Η ιστορία του Ταλσίδα και της συζύγου του Ρατναβάλι είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες μεταμόρφωσης. Μια θυελλώδη (και, όπως αποδεικνύεται, συμβολική) νύχτα του μήνα Shravan , ένας βροχερός, απελπισμένος Τουλσίντας στεκόταν στις όχθες του Γάγγη. Απλά έπρεπε να περάσει απέναντι. Λαχταρούσε να είναι με τη γυναίκα του Ρατναβάλι, η οποία επισκεπτόταν την οικογένειά της. Αλλά με το ποτάμι σε αυτή την κατάσταση, κανένας βαρκάρης δεν θα τον περνούσε απέναντι.

"Πήγαινε στο σπίτι σου", τον συμβούλευσαν, αλλά το σπίτι είναι εκεί που είναι η καρδιά, και η καρδιά του ήταν με την αγαπημένη του νεαρή σύζυγο.

Καθώς στεκόταν εκεί, μουσκεμένος και σκεπτόμενος, ένα νεκρό σώμα έπλεε δίπλα του. Το σημερινό πάθος σαφώς δεν σέβεται καθόλου τους νεκρούς, οπότε ο Τουλσίντας, ποθώντας την ένωση με τη γυναίκα του, χρησιμοποίησε το άκαμπτο πτώμα για να διασχίσει κωπηλατώντας τα φουσκωμένα νερά.

Έκπληκτος που τον είδε, ο Ratnavali τον ρώτησε πώς είχε φτάσει εκεί.

"Πάνω σε ένα πτώμα", απάντησε ο αγαπημένος νεαρός σύζυγός της.

"Μακάρι να αγαπούσες τον Ραμ τόσο πολύ όσο αγαπάς αυτό το σώμα μου, απλή σάρκα και οστά!" μουρμούρισε η Ράτνα.

Ξαφνικά η μαινόμενη καταιγίδα ήταν ένα απλό αεράκι μπροστά στην καταιγίδα που επικρατούσε μέσα του. Ο χλευασμός είχε βρει το στόχο του. Με μια κίνηση, αποδεκάτισε τον σαρκικό άνθρωπο για να γεννήσει τον ακλόνητο θιασώτη.

Ο Τουλσίντας γύρισε και έφυγε, χωρίς να επιστρέψει ποτέ.

Η αρχή της ιστορίας του Τουλσίδα

Συνέχισε να γράφει ένα σημαντικό μέρος της λατρευτικής ποίησης, το Ramcharitmanas Το τι απέγινε η Ρατναβάλι, δεν το ξέρουμε. Αλλά το σημείο ανάφλεξης μεταξύ του ζευγαριού έγινε η στιγμή της επιφοίτησης του Ταλσίδα και ο ίδιος μεταφέρθηκε στην πραγματική του κλίση. Κάποιοι λένε ότι ο Ταλσίδας και η Ρατναβάλι απέκτησαν έναν γιο, τον Τάρακ, ο οποίος πέθανε όταν ήταν μικρό παιδί. Αλλά μετά τον χλευασμό της Ρατναβάλι, ο Ταλσίδας εγκατέλειψε τον έγγαμο βίο, έγινε σοφός και αφιέρωσε τη ζωή του στη μάθηση.

Η ιστορία του Tulsidas είναι πραγματικά συναρπαστική από τη γέννησή του. Λέγεται ότι πέρασε 12 μήνες στη μήτρα πριν γεννηθεί και κατά τη γέννησή του είχε 32 δόντια. Μερικοί λένε ότι ήταν η μετενσάρκωση του σοφού Valmiki.

Όταν ο σύντροφος αποδεικνύεται ότι είναι το πρόβλημα

Οι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή μας για κάποιο λόγο. Ακόμα και οι σύζυγοι που μπορεί να έχουμε "επιλέξει". Συνήθως, όταν ερωτευόμαστε και αποφασίζουμε να παντρευτούμε, φανταζόμαστε μια ευχάριστη ζωή, που θα ανεβοκατεβαίνει απαλά στα νερά της ζωής. Αγαπάμε τον σύζυγο ή τη σύζυγό μας και θα είναι οι σύντροφοί μας στα δύσκολα, επιβεβαιώνουμε. Σίγουρα. Αλλά μερικές φορές, ο σύντροφος είναι αυτός που συμβάλλει καθοριστικά στο να προσφέρει τα "δύσκολα" της ζωής -μια φρίκη αδιανόητη για την περιορισμένη φαντασία μας.

