ব্যাস, যাক বেদ ব্যাস বুলিও কোৱা হয়, বিশ্বৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ মহাকাব্য মহাভাৰতৰ লগতে প্ৰাচীন বেদ আৰু পুৰাণ ৰ কিংবদন্তি লেখক। তেওঁ এজন সুপৰিচিত পৌৰাণিক ব্যক্তি। চিৰঞ্জীৱী (অমৰ) ঋষি যাৰ জন্মদিন গুৰু পূৰ্ণিমাৰ উৎসৱ হিচাপে পালন কৰা হয়। কিন্তু বেদ ব্যাস ইতিহাসৰ প্ৰাসংগিক প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বহুতে নাজানে – বেদ ব্যাস কেতিয়া জন্ম হৈছিল?, মহাভাৰতত বেদ ব্যাস কোন?, আৰু ঋষ ব্যাসৰ পিতৃ-মাতৃ কোন? – কেইটামানৰ নাম ল’বলৈ গ’লে। বেদ ব্যাস জন্মৰ কাহিনীটো অন্বেষণ কৰি জানিবলৈ আহক:

বেদ ব্যাস জন্মৰ কিংবদন্তি

ব্যাস ত্ৰিত্বৰ অন্যতম ভগৱান বিষ্ণুৰ সম্প্ৰসাৰণ বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। বিষ্ণুৱে প্ৰথমবাৰৰ বাবে ‘ভু’ বৰ্ণ উচ্চাৰণ কৰাৰ সময়ত তেওঁৰ সৃষ্টি হৈছিল। তেওঁক অমৰ বুলিও গণ্য কৰা হয়, কিয়নো তেওঁৰ জন্ম হোৱা নাছিল। ব্যাস দ্বাপৰ যুগত পৃথিৱীলৈ আহিছিল আৰু সকলো বেদ আৰু পুৰাণ ক মৌখিক সংস্কৰণৰ পৰা লিখিত সংস্কৰণলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ কৰ্তব্য প্ৰদান কৰিছিল। মহাকাব্যখন ৰচনা কৰাৰ উপৰিও তেওঁ মহাভাৰতত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল।

বেদ ব্যাসৰ জন্মৰ কিংবদন্তি অনুসন্ধান কৰিলে দেখা যায় যে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ মাজৰ সম্পৰ্ক অগতানুগতিক আৰু আপত্তিজনক, আনকি আধুনিক জগতৰ নৈতিক মানদণ্ডৰ দ্বাৰাও . গতিকে, ঋষি ব্যাসৰ পিতৃ-মাতৃ কোন? তেওঁ পুত্ৰ সত্যৱতী আৰু ঋষি পৰাশৰ – এগৰাকী মাছমৰীয়া আৰু এগৰাকী বিচৰণকাৰী ঋষি।

আকৰ্ষণৰ দখলত থকা এগৰাকী ঋষি

এদিন, ঋষি পৰাশৰ লৰালৰিকৈ... যজ্ঞ কৰিবলৈ কোনো ঠাইত উপনীত হওক। যমুনা নদী তেওঁৰ বাটত পৰিল। ফেৰী এখন দেখা পাই সি সিপাৰে পাৰলৈ নমাই দিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে। পৰাশৰে নাওখনত বহি স্বস্তিৰ উশাহ এটা লোৱাৰ লগে লগে তেওঁৰ চকু নাওখন ফেৰিং কৰি অহা মহিলাগৰাকীৰ ওপৰত পৰিল। ৰাতিপুৱাৰ পটভূমিত সত্যৱতী নামৰ এইগৰাকী মাছমৰীয়াৰ সৌন্দৰ্য্যই তেওঁক আতংকিত কৰি তুলিছিল। ৰাতিপুৱাৰ বতাহজাকত তাইৰ কোঁচা তলাবোৰে তাইৰ মুখত নাচিছিল, আনকি তাইৰ সুক্ষ্ম বাহু দুটা বৃত্তাকাৰ গতিৰে লৰচৰ কৰি, পেডেলবোৰ নাওঁ চলাই থকাৰ সময়তো।

তাইৰ সৌন্দৰ্য্যত প্ৰলোভিত হৈ পৰাশৰে অনুভৱ কৰিলে যে তাৰ ভিতৰত আকৰ্ষণৰ এক প্ৰবল ঢৌ উঠিছে। তেওঁ শিৱৰ আশীৰ্বাদৰ কথা মনত পেলাইছিল- ‘তুমি এজন পুণ্যপুত্ৰৰ পিতৃ হ’বা’।

