Η Saraswati, η ινδουιστική θεά της σοφίας και της γνώσης, είναι ένας μοναδικός χαρακτήρας. Στη λαϊκή τέχνη, την αναγνωρίζουμε ως μια όμορφη αλλά αυστηρή θεά με τέσσερα χέρια, που κρατά ένα veena, γραφές (τις Βέδες), και ένα kamandalu . Κάθεται σε έναν λωτό και συνοδεύεται από έναν κύκνο - και τα δύο σύμβολα της σοφίας. Από τις Βέδες στα Έπη και στις Πουράνες, ο χαρακτήρας της Σαρασουάτι μεταμορφώνεται σημαντικά, αλλά εμφανίζεται σταθερά ως μια ανεξάρτητη θεά. Τι πραγματικά συνέβη μεταξύ της Σαρασουάτι και του Άρχοντα Μπράχμα; Πώς σχετίζεται η Σαρασουάτι με τον Μπράχμα σύμφωνα με τη μυθολογία; Η ιστορία του Μπράχμα και της Σαρασουάτι είναι πραγματικάενδιαφέρον.

Σε αντίθεση με τις άλλες θεές που επιθυμούν να παντρευτούν και να γίνουν μητέρες, η Saraswati είναι μοναδικά απόμακρη. Η λευκή της επιδερμίδα και η ενδυμασία της ̶ σχεδόν σαν παράθυρο ̶ υποδηλώνουν τον ασκητισμό, την υπερβατικότητα και την αγνότητά της. Υπάρχει, ωστόσο, μια παραδοξότητα στην κατά τα άλλα δηλωμένη ιστορία της - η υποτιθέμενη σχέση της με τον Brahma.

Η Βεδική Saraswati - Ποια ήταν;

Η βεδική Saraswati ήταν ουσιαστικά μια ρευστή, ποτάμια θεά, η οποία θεωρούνταν ότι χάριζε γενναιοδωρία, γονιμότητα και αγνότητα σε όσους προσεύχονταν στις πανίσχυρες όχθες της. Ένας από τους πρώτους ποταμούς στους οποίους αποδόθηκε θεότητα, ήταν για τους βεδικούς λαούς ό,τι είναι ο Γκάνγκα για τους Ινδουιστές σήμερα. Λίγο αργότερα, ταυτίστηκε με τη Vag (Vac) Devi - τη θεά του λόγου.

Δεν υπάρχει Ινδουιστής μαθητής που να μην έχει προσκυνήσει τη Saraswati, τη θεά της μάθησης, πριν από τις εξετάσεις. Στην πραγματικότητα, η Saraswati είναι πανταχού παρούσα σε τόσες πολλές χώρες εκτός από την Ινδία. Λατρεύεται και τιμάται σε χώρες όπως η Κίνα, η Ιαπωνία, η Βιρμανία και η Ταϊλάνδη. Αποτελεί μέρος της τριάδας Saraswati, Lakshmi και Parvati που βοηθούν στη δημιουργία και τη συντήρηση του σύμπαντος, όντας μεΟι οπαδοί της θρησκείας Jain λατρεύουν επίσης τη Saraswati.

Ήταν ακόμα μια αφαίρεση, όπως οι περισσότερες βεδικές θεότητες. Μια πιο σταθερή προσωποποίηση του χαρακτήρα της προέκυψε στη Μαχαμπαράτα, όπου λέγεται ότι ήταν κόρη του Μπράχμα. Οι Πουράνες (η Μάτσια Πουράνα, για παράδειγμα) μας λένε στη συνέχεια πώς έγινε γυναίκα του. Και από εδώ ξεκινάει η ιστορία που μας ενδιαφέρει... η ιστορία του Μπράχμα και της Σαρασουάτι.

Ενεργοποιήστε τη JavaScript

Μπράχμα, ο Δημιουργός της Σαρασουάτι

Στην αρχή μιας kalpa , ένας θεϊκός λωτός ξεπήδησε από τον ομφαλό του Βισνού, και από αυτόν αναδύθηκε ο παππούς όλης της δημιουργίας, ο Μπράχμα. Από το μυαλό του και τις διάφορες μορφές του, δημιούργησε θεούς, μάντεις, δαίμονες, ανθρώπους, πλάσματα, μέρες και νύχτες, και πολλές τέτοιες δημιουργίες. Στη συνέχεια, κάποια στιγμή, χώρισε το σώμα του στα δύο - το ένα από τα οποία έγινε η θεά Σαταρούπα, αυτή με τις εκατό μορφές. Ονομάστηκε αληθινά Σαρασουάτι, Σαβίτρι, Γκαγιάτρι καιΜπραχμάνι. Έτσι ξεκίνησε η ιστορία του Μπράχμα Σαρασουάτι και η σχέση Μπράχμα - Σαρασουάτι είναι αυτή του πατέρα και της κόρης.