"Μιλάμε για ανθρώπινο υλικό", είχε πει σοφά μια φίλη μου, όταν συζητούσαμε για την καταστροφή μιας κοινής φίλης από την αποτυχία του γάμου της. Η αρχική καταστροφή, όμως, έδωσε τη θέση της σε μια σημαντική περίοδο ενδοσκόπησης, μετά την οποία, αναδύθηκε, σαν χρυσαλλίδα, βρήκε τα φτερά της και απογειώθηκε. Αν δεν είχε συμβεί η καταστροφή, δεν θα είχε ανακαλύψει αυτό που ήτανικανή για.

Το "ανθρώπινο υλικό" είναι αδύναμο και ελαττωματικό, επιρρεπές σε λανθασμένες εκτιμήσεις και λάθη, ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι καταρρέουν όταν ανακαλύπτουν ότι ο σύντροφός τους ήταν άπιστος, ότι καταχράστηκε χρήματα ή ότι βοήθησε έναν συνάδελφό τους να σκοτώσει τη φίλη του (βλ. πρόσφατη υπόθεση στη Βομβάη).

Πιστεύουμε στοργικά ότι αυτός που έχουμε επιλέξει είναι ο καλύτερος και ότι "δεν μπορεί ποτέ να μας βλάψει", ούτε να κάνει κάτι λάθος. Έτσι, όλα αφορούν εμάς και τις προσδοκίες μας, στις οποίες το απροσδόκητο δεν έχει θέση. Ωστόσο, είναι το απροσδόκητο που μας ωθεί να βγούμε από τη ζώνη άνεσής μας και να προχωρήσουμε σε σοβαρές σκέψεις και δράσεις.

Σχετική ανάγνωση : Η γυναίκα μου είχε δεσμό αλλά δεν έφταιγε μόνο εκείνη

Τι απέγινε όταν την άφησαν πίσω;

Ο Ratnavali μπορεί να περίμενε να ενοχοποιήσει τον Tulsidas για να γίνει ένας R ambhakt , παραμένοντας στο πλευρό της. Έγινε R ambhakt Η απόρριψή της τον είχε ζαλίσει και στη συνέχεια τον είχε παροτρύνει.

Παρομοίως, η εγκατάλειψή της από αυτόν μπορεί να την ώθησε σε πνευματική ανάπτυξη. Μπορεί να υπηρέτησε τους γονείς της με στοργική φροντίδα για το υπόλοιπο της ζωής τους. Μπορεί να έμεινε έγκυος στο παιδί του και να το μεγάλωσε θαυμάσια. Ή μπορεί να έγινε μια R ambhakt και περνούσε τις μέρες της κηρύττοντας το όνομα του Ραμ. Θα της πήρε όμως λίγο χρόνο για να ξεπεράσει το σοκ της εγκατάλειψής της από αυτόν. Όλοι γνωρίζουν την ιστορία του Ταλσίντας, αλλά κανείς δεν ξέρει τι συνέβη στη Ρατναβάλι.

Η τυπική πορεία από την ερημιά στη διορατικότητα ξεκινά με την αυτολύπηση. Στη συνέχεια περνά σε ακραίο θυμό, μετά σε μίσος, μετά σε αδιαφορία, μετά σε παραίτηση και τέλος σε αποδοχή.

Η τυπική πορεία από την ερημιά στη διορατικότητα ξεκινά με την αυτολύπηση. Στη συνέχεια περνά σε ακραίο θυμό, μετά σε μίσος, μετά σε αδιαφορία, μετά σε παραίτηση και τέλος σε αποδοχή.

Η αποδοχή είναι απαραιτήτως ένα ώριμο κλείσιμο της όλης διαδικασίας- μπορεί να συμβεί σε μια στιγμή ή μπορεί να πάρει ολόκληρη τη ζωή κάποιου. Η αποδοχή σημαίνει ότι κάποιος έχει κατανοήσει την κατάσταση στο σύνολό της και έχει καταλάβει ότι ο σύζυγος είναι "ανθρώπινο υλικό" επιρρεπές σε παραπτώματα (είτε πρόκειται για ένα μικρό παράπτωμα είτε για μια πιο σοβαρή παράβαση). Η πλήρης προθυμία να συγχωρήσει είναι ένα τεράστιο μέρος αυτής τηςαποδοχή- είναι σαν το Άγιο Δισκοπότηρο από αυτή την άποψη, αλλά εφικτό.

Η συνειδητοποίηση της ανθρώπινης αστοχίας και η προθυμία να τη συγχωρήσουμε μπορεί να μας γλιτώσει από τεράστια αγωνία... αν το επιτρέψουμε.

Προσκύνημα

το δύσκολο ταξίδι

από το

θολή σύγχυση

στο

λαμπρή διαύγεια

από το Haiku και άλλη μικροποιητική ποίηση

(το βιβλίο των ποιημάτων μου)