বিষয়বস্তুৰ তালিকা
মই ভাৰতীয় চাবোনৰ কোনো অনুৰাগী নহয়, কিন্তু মোৰ আগ্ৰহক দৃঢ়ভাৱে ধৰি ৰখা এটা শ্ব’ আছিল জিন্দাগীত অজয় সিনহাৰ আধে আধুৰে । ইয়াত এগৰাকী ভাভি আৰু তাইৰ দেৱৰ (স্বামীৰ সৰু ভাইটি)ৰ যৌন সম্পৰ্কক স্পৰ্শ কৰা হৈছিল। মনোভাৱত ক্ষমাহীন, ব্যৱহাৰত সংবেদনশীল আৰু কোমল, যদিও ধাৰাবাহিকখনে ইয়াৰ সাহসী বিষয়বস্তুৰ বাবে হাতচাপৰি লাভ কৰিছিল, নাকচ কৰাসকল বহু পিছ পৰি নাছিল, আৰু চাৰি মাহত ইয়াক সম্প্ৰচাৰৰ পৰা আঁতৰাই দিয়া হৈছিল।
ভাভি আৰু ভাৰতত দেৱৰ সম্পৰ্ক
ভাৰতত ভাভি – দেৱৰ সম্পৰ্ক বহু টেঙা কাহিনীৰ বাবে খাদ্য হৈ আহিছে। ই সদায় পৰিৱৰ্তিত, কুটিল মেট্ৰিক্সে আকৰ্ষণ বৃদ্ধি কৰিছে: মাতৃৰ চৰিত্ৰ হোৱাৰ পৰা আত্মীয়ৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰালৈকে, কিছুমান ক্ষেত্ৰত পৰিয়ালত কেতিয়াও বাস কৰা প্ৰথমগৰাকী মহিলা অচিনাকি মানুহলৈকে, যাৰ ফলত তাই <ৰ বাবে সুপ্ত আকাংক্ষাৰ বস্তু হৈ পৰিছে ১>দেৱৰ ।
আশীৰ দশকৰ এক চাদৰ মাইলী ছি নামৰ সমালোচকৰ প্ৰশংসিত বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ ছবিখনত এগৰাকী ভাভি ক বিয়া কৰাবলৈ বাধ্য হয় দেৱৰ . ৰাজিন্দৰ সিং বেদীৰ একে নামৰ উৰ্দু উপন্যাসৰ পৰা ৰূপান্তৰিত এই ছবিখনৰ পৰিৱেশ আছিল পঞ্জাৱৰ এখন সৰু গাঁৱত য’ত ঋষি কাপুৰে ডাঙৰ ভাতৃৰ সৈতে বিবাহিত হেমা মালিনীৰ ভায়েকৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিছিল। ছবিখনে নাটকীয় ৰূপ লয় যেতিয়া ডাঙৰ ভাইটিক হত্যা কৰা হয়, আৰু সৰু ঋষিক দুটা সৰু ল'ৰা-ছোৱালীৰ মাতৃ দশক ডাঙৰ হেমাক বিয়া কৰাবলৈ কোৱা হয়।
See_also: সম্পৰ্কত সমৰ্থনৰ ৭টা মৌলিকRelated reading: 7 tips for মহিলা যিসকলপ্ৰথমবাৰৰ বাবে যৌন চেষ্টা কৰা
বছৰ বছৰ ধৰি ভাভি-দেৱৰৰ সম্পৰ্ক
চাদৰ দালনা<2 ৰ পৰম্পৰা> বিধৱা মহিলাই আক্ষৰিক অৰ্থত দেৱৰ মূৰৰ ওপৰত চাদৰ এখন ৰাখি বিবাহৰ ইংগিত দিয়ে, যাতে বিধৱা আৰু তেওঁৰ সন্তানসকলৰ যত্ন লোৱা হয়। ইয়াৰ উপৰিও তাইৰ মৃত স্বামীৰ সম্পত্তি সৰু ভায়েকৰ হাতলৈ গৈ পৰিয়ালৰ ভিতৰতে থাকিলে সহায় কৰে।