পৰশৰে জানিছিল যে তেওঁৰ বাবে এজন হোৱাৰ উপযুক্ত সময়। তেওঁ সত্যৱতীক সংগমৰ ইচ্ছা প্ৰকাশ কৰিছিল। বয়সীয়াল হৈ সত্যৱতীও নিজকে শাৰীৰিক হেঁপাহৰ কবলত পৰিল। কিন্তু তাই এক দ্বিধাদ্বন্দ্বত পৰিল, কাৰণ এই কাৰ্য্যৰ প্ৰতিক্ৰিয়া আজীৱন টিকি থাকিব। কিন্তু তাই যদি ঋষিক অস্বীকাৰ কৰে তেন্তে তেওঁ খঙেৰে নাওখন উফৰাই পেলাব পাৰে বা বেয়া ভৱিষ্যদ্বাণীৰে গালি পাৰে।

সন্দেহৰ দ্বাৰা জুৰুলা এগৰাকী যুৱতীয়ে

তাই দ্বিধাবোধ কৰি ক’লে, “অ’, গ্ৰেট মুনিভাৰ! মই এগৰাকী মাছমৰীয়া। মাছৰ গোন্ধ পাওঁ ( মৎস্যগন্ধা )। মোৰ শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধ কেনেকৈ সহিব?” আৰু এটা কথা নোকোৱাকৈয়ে পৰাশৰে তাইক কস্তুৰী গোন্ধযুক্ত ( কস্তুৰী-গান্ধী ) শৰীৰৰ বৰ আশীৰ্বাদ দিলে। নিজকে ধৰি ৰাখিব নোৱাৰি সি তাইৰ কাষলৈ শিফ্ট কৰিলে। তাই আন সন্দেহ দেখি পিছুৱাই গ’ল:

“বাহিৰত এটা কেঁচুৱাবিয়াখনে মোৰ বিশুদ্ধতাক তিৰস্কাৰ কৰিব।’

আৰু মুকলি নদী আৰু আকাশখনলৈ ঘূৰি চাই তাই আৰু পিছুৱাই গ’ল।

“আমাক ইয়াত বাহিৰত যিকোনো ব্যক্তিয়েই চাব পাৰে। ই আমাৰ বাবে, আৰু মোক তোমাতকৈ বেছি বিপদৰ নিমন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে।”

ব্যাসৰ জন্ম

দ্রুত নাওঁ চলাই ওচৰৰ পাৰলৈ গৈ পৰাশৰে গাঁৱৰ অঞ্চলৰ পৰা আঁতৰাই এটা জোপোহা লুকাই থকা ঠাই সাজিলে। লগতে তেওঁ তাইক প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল যে এই কাৰ্য্যৰ পিছত তাইৰ কুমাৰীত্ব অক্ষত থাকিব। ঋষি আৰু তেওঁৰ ঐশ্বৰিক শক্তিৰ আশ্বাস পাই সত্যৱতীয়ে কাৰো নজনাকৈয়ে জোপোহা লুকাই থকা ঠাইখনত তেওঁক পুত্ৰ জন্ম দিলে।

ল’ৰাজনৰ জন্মত তেওঁৰ প্ৰপৌত্ৰ ঋষি বশিষ্ঠৰ ঐশ্বৰিক জিন আছিল আৰু সেয়েহে পৰাশৰে তেওঁৰ নাম ৰাখিলে ব্যাস।

মহাভাৰতত বেদ ব্যাস কোন?

পৰশৰে ব্যাসক লগত লৈ সত্যৱতীক প্ৰতিশ্ৰুতি দিলে যে প্ৰয়োজন হ’লে তাইৰ পুত্ৰই তাইক সহায় কৰিবলৈ আহিব। পৰাশৰে যমুনা নদীত নিজকে আৰু সত্যৱতীৰ স্মৃতিবোৰ ধুই পেলালে। ব্যাসৰ লগত গুচি গ’ল আৰু সত্যৱতীক আৰু কেতিয়াও লগ নাপালে।

আনকি সত্যৱতীও নিজৰ সমাজলৈ উভতি আহি কেতিয়াও এই কাণ্ডৰ কথা কোৱা নাছিল। আনকি ৰজা শান্তনুৰ পৰাও তাই এই কথা গোপন কৰি ৰাখিছিল। কোনেও গম পোৱা নাছিল, যেতিয়ালৈকে তাই হস্তিনাপুৰৰ ৰাজমাতা হোৱাৰ সময়ত ভীষ্মৰ লগত ভাগ কৰিছিল।