Καθώς εκείνη, το πιο όμορφο από όλα τα δημιουργήματα του Μπράχμα, περιφερόταν γύρω από τον πατέρα της, ο Μπράχμα ήταν ξετρελαμένος. Το απροκάλυπτο πάθος του Μπράχμα ήταν δύσκολο να μη φανεί και οι γιοι του που γεννήθηκαν με το μυαλό του διαμαρτυρήθηκαν για το ανάρμοστο βλέμμα του πατέρα τους προς την "αδελφή" τους.

Όμως δεν μπορούσε κανείς να σταματήσει τον Μπράχμα και αναφωνούσε ξανά και ξανά πόσο όμορφη ήταν. Ο Μπράχμα ξετρελάθηκε εντελώς μαζί της μη μπορώντας να σταματήσει τα μάτια του να την ακολουθούν, έβγαλε τέσσερα κεφάλια (και μάτια) προς τέσσερις κατευθύνσεις, και μετά ένα πέμπτο στην κορυφή, όταν η Σαρασουάτι πετάχτηκε προς τα πάνω για να αποφύγει την προσοχή του. Προσπάθησε επίσης να δείξει την αρχοντιά του πάνω της, ενώ εκείνη προσπαθούσε να ξεφύγει από τα βλέμματά τουκαι να κοιτάζει.

Ο Ρούντρα έκοψε το πέμπτο κεφάλι του Μπράχμα

Μια δημοφιλής εκδοχή αυτής της ιστορίας κάνει μια παρεμβολή σε αυτό το σημείο και εισάγει τον Ρούντρα-Σίβα. Μας λένε ότι ο ασκητικός θεός αηδίασε τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Μπράχμα, που έκοψε το πέμπτο κεφάλι του τελευταίου. Αυτό χρησίμευσε ως τιμωρία για τον Μπράχμα επειδή έδειξε προσκόλληση στη δημιουργία του. Γι' αυτό βλέπουμε τον Μπράχμα μόνο με τα τέσσερα κεφάλια του.

Σε μια άλλη εκδοχή, η τιμωρία του Μπράχμα ήρθε με την απώλεια όλων των δυνάμεων του να τάπας , εξαιτίας της επιθυμίας του για την κόρη του. Ανίκανος πλέον να δημιουργήσει, αναγκάστηκε να ορίσει τους γιους του να αναλάβουν την πράξη της δημιουργίας. Ο Μπράχμα ήταν πλέον ελεύθερος να "αποκτήσει" τη Σαρασβάτι. Έκανε έρωτα μαζί της και από την ένωσή τους γεννήθηκαν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας. Ο Μπράχμα και η Σαρασβάτι έγιναν το Κοσμικό Ζευγάρι. Έζησαν μαζί για 100 χρόνια σε μια απομονωμένη σπηλιά και προφανώς ο Μανού ήταν ο γιος τους.

Η ιστορία του Brahma και της Saraswati

Σε μια άλλη εκδοχή της ιστορίας του Brahma Saraswati, ωστόσο, μας λένε ότι η Saraswati δεν ήταν τόσο συνυπεύθυνη όσο ήλπιζε ο Brahma. Έτρεξε μακριά του και πήρε τις θηλυκές μορφές πολλών πλασμάτων, αλλά ο Brahma δεν ήθελε να την απορρίψει και την ακολούθησε σε όλο το σύμπαν με τις αντίστοιχες αρσενικές μορφές αυτών των πλασμάτων. Τελικά "παντρεύτηκαν" και η ένωσή τους γέννησε όλα τα είδη.