See_also: কেথলিক ডেটিং এজন নাস্তিকচাদৰ ডালনা প্ৰথাৰ উৎপত্তি নিযোগ , প্ৰথম ঋগবেদত উল্লেখ কৰা হৈছে। তেতিয়া মহিলাসকলে সতি ৰ অভ্যাস কৰিছিল, মৃত স্বামীৰ অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ জুইকুৰাত জপিয়াই প্ৰাণ কাঢ়ি লৈছিল। নিয়োগ অৰ্থাৎ প্ৰতিনিধি দলে বিধৱাক পুনৰ বিবাহ কৰিবলৈ অনুমতি দিছিল, সাধাৰণতে স্বামীৰ ভাতৃৰ লগত। ঋগবেদত বিধৱাক শাহুৱেকে অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ জুইকুৰাৰ পৰা আঁতৰাই নিয়াৰ কথা উল্লেখ আছে, সকলো সম্ভাৱনাতে তাইক বিয়া কৰাইছিল।
পুৰণি দিনত ইয়াৰ প্ৰচলন হোৱাৰ আন এটা কাৰণ আছিল তেনেকুৱাই যে এগৰাকী নিঃসন্তান বিধৱাই পৰিয়ালৰ বাবে উত্তৰাধিকাৰী জন্ম দিব পাৰে – আৰু প্ৰয়োজনীয় কাম কৰিবলৈ স্বামীৰ ভাতৃতকৈ কোন ভাল হ’ব পাৰে। ইয়াক ব্যভিচাৰ হিচাপে দেখা পোৱা নাছিল।
নিযোগ ৰ বিৱৰ্তন আৰু মূল ধাৰণাত কৰণ কুমাৰে লেখকে কৈছে যে নিযোগ বেছি আছিল ভাতৃৰ (বা যিকোনো পুৰুষ আত্মীয়ৰ) ধৰ্ম বা কৰ্তব্য, যাতে পৰিয়ালৰ উত্তৰাধিকাৰক শাৰীৰিক আনন্দৰ মাধ্যম হিচাপে নহয়, আগুৱাই নিয়া হয়।
সম্পৰ্কীয়reading: ক্ৰোধিত পত্নীক সুখী কৰাৰ ৮টা উপায়
ভাৰতীয় মহাকাব্য আৰু পপ-সংস্কৃতিত ভাভি-দেৱৰ সম্পৰ্ক
মহাভাৰতত যেতিয়া ৰাণী সত্যৱতীৰ পুত্ৰ বিচিত্ৰবীৰৰ মৃত্যু হয় আৰু দুজন এৰি থৈ যায় বিধৱা, অম্বিকা আৰু অম্বলিকা, সত্যৱতীয়ে তেওঁৰ আনজন পুত্ৰ ঋষি ব্যাসক (মহিলাসকলৰ ভায়েক) তেওঁলোকৰ সৈতে নিযোগ কৰিবলৈ কয়। ইয়াৰ ফলত ধৃতৰাষ্ট্ৰ আৰু পাণ্ডুৰ জন্ম হৈছিল (যিসকলে ক্ৰমে কৌৰৱ আৰু পাণ্ডৱৰ পিতৃ হৈছিল)।
কিন্তু আনখন পুৰণি মহাকাব্য ৰামায়ণত ৰাজকুমাৰ লক্ষ্মণে ডাঙৰ ভাই ৰামৰ পত্নী সীতাক এনেদৰে চাইছিল এগৰাকী মাতৃৰ আকৃতি। “মই তাইৰ ব্ৰেচলেট বা কাণফুলি চিনি নাপাওঁ; প্ৰতিদিনে মই তাইৰ ভৰিৰ আগত প্ৰণাম কৰিছিলো আৰু সেয়েহে মই তাইৰ ভৰিৰ গোৰোহাটো চিনি পাওঁ।’ ৰাৱণে অপহৰণ কৰাৰ পিছত সীতাৰ অৰণ্যত এৰি থৈ যোৱা গহনাবোৰৰ টুকুৰাবোৰ ৰামে চিনাক্ত কৰাৰ সময়ত তেওঁ কোৱাৰ কথা। ইংগিত দি যে তাইৰ ভৰিৰ বাহিৰেও তেওঁ কেতিয়াও তাইৰ শৰীৰৰ কোনো অংশলৈ চোৱা নাছিল, অনুমানিকভাৱে সন্মানৰ বাবে।
নিকটতমভাৱে, ২০ শতিকাত মহাকবি, লেখক, শিল্পী আৰু নোবেল বঁটা বিজয়ী ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে আছিল কোৱা হয় যে তেওঁৰ ভাভি, কদম্বৰী দেৱীক তেওঁৰ ম্যুজ বুলি গণ্য কৰিছিল। তেওঁৰ বহুতো মাষ্টাৰপিছক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল – কবিতাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি শিল্পকৰ্মলৈকে।