বেদ ব্যাসে হস্তিনপুৰক ইয়াৰ উত্তৰাধিকাৰী দিয়ে

সত্যৱতীয়ে ৰজা শান্তনুক বিয়া কৰাই তেওঁৰ দুজন পুত্ৰ বিচিত্ৰবীৰ আৰু... চিত্ৰংগদ। শান্তনুৰ মৃত্যু আৰু ভীষ্মই হস্তিনাপুৰৰ সিংহাসনত নবৰো বুলি দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতিৰ ফলত...তাইৰ পুত্ৰসকলৰ ৰাজ অভিষেক। সত্যৱতী ৰাজমাতা হৈ পৰিল। ভীষ্মই বৈবাহিকতাৰ শপত মানি চলি থকাৰ সময়তে তাইৰ পুত্ৰসকলে বিয়া কৰাইছিল। বিচিত্ৰবীৰ্যৰ বাঘজৰীত হস্তিনাপুৰ সমৃদ্ধিশালী হ’ল।

কিন্তু ভাগ্যই বিচৰা ধৰণে হস্তিনাপুৰক সিংহাসনৰ উত্তৰাধিকাৰী নিদিয়াকৈ বিচিত্ৰবীৰ্য্য আৰু চিত্ৰংগদ দুয়োজনেই অসুস্থতাৰ বাবে মৃত্যুবৰণ কৰিলে।

সিংহাসনখন খালী হৈ পৰিছিল, আন সাম্ৰাজ্যসমূহক আক্ৰমণ কৰি তেওঁলোকৰ ৰাজ্য দখল কৰিবলৈ আমন্ত্ৰণ জনাইছিল। আগতীয়া প্ৰলয়ৰ পৰা ওলাই অহাৰ পথ বিচাৰি হাহাকাৰ কৰি তাইৰ পুত্ৰ ব্যাসৰ কথা মনত পৰিল। তাই শুনিছিল তেওঁক এজন প্ৰখ্যাত দৰ্শক, ঐশ্বৰিক শক্তি আৰু বুদ্ধিৰ শক্তিশালী ব্যক্তিত্ব।

তাই ভীষ্মৰ আগত নিজৰ কথা কৈছিল আৰু বেদ ব্যাসৰ জন্ম কেনেকৈ আৰু কেতিয়া হৈছিল সেই সত্য ভাগ কৰিছিল। ভীষ্মৰ সহায়ত উত্তৰাধিকাৰীৰ স্বাৰ্থত বিধৱা ৰাণী অম্বলিকা আৰু অম্বিকাক ব্যাসৰ লগত সন্তান জন্ম দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰিলে।

মাতৃৰ অনুৰোধত ব্যাসে বিদুৰৰ সৈতে হস্তিনাপুৰৰ ভৱিষ্যত ৰজা ধৃতৰাষ্ট্ৰ আৰু পাণ্ডুৰ জন্ম দিয়ে – যিজন ৰাণীসকলৰ লেডী-ইন-ৱেইটিঙৰ ঘৰত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল আৰু ডাঙৰ হৈ এগৰাকী চতুৰ পণ্ডিত আৰু... ৰজাসকলৰ উপদেষ্টা।

বেদ ব্যাস এতিয়াও জীয়াই আছেনে?

বেদ ব্যাস সৃষ্টি হৈছিল আৰু জন্ম হোৱা নাছিল, গতিকে তেওঁক অমৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। আমাৰ পৌৰাণিক বিৱৰণী অনুসৰি তেওঁ হিমালয়ত বাস কৰে। শ্ৰীমদ্ভাগৱত মতে বেদ ব্যাস কলাপ গ্ৰাম নামৰ ৰহস্যময় স্থানত বাস কৰে। কলিযুগৰ শেষত তেওঁ পুত্ৰ জন্ম দি সূৰ্য্য বংশক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ নিজৰ ভাগ্য পূৰণ কৰিব।

বেদ ব্যাস জন্ম – এক কাহিনী যে...আজিও অনুৰণন ঘটে

সমাজে এতিয়াও সত্যৱতী আৰু ঋষি পৰাশৰৰ মাজৰ ফ্লিংছৰ দৰে ফ্লিংছক অনৈতিক বুলি গণ্য কৰে। বেনামী নাম আৰু মুখেৰে স্বীকাৰোক্তি হিচাপে এৰি দিয়া গোপনীয়তা। আমি হয়তো বেলেগ যুগত বাস কৰোঁ কিন্তু বিয়াৰ বাহিৰত জন্ম হোৱা সন্তানক এতিয়াও ভুল বুলি কোৱা হয়। এনে ধাৰণাবোৰ গৰ্ভতে বেছিকৈ শেষ হয়। জন্ম হ’লেও সামাজিক নিষেধাজ্ঞাৰ লটাৰী লৈ জীয়াই থাকে।