Vyas, ook bekend als Veda Vyasa, is de legendarische auteur van 's werelds omvangrijkste epos Mahabharata en van de oude Veda's en Purana's Hij is een bekend mythisch figuur. De Chiranjivi (onsterfelijke) wijsgeer wiens geboortedag wordt gevierd als het festival van Guru Purnima. Maar niet velen weten de antwoorden op pertinente vragen over de geschiedenis van Veda Vyasa - Wanneer werd Veda Vyasa geboren?, Wie is Veda Vyasa in Mahabharata?, en Wie zijn de ouders van Rishi Vyasa? Laten we het verhaal van de geboorte van Veda Vyasa onderzoeken om daar achter te komen:

De legende van Veda Vyasa Geboorte

Vyas wordt verondersteld een uitbreiding te zijn van Heer Vishnu, een van de drie-eenheid. Hij werd gecreëerd toen Vishnu voor de eerste keer de lettergreep 'Bhu' uitsprak. Hij wordt ook als onsterfelijk beschouwd, omdat hij niet werd geboren. Vyas kwam naar de aarde tijdens de Dwapar Yug en kreeg de plicht om alle mensen te bekeren. Veda's en Purana's Hij schreef niet alleen het epos, maar speelde ook een centrale rol in Mahabharata.

Als je de legende van Veda Vyasa's geboorte volgt, ontdek je dat de relatie tussen zijn ouders onconventioneel en verwerpelijk is, zelfs naar de morele maatstaven van de moderne wereld. Dus, wie zijn de ouders van Rishi Vyasa? Hij is de zoon van Satyavati en Rishi Parashar - een vissersvrouw en een zwervende wijsgeer.

Een wijze in de greep van aantrekkingskracht

Op een dag was Sage Parashar gehaast om een plaats te bereiken om een yagna Hij zag een veerboot en vroeg of hij naar de oever gebracht kon worden. Terwijl Parashar in de boot zat en opgelucht ademhaalde, viel zijn blik op de vrouw die de boot vervoerde. In het ochtendgloren liet de schoonheid van de vissersvrouw Satyavati hem versteld staan. In de vroege ochtendbries dansten haar krullende lokken op haar gezicht, terwijl haar tere armen bewogen in eencirkelvormige beweging, roeiend met de peddels.

Verleid door haar schoonheid voelde Parashar een sterke golf van aantrekkingskracht in zich opkomen. Hij herinnerde zich de zegen van Shiva: 'je zult de vader zijn van een verdienstelijke zoon'.

Parashar wist dat het de juiste tijd voor hem was om één te worden. Hij uitte het verlangen naar copulatie aan Satyavati. Nu ze meerderjarig was geworden, was ook Satyavati in de greep van vleselijke driften. Maar ze zat met een dilemma, want de gevolgen van de daad zouden een leven lang duren. Maar als ze de wijze zou weigeren, zou hij boos de boot omver kunnen werpen of haar vervloeken met een slechte profetie.

Een jonge vrouw vol twijfel

Ze sprak aarzelend, "Oh, Grote Munivar! Ik ben een vissersvrouw. Ik ruik naar vis ( Matsyagandha Hoe zul je mijn lichaamsgeur verdragen?" Zonder verder nog een woord te zeggen, zegende Parashar haar met een zegen van naar muskus ruikende ( Kasturi-Gandhi Hij kon zich niet inhouden en schoof naast haar. Ze trok zich terug en zag andere twijfels:

"Een buitenechtelijke baby zal een smet werpen op mijn zuiverheid."

Ze keek ook om zich heen naar de open rivier en de lucht en trok zich verder terug.

"Iedereen kan ons hier in de open lucht zien. Het kan problemen opleveren voor ons, en ik meer dan jij."

Vyasa is geboren

Parashar roeide snel naar de dichtstbijzijnde oever en bouwde een dichtbegroeide schuilplaats, verwijderd van het dorpsgebied. Hij beloofde haar ook dat haar maagdelijkheid intact zou blijven na de daad. Verzekerd door de wijze en zijn goddelijke krachten, baarde Satyavati een zoon in de dichtbegroeide schuilplaats zonder dat iemand het wist.

De jongen werd geboren met de goddelijke genen van Rishi Vashishtha, zijn overgrootvader, en dus noemde Parashar hem Vyas.

Wie is Veda Vyasa in Mahabharata?

Parashar nam Vyas mee en beloofde Satyavati dat als het nodig was, haar zoon haar te hulp zou komen. Parashar waste zichzelf en zijn herinneringen aan Satyavati in de rivier Yamuna. Hij vertrok met Vyas en ontmoette Satyavati nooit meer.

Zelfs Satyawati keerde terug naar haar gemeenschap en sprak nooit over het incident. Ze hield dit geheim, zelfs voor koning Shantanu, haar toekomstige echtgenoot. Niemand wist ervan, totdat ze het met Bhishma deelde toen ze de Rajmata van Hastinapur werd.

Veda Vyasa geeft Hastinapur zijn erfgenaam

Satyavati trouwde met koning Shantanu en baarde hem twee zonen, Vichitravirya en Chitrangada. Shantanu's dood en Bhishma's belofte om niet de troon van Hastinapur te bestijgen, leidden tot de kroning van haar zonen. Satyavati werd een Rajmata. Haar zonen trouwden terwijl Bhishma zich hield aan de eed van het celibaat. Hastinapur bloeide op onder Vichitravirya's bewind.

Maar zoals het lot het wilde, stierven zowel Vichitravirya als Chitrangada door ziekte zonder Hastinapur een troonopvolger te geven.

De troon was vacant en nodigde andere rijken uit om aan te vallen en zich hun koninkrijk toe te eigenen. Wanhopig op zoek naar een uitweg uit het dreigende onheil, herinnerde ze zich haar zoon Vyas. Ze had over hem gehoord als een vermaarde ziener, een krachtige persoonlijkheid met goddelijke krachten en intellect.

Ze nam Bhishma in vertrouwen en deelde de waarheid over hoe en wanneer Veda Vyasa was geboren. Met Bhishma's hulp zorgde ze ervoor dat de weduwe-koninginnen, Ambalika en Ambika, zich voortplantten met Vyas omwille van een erfgenaam.

Op verzoek van zijn moeder verwekte Vyas Dhritrashtra en Pandu, de toekomstige koningen van Hastinapur, samen met Vidura - die werd geboren uit de hofdame van de koningin en opgroeide tot een scherpzinnig geleerde en adviseur van de koningen.

Leeft Veda Vyasa nog?

Veda Vyasa werd geschapen en niet geboren, dus hij wordt beschouwd als onsterfelijk. Hij woont in de Himalaya, volgens onze mythologische verslagen. Volgens het Srimad Bhagavatam woont Veda Vyasa in een mystieke plaats genaamd Kalapa Grama. Aan het einde van Kaliyuga zal hij zijn lot vervullen om de Surya dynastie te doen herleven door een zoon voort te brengen.

Veda Vyasa Geboorte - Een verhaal dat zelfs vandaag nog weerklank vindt

De maatschappij beschouwt flirts zoals die tussen Satyavati en Rishi Parashar nog steeds als immoreel. Het zijn geheimen die worden vrijgegeven als bekentenissen met anonieme namen en gezichten. We leven misschien in een ander tijdperk, maar een kind dat buiten het huwelijk wordt geboren, wordt nog steeds een vergissing genoemd. Zulke concepties worden meestal al in de baarmoeder zelf beëindigd. Zelfs als ze worden geboren, leven ze met de bagage van sociale uitsluiting.taboe.