Het verhaal van Tulsidas en zijn vrouw Ratnavali is een van de interessantste verhalen over transformatie. Op een stormachtige (en naar later blijkt symbolische) nacht in de maand van Shravan stond een door de regen geteisterde, verliefde Tulsidas aan de oever van de Ganga. Hij moest gewoon naar de overkant. Hij verlangde ernaar om bij zijn vrouw Ratnavali te zijn, die op bezoek was bij haar familie. Maar met de rivier in die toestand was er geen veerman die hem naar de overkant wilde brengen.

"Ga naar huis," werd hem geadviseerd. Maar thuis is waar het hart is, en zijn hart was bij zijn geliefde jonge vrouw.

Terwijl hij daar stond, drijfnat en peinzend, dreef er een lijk voorbij. De huidige passie heeft duidelijk weinig respect voor de overledenen, dus gebruikte Tulsidas, verlangend naar de vereniging met zijn vrouw, het verstijfde kadaver om zichzelf over het gezwollen water te roeien.

Verbaasd om hem te zien, vroeg Ratnavali hoe hij daar was gekomen.

"Op een lijk," antwoordde haar liefhebbende jonge echtgenoot.

"Hield je maar net zoveel van Ram als van dit lichaam van mij, van vlees en botten!" mompelde Ratna.

Plotseling was de razende storm slechts een briesje vergeleken met de storm in hem. De beschimping had zijn doel gevonden. In één klap werd de vleselijke man gedecimeerd en ontstond de onwrikbare toegewijde.

Tulsidas draaide zich om en liep weg, om nooit meer terug te keren.

Het begin van het verhaal van Tulsidas

Hij schreef daarna een aanzienlijke hoeveelheid devotionele poëzie, de Ramcharitmanas Wat er met Ratnavali is gebeurd, weten we niet. Maar het vlampunt tussen het stel werd Tulsidas' moment van openbaring en hij werd getransporteerd naar zijn ware roeping. Sommigen zeggen dat Tulsidas en Ratnavali een zoon hadden, Tarak genaamd, die stierf toen hij nog een peuter was. Maar na Ratnavali's beschimping verliet Tulsidas het getrouwde leven en werd een wijsgeer die zijn leven wijdde aan leren.

Het verhaal van Tulsidas is eigenlijk fascinerend vanaf zijn geboorte. Er wordt gezegd dat hij 12 maanden in de baarmoeder heeft doorgebracht voordat hij werd geboren en dat hij bij zijn geboorte 32 tanden had. Sommigen zeggen dat hij de reïncarnatie was van de wijze Valmiki.

Wanneer de partner het probleem blijkt te zijn

Mensen komen ons leven binnen met een reden, zelfs de echtgenoten die we hebben 'gekozen'. Als we verliefd worden en besluiten te trouwen, stellen we ons meestal een prettig leven voor, zachtjes dobberend op en neer op de wateren van het leven. We houden van onze man of vrouw, en zij zullen onze partners zijn door dik en dun, bevestigen we. Natuurlijk. Maar soms is het de partner die zorgt voor de 'dunne' laag van het leven - de 'dunne' laag van het leven.een verschrikking die onvoorstelbaar is voor onze beperkte verbeelding.

"We hebben het over menselijk materiaal," had een vriend van me wijselijk geciteerd, toen we de verwoesting van een wederzijdse vriendin bespraken over het mislukken van haar huwelijk. De aanvankelijke verwoesting maakte echter plaats voor een aanzienlijke periode van introspectie, waarna ze tevoorschijn kwam, als een pop, haar vleugels vond en opsteeg. Als de verwoesting niet was gebeurd, zou ze niet hebben ontdekt wat ze was...in staat tot.

Menselijk materiaal' is zwak en gebrekkig, vatbaar voor verkeerde inschattingen en fouten, maar toch zijn de meeste mensen er kapot van als ze ontdekken dat hun partner ontrouw is geweest, geld heeft verduisterd of een collega heeft geholpen zijn vriendin te vermoorden (zie een recente zaak in Mumbai).

We geloven graag dat wie we gekozen hebben de beste is en ons 'nooit pijn kan doen', noch iets verkeerds kan doen. Het draait dus allemaal om ons en onze verwachtingen, waarin voor het onverwachte weinig plaats is. Toch is het het onverwachte dat ons uit onze comfortzones drijft en tot serieus denken en handelen aanzet.

Gerelateerde lezen : Mijn vrouw had een affaire maar het was niet allemaal haar schuld

Wat is er van haar geworden toen ze werd achtergelaten?

Ratnavali verwachtte misschien Tulsidas een schuldgevoel aan te praten zodat hij een R ambhakt terwijl hij aan haar zijde bleef. Hij werd een R ambhakt Haar afwijzing had hem verdoofd en vervolgens aangespoord.

Op dezelfde manier kan zijn verlatenheid haar tot spirituele groei hebben aangezet. Ze kan haar ouders met liefdevolle zorg hebben gediend voor de rest van hun leven. Ze kan zwanger zijn geweest van zijn kind en het bewonderenswaardig hebben opgevoed. Of ze kan een R ambhakt Iedereen kent het verhaal van Tulsidas, maar niemand weet wat er met Ratnavali is gebeurd.

Het typische traject van verlatenheid naar inzicht begint met zelfmedelijden. Dan gaat het naar extreme woede, dan haat, dan onverschilligheid, dan berusting en uiteindelijk acceptatie.

Het typische traject van verlatenheid naar inzicht begint met zelfmedelijden. Dan gaat het naar extreme woede, dan haat, dan onverschilligheid, dan berusting en uiteindelijk acceptatie.

Aanvaarding is noodzakelijkerwijs een volwassen afsluiting van de hele procedure; het kan in een oogwenk gebeuren of kan iemands hele leven in beslag nemen. Aanvaarding betekent dat men de situatie in zijn geheel heeft begrepen en heeft begrepen dat de echtgenoot 'menselijk materiaal' is dat vatbaar is voor wangedrag (of het nu gaat om een klein vergrijp of een ernstiger misstap). De volledige bereidheid om te vergeven is een groot deel van dit alles.acceptatie; het is als de Heilige Graal in dat opzicht, maar haalbaar.

Als we ons bewust zijn van de menselijke feilbaarheid en bereid zijn die te vergeven, kan ons dat veel leed besparen... als we dat toelaten.

Bedevaart

de moeilijke reis

van

troebele verwarring

naar

briljante helderheid

uit Haiku en andere micropoëzie

(mijn gedichtenbundel)