বিষয়বস্তুৰ তালিকা
যেতিয়া এজন সৰু হয়, তেতিয়া বিশ্বাস কৰা হয় যে পৃথিৱীখন কেৱল তেওঁলোকৰ বাবেই নিৰ্মিত। যদি সঁচাকৈয়ে তেওঁলোকৰ ভাগ্য ভাল হয়, তেন্তে তেওঁলোকে পিতৃ-মাতৃৰ পৰা আৰম্ভ কৰি চৌপাশৰ আন সকলোৰে দৃষ্টিগোচৰ হৈ ভাল পাব। কিন্তু অতি সোনকালেই আপুনি আৱিষ্কাৰ কৰে যে কথাবোৰ সলনি হয়, আপুনি অপৰিহাৰ্য আৰু জীৱনটো ক্ষণস্থায়ী। এইটো যথেষ্ট সোনকালে হয়; প্ৰথম দৃষ্টান্তটো হ’ল যেতিয়া এজন ভাই-ভনীৰ জন্ম হয়। এই অভিজ্ঞতা আপোনাৰ স্কুলৰ বন্ধুৱে আন এজন বিএফএফ বাছি লোৱাৰ লগে লগে ঘটি থাকে, আৰু আপোনাৰ বিশেষ বন্ধুৱে আন এজন ব্যক্তিক অধিক মনোযোগ দিয়ে। আপুনি উপলব্ধি কৰে যে জীৱনটো আচলতে গোলাপৰ বিচনা নহয়৷ একেদৰে যেতিয়া আপুনি প্ৰেমত পৰে কিন্তু কাম নহয় তেতিয়া আপোনাৰ ব্ৰেকআপ হয়। যেতিয়া কোনোবাই আপোনাক এৰি দিবলৈ এৰি দিয়ে। কোৱা হয় যে যদি তেওঁলোক ঘূৰি আহে তেন্তে ভাল যদি তেওঁলোকে ঘূৰি আহে তেন্তে তেওঁলোক কেতিয়াও আপোনাৰ নাছিল।
See_also: সম্পৰ্কত ৭ প্ৰকাৰৰ নিৰাপত্তাহীনতা, আৰু ই আপোনাক কেনেকৈ প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰেযেতিয়া কোনোবাই আপোনাক এৰি যায় তেতিয়া তেওঁলোকক এৰি দিয়ে
আপুনি ঈৰ্ষা, ঈৰ্ষা আৰু এটা নিৰ্দিষ্ট কথাৰ প্ৰথম আলোড়ন অনুভৱ কৰে অবিশ্বাসৰ ভাৱ “মই যথেষ্ট ভাল নহয়নে?” আপুনি নিজকে সুধিব। তাৰ পিছত সৰু সৰু সফলতাবোৰ ঘটে, আপুনি স্কুলৰ অধিনায়ক হয়, বা শ্ৰেষ্ঠ স্প্ৰিণ্টাৰ বা আপোনাৰ দক্ষতাক সংগীত বা শিল্পৰ ক্ষেত্ৰত স্বীকৃতি দিয়া হয়। আপুনি ভাল অনুভৱ কৰে আৰু জীৱনটো চলি থাকে।
এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক হিচাপে আপুনি এজন ধুনীয়া সংগীৰ আশীৰ্বাদ পাইছে আৰু জীৱনটো নিখুঁত যেন লাগে। এই ব্যক্তিজনক কেন্দ্ৰ কৰি আপুনি সপোন গঢ়ি তোলে আৰু জীৱনটো এটা গীত আৰু নৃত্য। হঠাতে সেই আনন্দটো মূৰৰ ওপৰৰ শ্বেল্ফৰ পৰা তললৈ নামি অহা চীনৰ ফুলদানি এটাৰ দৰে ছিন্নভিন্ন হৈ পৰে। আপুনি তেনেকুৱা আশা কৰা নাছিল। এই ব্যক্তিজনে আন কাৰোবাক বিচাৰি পাইছেআৰু তোমাক এৰি যাব বিচাৰে। সেয়া কেনেকৈ হ’ব পাৰে? সকলো ভুল৷ কিয়? কিয়? কিয়? আপোনাৰ মনটো অবিশ্বাসত ঘূৰি থাকে। আপুনি সিহঁতক এৰি দিব নিবিচাৰে৷ নোৱাৰি৷ এনেকুৱা হৈছে বুলি আপুনি বিধ্বস্ত অনুভৱ কৰে। আৰু তথাপিও আপুনি তেওঁলোকক এৰি দিব লাগিব। যেতিয়া কোনোবাই আপোনাক আন কাৰোবাৰ বাবে এৰি যায় তেতিয়া তেওঁলোকক এৰি দিয়াটোৱেই উত্তম। Here’s why.
