দাৰ্শনিক ফ্ৰেড্ৰিখ নিচ্চে এবাৰ কৈছিল, “আপুনি মোক মিছা কথা কোৱাত মই বিচলিত হোৱা নাই, এতিয়াৰ পৰা মই আপোনাক বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰো বুলি মই বিচলিত হৈছো।” সম্পৰ্কত মিছা কথাই কেৱল বিশ্বাস আৰু বিশ্বাস ভংগ কৰাই নহয় প্ৰথমতে ধৰিবলৈও কঠিন।

কাউন্সেলিং চাইক’লজিষ্ট পূজাই আঙুলিয়াই দিয়াৰ দৰে, “পকাৰ মুখবোৰ প্ৰায়ে অভিজ্ঞ মিছলীয়া। চিধা মুখেৰে মিছা কথা কোৱা ধৰণৰ মিছলীয়াক ধৰিব পৰাটো প্ৰায় অসম্ভৱ।” গতিকে তেন্তে আপোনাৰ সংগীয়ে ঠগ খাই মিছা কথা কৈছে নেকি কেনেকৈ গম পাব?

“এভেজিভ বডি লেংগুৱেজ হৈছে বাধ্যতামূলক প্ৰতাৰণা আৰু মিছা কোৱাৰ নিশ্চিত লক্ষণ। মিছা কথা কোৱা সংগীয়ে চকুৰ সংস্পৰ্শ এৰাই চলিব, ফিডল কৰিব, ফাম্বল কৰিব আৰু কিছুমান অজুহাত দেখুৱাবলৈ চেষ্টা কৰিব।” মানুহৰ ওঁঠ শেঁতা হৈ পৰে আৰু মিছা কথা ক’লে মুখখন বগা/ৰঙা হৈ পৰে। তেওঁলোকৰ সকলো অভিনয় কৰা সহজতাৰ মাজতো তেওঁলোকৰ শৰীৰৰ ভাষাই ক’বলগীয়া এটা বেলেগ কাহিনী থাকিব। আপোনাৰ সংগীয়ে প্ৰতাৰণা কৰাৰ কথা মিছা কথা কৈছে নেকি জানিবলৈ এই দ্ৰুত কুইজটো লওক:

তেওঁলোকে আপোনাৰ বিবেক-বুদ্ধিৰ সৈতে বিধ্বংসী ৰূপ ধাৰণ কৰিবলৈ নিদিব। ইনষ্টিটিউট ফৰ ফেমিলি ষ্টাডিজে কৰা এক অধ্যয়ন অনুসৰি প্ৰায় ২০% বিবাহিত পুৰুষে নিজৰ সংগীক প্ৰতাৰণা কৰাৰ কথা কোৱাৰ বিপৰীতে প্ৰায় ১৩% বিবাহিত মহিলাই নিজৰ পত্নীক প্ৰতাৰণা কৰা বুলি কয়।

যদি আপুনি অসৎতাৰ সৰু সৰু দৃষ্টান্ত লক্ষ্য কৰে, তেন্তে মনত ৰাখিব যে সেইবোৰ ইমান সৰু নহয়। লগতে, এনে সৰু সৰু মিছা কথাবোৰ যেতিয়া ডাঙৰ মিছা হৈ পৰে, যেনে ঠগবাজী, তেতিয়া কি কৰিব? পূজাই কয়, “সত্যৰ সৈতে তেওঁলোকৰ মুখামুখি হওক। ইয়াৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাৰ একমাত্ৰ উপায় সেইটোৱেই। লগতে টোকাও বনাওক। মিছাকাহিনীবোৰে প্ৰায়ে নিজৰ বিৰোধিতা কৰে।”