লগত আহে। সুখী অনুভৱ নকৰিলে এতিয়াও প্ৰেম নেকি? প্ৰকৃত আৱেগ লুকুৱাই ৰাখিলে এতিয়াও প্ৰেম নেকি? দুখবোৰ লুকুৱাই ৰাখি সকলো ঠিকেই থকাৰ অভিনয় কৰিলে নিশ্চয় প্ৰেম নহয়৷ যেতিয়া সন্তুষ্টি আৰু সুখ নাথাকে, তেতিয়া আমি এৰি দিয়াৰ সময় আহি পৰে৷

কাৰণ অনবৰতে কষ্ট দি থকা সম্পৰ্কত থাকি কি লাভ? হয়, তেওঁলোকৰ সুখৰ বাবে প্ৰতিজন ব্যক্তি দায়বদ্ধ। কোনোবাই আপোনাক সুখী কৰিব বুলি আশা কৰিব নোৱাৰি৷ কিন্তু তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে আপোনাৰ জীৱনত অসুখ সৃষ্টি কৰাৰ কৰ্তৃত্ব আন কাৰোবাৰ আছে।

Is It Possible To Outgrow People?

মানুহক আউটগ্ৰ’ড হোৱাটো স্বাভাৱিক। এটা সময় আহিব যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ বন্ধু-বান্ধৱী আৰু প্ৰেমিকক আউটগ্ৰ’ কৰিব। অক্সফৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এক অধ্যয়নে নিশ্চিত কৰিছে যে ২৫ বছৰ বয়সতে পুৰুষ-মহিলা উভয়ে বন্ধু-বান্ধৱীক আউটগ্ৰ’ড কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। সেইটো মূলতঃ কাৰণ আমি বৃদ্ধি হোৱাৰ লগে লগে আমাৰ জীৱনৰ লক্ষ্য বেলেগ বেলেগ। আমাৰ আছেবিভিন্ন অগ্ৰাধিকাৰ।

জীৱন কেতিয়াও স্থিৰ নহয়। আমাৰ প্ৰতিটো খোজতে সদায় পৰিৱৰ্তনে অপেক্ষা কৰি থাকিব। আমি বৃদ্ধি পাওঁ, আমি সলনি হওঁ, আৰু বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে আমাৰ গতিশীলতাও তেনেকুৱাই হয়। বন্ধুত্ব চিৰদিনৰ বাবে থাকে কিন্তু আপুনি কেৱল সঘনাই লগ নাপায়৷ তেওঁলোকৰ প্ৰতি কোনো ক্ষোভ বা শত্ৰুতাপূৰ্ণ অনুভৱ নাই, আপুনি মাত্ৰ তেওঁলোকক আউটগ্ৰ’ কৰে আৰু কৈশোৰ কালত দেখাৰ দৰে তেওঁলোকৰ লগত আৰু অন্তৰ্গত হোৱাৰ প্ৰয়োজনীয়তা দেখা নাপায়। প্ৰেমৰ সম্পৰ্কত দুজন সংগীৰ ক্ষেত্ৰতো একেই হ’ব পাৰে।

কাৰোবাক কেতিয়া যাবলৈ কেনেকৈ সিদ্ধান্ত ল'ব?

এজন ব্যক্তিয়ে আপোনাক দিনটোত ৫০ বাৰ ক’ব পাৰে যে তেওঁ আপোনাক ভাল পায়। কিন্তু প্ৰশ্ন হয়, তেওঁলোকৰ এই কাৰ্য্যই আপোনাক প্ৰেমৰ অনুভৱ কৰায় নেকি? মোৰ আগৰ প্ৰেমিকজনে কৈছিল, “মোৰ দৰে তোমাক কোনেও ভাল পাব নোৱাৰে।” সেই কথাবোৰে মোক প্ৰতিবাৰেই মূৰ্চ্ছা যোৱা কৰি তুলিছিল। দীঘলীয়া কাহিনী চুটিকৈ ক’বলৈ গ’লে তেওঁ মোক প্ৰতাৰণা কৰিছিল। ই কেতিয়াও মিঠা ফুচফুচানি আৰু গ্ৰেণ্ড ইংগিতৰ কথা নহয়।