১. জীৱন বহু অভিজ্ঞতাৰে ভৰা এক যাত্ৰা। এই অধ্যায়টো আপুনি উপভোগ কৰাটো বৰ ভাল কথা। ইয়াৰ স্বাভাৱিক অন্ত পৰিছে। মই তাক এৰি দিব লাগিব কাৰণ যদি সি মোৰ জীৱনত থাকিবলৈ লোৱা হ’লহেঁতেন তেন্তে সি স্বেচ্ছাই থাকিলহেঁতেন।
এনে যেন সি গন্তব্যস্থানত উপনীত হৈছে আৰু ৰেলৰ পৰা নামিব লাগিব। আপুনি এতিয়া আন কাৰোবাক লগ কৰিবলৈ সাজু হ’ব লাগিব যিজন নিশ্চয় আহিব। 
2. বিচ্ছিন্ন হ'বলৈ বাছি লোৱা ব্যক্তিক ধৰি ৰখাটো অসাৰ
মই এবাৰ এটা বাদুলিৰ শিশুক উদ্ধাৰ কৰিছিলোঁ, আৰু যিহেতু মই যত্ন কেনেকৈ ল'ব লাগে সেই সম্পৰ্কে সম্পূৰ্ণ অজ্ঞাত আৰু অসজ্জিত আছিলোঁ তাৰ, ই মৰি গ’ল। মই পুতিব নোৱাৰিলোঁ বা পেলাব নোৱাৰিলোঁ; মই ইয়াৰ প্ৰতি ইমানেই আকৃষ্ট হৈ পৰিছিলোঁ, কিন্তু যেতিয়া ক্ষয় আৰু পচি যোৱাৰ গোন্ধে মোক আঘাত কৰিছিল তেতিয়া মই আঘাত কৰিছিলোঁ। ভগ্ন সম্পৰ্ক এটাৰ ক্ষেত্ৰতো তেনেকুৱাই হয় – পৰিস্থিতি আপোনাৰ বাবে অসহ্যকৰ হৈ পৰাৰ আগতেই এৰি দিয়ক আৰু সেইটো কৰাৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল নিশ্চিন্ততা আৰু নিস্তব্ধ মৰ্যাদাৰে। সিহঁতক উৰি যাবলৈ দিয়ক। যেতিয়া কোনোবাই আপোনাক এৰি দিবলৈ এৰি দিয়ে। বিশ্বাস কৰক সেইটোৱেই আটাইতকৈ ভাল কাম।
See_also: হেৰাই যোৱা অনুভৱ কৰিলে কেনেকৈ নিজকে পুনৰ সম্পৰ্কত বিচাৰি পাবআৰু পঢ়ক: কেনেকৈ পাব3. নতুন সুযোগৰ বাবে বাট মুকলি কৰক
আন এটা কথা হ'ল, “যেতিয়া এটা দুৱাৰ বন্ধ হয়, তেতিয়া হাজাৰখন খিৰিকী খোলা পেলোৱা হয়”। জীৱনত বহুত সুখৰ কাৰণ হ'ল আপুনি ইয়াক সহজভাৱে ধৰি ৰখাৰ বাবে। যেতিয়া আপুনি জীৱনটোক তীব্ৰভাৱে আৰু উদ্বেগেৰে ধৰি লয়, তেতিয়া ইয়াৰ ফলত যন্ত্ৰণা, ঘৃণা আৰু সাধাৰণ ক্ষোভৰ সৃষ্টি হয়। যেতিয়া ব্ৰেক-আপ হয় তেতিয়া ফুটলুজ আৰু ফেন্সি-ফ্ৰী হোৱাটো কেতিয়াও সহজ নহয়। অৱশ্যে মনত ৰাখিব যে ই পৃথিৱীৰ শেষ নহয়। যদি আপুনি এতিয়াও জীয়াই আছে, তেন্তে ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল যে এতিয়াও বহুত কিবাকিবি অন্বেষণ কৰিবলগীয়া আছে, আৰু প্ৰেমৰ আগ্ৰহৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা, মনটোক মুকলি আৰু যন্ত্ৰণামুক্ত কৰি ৰাখক আৰু যথেষ্ট সঠিকভাৱে, সুৰংগটোৰ শেষত একেবাৰে নতুন হ’ব তোমাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থকা প্ৰেম। যদি কোনোবাই আপোনাৰ জীৱনৰ পৰা ওলাই যায় তেন্তে তেওঁলোকক এৰি দিয়ক। ই কেৱল আপোনাৰ বাবেহে কাম কৰে।
4. ব্যক্তিগত বৃদ্ধি প্ৰতিটো ব্ৰেকআপৰ লগে লগে ঘটে
