Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί κανείς δεν ονόμασε ποτέ τις κόρες του Kaikeyi, όταν τα ονόματα Kaushalya ή Sumitra ήταν αρκετά συνηθισμένα; Μήπως επειδή ήταν η παροιμιώδης μητριά που ήταν υπεύθυνη για την εξορία του Ραμ; Αλλά έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι θα είχε συμβεί αν ο Ραμ δεν είχε πάει στο δάσος και δεν είχε σκοτώσει τον πανίσχυρο Ραβάνα; Λοιπόν, για παράδειγμα, δεν θα υπήρχε το έπος Ramayana!

Η Kaikeyi ήταν μία από τις συζύγους του βασιλιά Dasaratha και η μητέρα του Bharata, στο έπος Ramayana. Εκτός από την παροιμιώδη μητριά, ο χαρακτήρας της Kaikeyi στη Ramayana ήταν επίσης ο χαρακτήρας μιας ζηλιάρας συζύγου και μιας υπερβάλλοντος ζήλου μητέρας. Αλλά ας κατανοήσουμε τον χαρακτήρα, χωρίς τα αμαυρωμένα γυαλιά που μας έχουν κάνει να φοράμε εδώ και καιρό.

Ποια ήταν η Kaikeyi στη Ramayana

Η Kaikeyi ήταν η κόρη του βασιλιά της Kekaya και η μοναδική αδελφή επτά αδελφών. Ήταν γενναία, τολμηρή, καβαλούσε άρματα, έκανε πολέμους, ήταν εξαιρετικά όμορφη, έπαιζε όργανα, τραγουδούσε και χόρευε. Ο βασιλιάς Dasaratha την είδε σε μια κυνηγετική αποστολή στο Κασμίρ και την ερωτεύτηκε.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο πατέρας της Kaikeyi απέσπασε την υπόσχεση ότι ο γιος της (ο εγγονός του) θα ανέβαινε στο θρόνο. Ο Dasaratha συμφώνησε, καθώς δεν είχε γιο από καμία από τις γυναίκες του. Όμως η Kaikeyi δεν γέννησε γιο και έτσι ο Dasaratha παντρεύτηκε τη Sumitra.

Ο βασιλιάς Dasaratha είχε παντρευτεί την Kaikeyi μόνο όταν η πρώτη του βασίλισσα, η Kaushalya, δεν ήταν σε θέση να συλλάβει. Έτσι ο γάμος πραγματοποιήθηκε, κάτω από κάποιες ανομολόγητες υποθέσεις. Πρώτον, ότι ο γιος της Kaikeyi θα ήταν ο μελλοντικός βασιλιάς της Ayodhya και δεύτερον, ότι αυτή θα ήταν η βασίλισσα μητέρα. Όλα αυτά επειδή η Kaushalya είχε ήδη αποκλειστεί να γεννήσει παιδί. Ωστόσο, όταν και αυτή δεν μπόρεσε να συλλάβει, ο Dasaratha πήρεΑλλά η Kaikeyi δεν ήταν η Kaushalya. Ήταν γενναία, όμορφη και φιλόδοξη.

Καμία επιρροή μαλάκυνσης

Σύμφωνα με κάποιες εκδοχές, ο πατέρας της Kaikeyi, ο Ashwapati, είχε το σπάνιο χάρισμα να καταλαβαίνει τη γλώσσα των πουλιών. Όμως, αυτό είχε και έναν καβαλάρη. Αν ποτέ έλεγε σε κανέναν τι καταλάβαινε από τη συνομιλία των πουλιών, τότε θα έχανε τη ζωή του. Μια φορά, ενώ έκανε βόλτα με τη γυναίκα του, άκουσε τη συνομιλία δύο κύκνων και γέλασε από καρδιάς. Αυτό έκανε τη βασίλισσα περίεργη και επέμενε νατο περιεχόμενο της συνομιλίας, γνωρίζοντας καλά τις συνέπειες των πράξεων του βασιλιά.

Η βασίλισσα είπε ότι δεν τη νοιάζει αν θα ζήσει ή θα πεθάνει, αλλά πρέπει να της πει τι είχαν πει τα πουλιά. Αυτό έκανε τον βασιλιά να πιστέψει ότι η βασίλισσα δεν τον νοιάζεται και την εξόρισε από το βασίλειο.

Η Kaikeyi μεγάλωσε χωρίς καμία μητρική επιρροή και πάντα έτρεφε ένα αίσθημα ανασφάλειας σχετικά με την ανδρική κοινότητα, την οποία θεωρούσε ασταθή. Τι θα γινόταν αν ο Dasaratha δεν την αγαπούσε στη μετέπειτα ζωή του, καθώς είχε και άλλες γυναίκες; Τι θα γινόταν αν ο γιος της, ο Bharata δεν την φρόντιζε στα γεράματά της; Χάρη σε όλες αυτές τις σκέψεις και τη Manthara (την υπηρέτριά της που την είχε συνοδεύσει από το σπίτι του πατέρα της) που τροφοδοτούσε τηνΟι λανθάνουσες φιλοδοξίες του είχαν ως αποτέλεσμα η Kaikeyi να ζητήσει δύο ευλογίες: πρώτον, ο Bharata να διοριστεί βασιλιάς και δεύτερον, ο Ram να εξοριστεί για δεκατέσσερα χρόνια.

Κρυφά κίνητρα για τις πράξεις της Kaikeyi

Η Ραμαγιάνα είναι ένα έπος ιδανικών χαρακτηρισμών, ιδανικός γιος, ιδανική σύζυγος, ιδανικές μητέρες, ιδανικοί αδελφοί, ιδανικός θιασώτης κ.ά. Συχνά, για να ενισχυθεί η απεικόνιση αυτών των ιδανικών, απαιτείται ένας αποκλίνον.

Μια άλλη εκδοχή λέει ότι ο πατέρας της Kaikeyi είχε ακούσει από κάποια πουλιά ότι οι ζούγκλες σύντομα θα ήταν γεμάτες δαίμονες που θα έβλαπταν τους Βραχμάνους και τους ασκητές, οι οποίοι θα χρειάζονταν μακροπρόθεσμη βοήθεια από τον Ράμα.

Για να εξασφαλίσει ότι ο Ράμα θα περνούσε πολύ χρόνο στη ζούγκλα, και γνωρίζοντας τον χαρακτήρα της Μανθάρα, φρόντισε να συνοδεύσει την Καϊκέι, μετά τον γάμο. Είχε πλήρη εμπιστοσύνη στις ικανότητές της, και περιττό να πούμε ότι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του βασιλιά!

Όλες αυτές οι εκδοχές και πολλές άλλες, μας οδηγούν σε ένα συμπέρασμα. Η εξορία του Ράμα ήταν προδιαγεγραμμένη και προδιαγεγραμμένη. Η πεμπτουσία της μητριάς ήταν ένα αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα ή στην καλύτερη περίπτωση ένας απλός καταλύτης, ο οποίος σήκωσε το βάρος όλων αυτών, από αιώνες!

Δεν είναι καιρός να ξαναδούμε ορισμένους χαρακτήρες; Δεν είναι καιρός να δώσουμε στο διάβολο το δικαίωμα που του αναλογεί;

Σχετική ανάγνωση: Οι δωρητές σπέρματος στην ινδική μυθολογία: Δύο ιστορίες του Niyog που πρέπει να γνωρίζετε