এয়া প্ৰচেষ্টাৰ কথা। মই যেতিয়া তেওঁক সুখী কৰি ৰাখিবলৈ সকলো কৰিলোঁ, তেতিয়া তেওঁ আন কাৰোবাৰ বাবে ফুল কিনিবলৈ ওলাই আহিছিল। শেষত তেওঁৰ কথাবোৰ একোৱেই নহ’ল কাৰণ সম্পৰ্কটো সুস্থ আৰু সুসম কৰি ৰাখিবলৈ দুয়োজন সংগীৰ পৰা অহৰহ প্ৰচেষ্টাৰ প্ৰয়োজন। আনজনে আপোনাক ডেটলৈ লৈ যোৱাৰ সময়ত, কেইটামান ৰোমান্টিক আৰু মিঠা কথা উচ্চাৰণ কৰি, ঘৰলৈ লৈ যোৱাৰ সময়ত, আৰু তাৰ পিছত ঘৰলৈ উভতি গৈ আন কাৰোবাৰ লগত শুবলৈ যোৱাৰ সময়ত আপুনি একমাত্ৰ সকলো কাম কৰিব নোৱাৰে।

মই তেওঁক ভাল পাইছিলোঁ কাৰণ তেওঁক ভালপোৱাটোৱে মোক সুখী কৰিছিল আৰু তেওঁ মোক ঘূৰাই ভাল পোৱাৰ কথা ভাবি মোৰ আনন্দ অনুভৱ হৈছিল।ই ইউফ’ৰিয়াতকৈ কম নাছিল। যেতিয়া বিনিময়ত একেখিনি মৰম, প্ৰচেষ্টা আৰু সততা নাপালোঁ, তেতিয়া মই তেওঁক এৰি দিবলৈ বাছি লৈছিলো। কিন্তু তেওঁ কৰা কষ্টটো বহুত বেছি দিন ৰৈ গ’ল। সহজ ভাষাত ক’বলৈ গ’লে মই আশা হেৰুৱাই পেলালোঁ।

বহুত আত্মঘৃণা, ব্ৰেকআপৰ পিছত সমাধান নোহোৱা উদ্বেগ, আৰু গোট খোৱা নিৰাপত্তাহীনতাৰ পিছত মই বুজিলোঁ যে মই কিবা এটা অসত্য হোৱাৰ কামনা কৰি মোৰ দিনবোৰ নষ্ট কৰি আছো। মই সময়ৰ পিছলৈ ঘূৰি গৈ তেওঁক সেইবোৰ কথা আঁতৰাই পেলাব নোৱাৰিলোঁ৷ সম্পৰ্কটোত নূন্যতম কামটোও নকৰা মানুহ এজনৰ ওপৰত মোৰ বছৰবোৰ মপিং কৰি কিয় নষ্ট কৰিম? তেতিয়াই মই গম পালোঁ যে মূৰটো ওপৰলৈ তুলি আগবাঢ়ি যোৱাৰ সময় আহি পৰিছে।

আপুনি জানে যে সেইবোৰ এৰি দিয়াৰ সময় হৈছে বুলি জনা কিছুমান চিন ইয়াত দিয়া হ’ল:

• যেতিয়া আপুনি কি পাহৰি গৈছে সুখী হোৱাৰ দৰে অনুভৱ হয়
• যেতিয়া আপোনাৰ নিৰাপত্তাহীনতা ইমানেই বেছি হয় যে আপুনি প্ৰতিদিনে নিজকে অধিক ঘৃণা কৰে
• যেতিয়া আপুনি অহৰহ আপোনাৰ সংগীৰ বাবে অজুহাত দেখুৱাই থাকে বা নিজকে ভ্ৰান্ত কৰি থাকে যে কথাবোৰ ভাল হ'ব
• সকলোৱে আপোনাক শাৰীৰিক আৰু আৱেগিকভাৱে ক্লান্ত কৰি তুলিছে
• আপুনি অনুভৱ কৰে যে আপুনি বোজা আৰু শ্বাসৰুদ্ধ হৈ পৰিছে
• যেতিয়া ধৰি ৰখাটোৱে আপোনাক জীৱনত বাধা দি আছে

যেতিয়া আপুনি কাৰোবাক এৰি দিয়ে, তেতিয়া আপুনি আশা কৰিব নোৱাৰে যে আপুনি তেওঁলোকৰ কথা সম্পূৰ্ণৰূপে পাহৰি যাব। চিন্তা, স্মৃতি, দাগবোৰ আগবাঢ়ি যোৱাৰ পিছত বহু বছৰলৈকে ৰৈ থাকিব। তেতিয়াই আপুনি নিজকে সোঁৱৰাই দিব লাগিব যে সেইবোৰ চিন্তা কৰাৰ যোগ্য নেকি আৰু ধৰি ৰখাৰ যোগ্য নেকি কাৰণ ধৰি ৰখাঅন ​​এৰি দিয়াতকৈ বহু বেছি ক্ষতি কৰে।