Η ιστορία του Brahma και της Saraswati είναι μια από τις πιο δυσάρεστες ιστορίες της ινδουιστικής μυθολογίας. Και όμως βλέπουμε ότι ούτε έχει κατασταλεί από τη συλλογική συνείδηση, ούτε έχει σβηστεί με διάφορα αφηγηματικά μέσα. Ίσως έχει διατηρηθεί ως προειδοποιητική ιστορία για οποιονδήποτε έχει αιμομικτική πρόθεση.

Από κοινωνιολογική άποψη, η ιδέα της αιμομιξίας είναι ένα από τα πιο οικουμενικά ταμπού, και όμως υπάρχει ως θεμελιώδης μύθος στους περισσότερους πολιτισμούς. Έχει να κάνει με το πρόβλημα του πρώτου άνδρα και της πρώτης γυναίκας σε κάθε ιστορία δημιουργίας. Καθώς γεννήθηκαν από την ίδια πηγή, το πρώτο ζευγάρι είναι φυσικά και αδέρφια, και μη έχοντας άλλη επιλογή, πρέπει επίσης να διαλέξουν ο ένας τον άλλον ως σεξουαλικό σύντροφο. Ενώ τέτοιεςπράξεις αποφεύγονται στις ανθρώπινες κοινωνίες, οι θεοί λαμβάνουν τη θεϊκή έγκριση. Αλλά είναι αυτό πραγματικά έτσι; Η σχέση του Μπράχμα και της Σαρασουάτι δεν έλαβε την ιερότητα που αναμένεται από όλες τις θεϊκές σχέσεις και η αιμομικτική επιδίωξη του Μπράχμα δεν του χάρισε μια καλή θέση στη μυθολογία.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει: Έχετε ακούσει για ναό όπου λατρεύεται η έμμηνος ρύση;

Ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχουν ναοί του Μπράχμα

Θα πρέπει να έχετε παρατηρήσει ότι οι ναοί του Μπράχμα δεν είναι συνηθισμένοι, σε αντίθεση με τους ναούς του Σίβα και του Βισνού που βρίσκονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Επειδή ο Μπράχμα λαχταρούσε την ίδια του τη δημιουργία, οι Ινδοί δεν ήταν τόσο επιεικείς και έπαψαν να τον λατρεύουν. Προφανώς η λατρεία του Μπράχμα σταμάτησε εδώ επειδή έκανε κάτι τόσο "τρομερό" και γι' αυτό δεν υπάρχουν ναοί του Μπράχμα στην Ινδία.(το οποίο δεν είναι αλήθεια στην πραγματικότητα, αλλά αυτή είναι μια ιστορία για μια άλλη μέρα). Ένας άλλος μύθος λέει ότι ο Μπράχμα είναι ο δημιουργός- η εξαντλημένη ενέργεια, ενώ ο Βισνού είναι ο συντηρητής ή το παρόν, και ο Σίβα είναι ο καταστροφέας ή το μέλλον. Τόσο ο Βισνού όσο και ο Σίβα είναι το παρόν και το μέλλον, το οποίο εκτιμάται από τους ανθρώπους. Αλλά το παρελθόν μένει έξω- και γι' αυτό ο Μπράχμα δεν λατρεύεται.

Περισσότερα για την Ινδική Μυθολογία και Πνευματικότητα εδώ

'Η αγάπη είναι αγάπη', δεν ισχύει τελικά, γιατί οι μύθοι φτιάχνουν κοινωνικούς κώδικες. Η αγάπη του Μπράχμα για τη Σαρασουάτι θεωρείται λάθος, όπως και η σεξουαλική αγάπη ενός πατέρα για την κόρη του και η εγωιστική αγάπη ενός δημιουργού για το δημιούργημά του. Αυτή η ανατριχιαστική ιστορία χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι ορισμένα είδη 'αγάπης' υπάρχουν στους ανθρώπους, όσο λάθος κι αν αυτά φαίνονται. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι απευθύνει μια αυστηρή προειδοποίηση ότι πάντα υπάρχειένα τίμημα που πρέπει να πληρώσει - είτε την απώλεια της υπερηφάνειας (του κεφαλιού), της δύναμης (της δημιουργίας), είτε τον πλήρη κοινωνικό εξοστρακισμό.

Ορισμένες σχέσεις είναι δύσκολο να τις αποδεχτείς, ειδικά αν σε επηρεάζουν προσωπικά. Ο Soul Searcher μοιράστηκε την ιστορία του για τη σχέση μεταξύ της συζύγου του και του πατέρα του.