প্ৰতাৰকসকলে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়নে? সেইটোৱেই আছিল সেই প্ৰশ্নটোৱেই মনলৈ আহিছিল যেতিয়া কানিয়ে ৱেষ্টে মুকলি কৰা হাৰিকেন নামৰ ট্ৰেকটো শুনিছিল য’ত তেওঁ ৰিয়েলিটি ষ্টাৰ কিম কাৰ্দাছিয়ানৰ সৈতে বিবাহৰ সময়ত হোৱা অবিশ্বাসৰ ইংগিত দিছিল। হয়তো এইটো এটা সাহসী প্ৰায় স্বীকাৰোক্তিমূলক বক্তব্য আছিল (আৰু তেতিয়াৰ পৰাই তেওঁ মিলনৰ বাবে ভিক্ষা কৰি আহিছে যদিও বিশেষ সফলতা নাপালে)।

কিন্তু বহুতে বিশ্বাস কৰে যে তেওঁৰ বিভাজনৰ পিছত তেওঁৰ কাৰ্য্যই মূলতঃ যুগ যুগ ধৰি চলি অহা প্ৰশ্নটোৰ উত্তৰ দিছিল বিশ্বাসঘাতকতাৰ বিষয়ে – প্ৰতাৰকসকলে যিজন ব্যক্তিৰ জীৱনক দুৰ্বিষহ কৰি তোলে, সিমানেই কষ্ট অনুভৱ কৰেনে? ইয়াৰ সহজ উত্তৰ হ’ল হয়। আৰু বহু মানুহৰ ক্ষেত্ৰত, হয়তো কানিয়েৰ ক্ষেত্ৰতো বেছিভাগেই প্ৰকৃততে অনুশোচনা কৰে।

বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে অবিশ্বাসীয়ে লাঠিৰ চুটি মূৰটো পায় আৰু সমাজে নিজৰ সংগীৰ বাবে শিপাই থাকে। উদাহৰণস্বৰূপে, কিম কাৰ্দাছিয়ান আৰু পিট ডেভিডছনৰ সৈতে তেওঁৰ নতুন ৰোমাঞ্চৰ সঁহাৰি তুলনা কৰক কানিয়ে তেওঁৰ প্ৰতাৰণা কৰাৰ বাবে পোৱা ট্ৰলিঙৰ সৈতে।

মূল কথাটো হ’ল যে পৃথিৱীয়ে প্ৰতাৰকক ঘৃণা কৰে কিন্তু মানুহে কেনেকৈ প্ৰতাৰণা কৰে সেই কথা বিবেচনা কৰাটো খুব কমেইহে হয় প্ৰতাৰকক প্ৰভাৱিত কৰে। অবিশ্বাসৰ এটা খণ্ড দম্পতীৰ বাবে বিধ্বংসী বুলি প্ৰমাণিত হ’ব পাৰে যদিও প্ৰতাৰকসকলে নিজৰ কাৰ্য্যৰ পৰিণতি যে কেতিয়াবা সংগীতকৈও বেছি ভয়াৱহভাৱে ভোগ কৰে তাত কোনো সন্দেহ নাই। সঠিকভাৱে কেনেকৈ আৰু কিয়? আমি আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় হিলাৰ আৰু পৰামৰ্শদাতা টানিয়া কাউডৰ সৈতে আলোচনা কৰি প্ৰতাৰকসকলৰ দুখৰ আঁৰৰ কাৰণসমূহ ডিকোড কৰোঁ।

প্ৰতাৰকসকলে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়নে? ৮ টা উপায় অবিশ্বাসে লয়অপৰাধীৰ ওপৰত এটা ডাঙৰ ক্ষতি

প্ৰতাৰিত হোৱাটো হৈছে প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ সম্পৰ্ক বা বিবাহত ভুগিব পৰা বিশ্বাসঘাতকতাৰ অন্যতম অৱমাননামূলক কাৰ্য্য। কিন্তু সহানুভূতি আৰু সহানুভূতি সদায় বিশ্বাসঘাতকতা হোৱা সংগীৰ লগত থাকে যদিও অতি কম সংখ্যক লোকেহে ভাবিছে: প্ৰতাৰকসকলে তেওঁলোকৰ সংগীৰ দৰে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়নে?