শেষত, The Act Of Letting Go

“Let it go” আজিকালি অতি সৰল কৰা হৈছে। কোনোবাই আঘাত দিলে নেকি? যাবলৈ দিয়ক। সপোনৰ কলেজত সোমোৱা নাছিল নেকি? যাবলৈ দিয়ক। বন্ধুৰ লগত ফলিং আউট হৈছিল? যাবলৈ দিয়ক। আপোনজনক হেৰুৱাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰা? যাবলৈ দিয়ক। এই প্ৰক্ৰিয়াত আমি যেন বুজিবলৈ পাহৰিলোঁ যে এজন ব্যক্তিয়ে কিবা এটাৰ ওপৰত জয়ী হ’বলৈ সন্মুখীন হোৱা কষ্ট আৰু সংগ্ৰাম। এৰি দিয়াটো আপোনাৰ হৃদয় আৰু মনক অসুস্থ কৰা সকলোবোৰৰ তৎক্ষণাত নিৰাময় নহয়। সময় লাগে। ই এক অতি লেহেমীয়া প্ৰক্ৰিয়া। কিন্তু অৱশেষত আপুনি তাত উপনীত হ’ব।

অ’, এৰি দিবলৈ শিকিলে কি অনুভৱ হয়। কঠিন, হয়৷ এৰি দিলে বেয়া হ’ব কিন্তু আপোনাৰ বৃদ্ধিৰ বাবে ই প্ৰয়োজনীয়। আৱেগিকভাৱে এৰি দিবলৈ শিকিলে আপুনি লঘু অনুভৱ কৰিব। ব্ৰেকআপ বা কেৱল যিকোনো প্ৰেম হেৰুৱাই বহুত দুখ কঢ়িয়াই আনিব পাৰে আৰু আপুনি নিজকে শোকৰ ডাঠ পৰ্যায়ত বিচাৰি পায়।

যেতিয়া যোৱাটো অসম্ভৱ যেন লাগে, তেতিয়া মনত ৰখাত সহায় হয় যে শোকৰ সকলো দুখজনক পৰ্যায়ৰ ভিতৰত শেষ পৰ্যায়টো হ’ল গ্ৰহণযোগ্যতা আৰু এৰি দিয়া। আৰু সেইটোৱেই সকলো টোপনি নোহোৱা ৰাতি আৰু চকুলোৰে দাগ পৰা আঠুৱাৰ মূল্য৷ কিয় হ’ল বুজিব লাগিব। আপুনি এবাৰ ইয়াৰ সৈতে একমত হ’লে, আপুনি এই অভিজ্ঞতাৰ পৰা কি ল’ব বিচাৰে সেইটো জানিব লাগিব যিয়ে আপোনাক আগবাঢ়ি যোৱাত আৰু এজন ভাল ব্যক্তি হোৱাত সহায় কৰিব৷

মূল পইণ্টাৰ

• এৰি দিয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে আপুনি তেওঁলোকক ভালপোৱা বন্ধ কৰিব লাগিব
• প্ৰয়াস, আপোচ,আৰু সম্পৰ্কত সততাই নিৰ্ধাৰণ কৰে যে আপুনি থাকিব আৰু আপোনাৰ ভৱিষ্যতৰ বাবে যুঁজিব নে এৰি দিয়ে আৰু আগবাঢ়ি যোৱাত মনোনিৱেশ কৰে
• প্ৰেম হেৰুৱাই শোক কৰাটো স্বাভাৱিক কিন্তু আপুনি আগবাঢ়িব লাগিব
<৯><০>গ্ৰহণ কৰাটোৱেই হৈছে সুস্থ মনৰ চাবিকাঠি। তুমি প্ৰেমত পৰিলা। কাম নহ’ল৷ তুমি ব্ৰেকআপ কৰিলা। জীৱনটো যি হ’ব বুলি ভাবিছিলা, সেইটো এৰি দিয়াৰ চিন্তাটোৱে হৃদয় বিদাৰক হ’ব, কিন্তু সেয়া অসম্ভৱ নহয়৷ সেই সম্পৰ্কই আজি আপুনি যিজন হৈ পৰিছে তাত ইতিবাচক অৰিহণা যোগাইছে। ইয়াক লালন-পালন কৰক। কিন্তু ইয়াৰ ক্ষতিৰ বাবে হতাশ নহ’ব বা ইয়াৰ অৱশিষ্টখিনি ধৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা নকৰিব৷ সেই ৰছীডাল যিমানেই বেছি সময় ধৰিব সিমানেই ই আপোনাৰ ছালখন ফালি পেলাব।