মই এই কথা ব্যক্তিগত অভিজ্ঞতাৰ দ্বাৰা জানো, মোৰ লগত ব্ৰেকআপ কৰা প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ সৈতে মই তাত সেইটো পাইছিলোঁ মোৰ বাবে অনন্য আছিল এক আধ্যাত্মিক বৃদ্ধি।
প্ৰতিজন প্ৰেমিকৰ পৰা মই নিজৰ বিষয়ে অধিক জানিব পাৰিলোঁ আৰু মোৰ বাবে কি বেছি উপযুক্ত সেই বিষয়ে অধিক জানিব পাৰিলোঁ। প্ৰতিটো অভিজ্ঞতাই মোৰ ব্যক্তিত্ব গঢ় দিবলৈ, মোক আত্মবিশ্বাসী আৰু মুকলি মানুহ কৰি তুলিবলৈ মই মুকলি আছিলোঁ।
প্ৰতিটো ব্ৰেকআপে মোক শিকাইছিল যে মই সন্দেহৰ দৰে ভংগুৰ নহয়, মোৰ প্ৰেমৰ সাগৰ আছে যিটো ক্ষীণ নহয় যিকোনো পৰিমাণৰ হতাশাৰ সৈতে। মোৰ ব্যক্তিগত ইতিহাসৰ প্ৰতিটো পাহিৰে গোলাপৰ দৰে ফুলি উঠিছিলোঁ, সুগন্ধি, ৰং, আকৃতি আৰু...টেক্সচাৰ কাপোৰখনলৈ যিটো আছিল মোৰ বাবে। ব্ৰেক-আপৰ বাবেই মই নিজকে শলাগ ল'বলৈ ধৰিলোঁ!
আৰু পঢ়ক: মোৰ হৃদয় বিদাৰকতাই মোক এজন ব্যক্তি হিচাপে কেনেকৈ সলনি কৰিলে 
5. অনুগ্ৰহ আৰু প্ৰেমেৰে এৰি দিয়ক
<০>যদি আপুনি এই ব্যক্তিজনক ইমান ভাল পাইছিল – আপুনি তেওঁক য’লৈ যাব লাগে তাতেই যাবলৈ নিদিব কিয়? তেতিয়া যদি আপুনি আকৌ একেলগে থকাৰ কথা আছিল, তেন্তে তেওঁ ঘূৰি আহিব...নহ’লে তেওঁ কেতিয়াও একেলগে থকাৰ উদ্দেশ্য নাছিল। গতিকে যেতিয়া আপুনি শুনিব যে আপোনাৰ সংগীয়ে আপোনাৰ পৰা আঁতৰি যাব বিচাৰে – ৰূপৱতী হওক আৰু হাঁহি হাঁহি বিদায় লওক, এই কথা জানি যে আপুনি সঁচাকৈয়ে কাকো আপোনাৰ জীৱনৰ লগত বান্ধিব নোৱাৰে; যে প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ এখন মানচিত্ৰ আছে আৰু আপুনি ভ্ৰমণকাৰী হ'বলৈ ৰচনা কৰা হৈছিল। কৃতজ্ঞ হওক যে আপুনি একেলগে থকা সময়খিনি উপভোগ কৰিলে।ব্ৰেকআপ কৰাটো কেতিয়াও সহজ নহয় আৰু সেই খং, যন্ত্ৰণা আৰু হতাশাৰ অৱস্থাত থকা কাৰোবাক চিবুক ওপৰলৈ তুলি ওপৰৰ ওঁঠটো টান কৰি ৰাখিবলৈ কোৱাটো নিষ্ঠুৰ যেন লাগে। যদিও মুখ খুলি কওঁকচোন, আত্মকৰুণা, দুখ বা কুৎসিততাত যিকোনো ধৰণৰ লিপ্ত হোৱাৰ ফলত তাৰ ফলহে হ’ব৷ ব্ৰেক-আপ চম্ভালিবলৈ এটা মাৰ্জিত উপায় হ’ল সূক্ষ্মতা আৰু আড়ম্বৰ। যেতিয়া কোনোবাই আপোনাক এৰি দিবলৈ এৰি দিয়ে। সম্পৰ্কটো ধৰি ৰাখিবলৈ আৰু মেৰামতি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে খুব কমেইহে কাম হয়। তেওঁলোকক প্ৰয়োজনীয় ঠাইখিনি দিয়ক, যদি তেওঁলোকে আপোনাক যথেষ্ট মিছ কৰে তেন্তে তেওঁলোক ঘূৰি আহিব। কিন্তু যদি আপুনি দুয়োজনে আপোনাৰ জীৱনৰ উদ্দেশ্য বিচাৰি পায় তেন্তে আপুনি আগবাঢ়ি যায় আৰু নিজৰ নিজৰ জগতখনত সুখী হয়।