মডাৰ্ণ এছিয়ান ষ্টাডিজ , আলোচনীত প্ৰকাশিত '(Im) possible Love and Sexual Pleasure in Late-Colonial North India' শীৰ্ষক গৱেষণা পত্ৰখনত দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ইতিহাসৰ সহযোগী অধ্যাপক চাৰু গুপ্তাই লিখিছে,“আন সকলোতকৈ বেছি দেৱৰ আৰু ভাভিৰ মাজৰ সম্পৰ্কত আছিল লঘু হৃদয়ৰ বিনিময় আৰু মজাৰ উপাদান, উল্লাসিত আৰু অসংযত আনন্দৰ অনুভূতি আৰু এক নিৰ্দিষ্ট আৱেগিক নিৰ্ভৰশীলতা . এইটো মহিলাগৰাকীয়ে স্বামীৰ সৈতে ভাগ কৰা সংযত সম্পৰ্কৰ পৰা পৃথক আছিল।’ 
সম্পৰ্কীয় পঢ়া: মহিলা আৰু তেওঁলোকৰ যৌন কল্পনা
কেনেকৈ যৌনতা আৰু... ব্যভিচাৰে ভাভি-দেৱৰ সম্পৰ্কত প্ৰৱেশ কৰি ইয়াক লেতেৰা কৰি তুলিলে
পৰৱৰ্তী কেইটামান দশকত ঔদ্যোগীকৰণে নিযোগ ৰ ধাৰণাটো সলনি কৰি পেলালে। সমগ্ৰ দেশৰ যুৱকসকলে জীৱিকা উপাৰ্জনৰ বাবে চহৰলৈ প্ৰব্ৰজন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ লগে লগে তেওঁলোকে অকলশৰীয়া পত্নীক এৰি থৈ গ’ল, যিয়ে শেষত সান্ত্বনাৰ বাবে ডেকা দেউতাকৰ ওচৰলৈ গ’ল; দেৱৰ , মাত্ৰ তেওঁলোকৰ মৰমত স্বামীৰ ঠাই ল'বলৈ অত্যন্ত আগ্ৰহী। ইয়াৰ পিছত বহুতো প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক হ’ল। দ এভাৰ এতিয়াও তেওঁলোকৰ ভাভি ৰ বিষয়ে কল্পনা কৰি আছে; বিশেষকৈ সৰু চহৰ ভাৰতত, য'ত লাখ লাখ পুৰুষে কামুক, পৰ্ণগ্ৰাফিক, এনিমেটেড চৰিত্ৰ সবিতা ভাভি ৰ প্ৰেমত পৰিছে।
কোৱা বাহুল্য যে সকলোৱে ভাভি-দেৱৰ<2 নহয়> সম্পৰ্কবোৰ ব্যভিচাৰ বা মাতৃ-পুত্ৰৰ দৰে বন্ধনৰ বিষয়ে। সকলো সম্পৰ্কৰ দৰেই এইবোৰো বিভিন্ন শ্বেডত আহে আৰু সময় আহি পৰিছে, টিভি ধাৰাবাহিক এখনো এই শ্বেডবোৰৰ এটা দেখুৱাই দিয়াৰ বাবে এয়াৰৰ পৰা টানি নাযায়।
সম্পৰ্কীয় পঢ়া: মই মোৰ ভাইটিৰ পত্নীৰ লগত শুই থাকিব নোৱাৰো
চিত্ৰ সৌজন্যত –Tehelka.com
মোৰ ভাইটিৰ পত্নীৰ সৈতে শুই থাকিব নোৱাৰো
প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্মৰ পিছত দম্পতী-গতিশীলতা কেনেকৈ সলনি হৈছে, ভালৰ দিশত
<৩><৩><৩><৩><৩><৩><৩><৩><৩>