আন্না (নাম সলনি কৰা হৈছে), এগৰাকী ৪০ বছৰীয়া ই-কমাৰ্চ কাৰ্যবাহী, এগৰাকী... তাৰ এটা দুৰ্বল পৰ্যায়ত তাইৰ বিবাহৰ স্লিপ-আপ। স্বামীৰ লগত কথাবোৰ ভাল নহ’ল আৰু তেতিয়াই তাই এজন সহকৰ্মীক লগ পালে যাৰ লগত তাই নিমিষতে সংযোগ স্থাপন কৰিলে। এটা কথাই আন এটা কথালৈ লৈ গ’ল আৰু অলপ পিছতে তাইৰ প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক হ’ল।

কোৱা বাহুল্য যে প্ৰেমৰ সম্পৰ্কটো পোহৰলৈ অহাত বেছি সময় নালাগিল, যাৰ ফলত তাইৰ বিবাহৰ ওপৰত ক্ষতি হ’ল। “মোৰ বিবাহ বহিৰ্ভূত প্ৰেম শেষ হোৱাৰ সময়ত বা তাৰ পিছতো মই সুখী নাছিলো। পৰিস্থিতি যিয়েই নহওক কিয়, মই জানিছিলোঁ যে মই যি কৰিলোঁ সেয়া ভুল আৰু ইয়াৰ ফলত মোৰ পৰিয়ালত কেনে প্ৰভাৱ পৰিব সেই চিন্তাটো ডাঙৰ হৈ পৰিছিল। মই কেতিয়াও মোৰ দুয়োটা সম্পৰ্কতে নিজকে সম্পূৰ্ণৰূপে দিব পৰা নাছিলো।’ বৰ্তমান অবিবাহিত আন্নাই কয়।

প্ৰতাৰকসকলে নিজৰ কৰ্ম লাভ কৰেনে, তেওঁলোকে পৰিয়ালৰ প্ৰতি যি কষ্ট দিয়ে? হয়, তেওঁলোকে কৰে। বিবাহ বহিৰ্ভূত বা অবৈধ সম্পৰ্কক আগুৰি ধৰা আৱেগ আৰু ৰোলাৰকোষ্টাৰ ৰাইডে প্ৰায়ে ইয়াত লিপ্ত হোৱা মানুহৰ ওপৰত ব্যাপক ক্ষতিসাধন কৰে। আৰম্ভণিতে ক’ব পাৰি যে প্ৰতাৰিত হোৱাৰ পিছত প্ৰতাৰক হোৱাটো অস্বাভাৱিক নহয় (প্ৰতিশোধমূলক প্ৰতাৰণা বুলি জনা যায়)। লগতে অবিশ্বাসৰ সমস্যাটো হ’ল যেতিয়ালৈকে এজন ব্যক্তি ক...ধাৰাবাহিক প্ৰতাৰক, মানসিক আৰু সামাজিক প্ৰভাৱ তেওঁলোকৰ ওপৰত যথেষ্ট ভয়ংকৰ হ'ব পাৰে।

ইয়াতকৈও বেয়া কথাটো হ'ল, তেওঁলোকে পৰিয়াল বা বন্ধু-বান্ধৱীৰ পৰা সমৰ্থন নাপায় আৰু লাভ কৰিলেও ই কেতিয়াও সম্পূৰ্ণ হৃদয়ৰ নহয়। গতিকে ন্যায্য বা অন্যায়ভাৱে প্ৰতাৰকসকলে কোনোবা নহয় কোনোবা প্ৰকাৰে নিজৰ কৰ্ম লাভ কৰে। বিপথে পৰিচালিত মানুহৰ সহজেই হয় বুলি ভবাটো এটা ভ্ৰান্তি৷ প্ৰেমৰ সম্পৰ্কত প্ৰৱেশ কৰাৰ কাৰণ প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ বাবে বেলেগ বেলেগ হ’ব পাৰে যদিও প্ৰতাৰকসকলে অপৰাধবোধ, লাজ, উদ্বেগ, চিন্তা আৰু অন্যান্য নেতিবাচক আৱেগ অনুভৱ কৰাটো সাধাৰণ কথা।

প্ৰতাৰকসকলে নিজকে কেনে অনুভৱ কৰে? তানিয়াই কয়, “এয়া স্পষ্ট যে তেওঁলোক আটাইতকৈ সুস্থ বা সুখী নহয়, মানসিকভাৱে। প্ৰতাৰকসকলে মিছা কথা কোৱা তেওঁলোকৰ সংগীৰ দৰেই কষ্ট পায়নে? আমি প্ৰকৃততে ক’ব নোৱাৰো কিন্তু সত্যটো হ’ল তেওঁলোকৰ নিজৰ নিজৰ ক্ৰছ আছে বহন কৰিবলগীয়া। বহুতে নাজানে যে প্ৰতাৰকসকলে সোনকালে বা পিছত তেওঁলোকে কি হেৰুৱালে সেয়া উপলব্ধি কৰে আৰু ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যতৰ সম্পৰ্কত সঁচাকৈয়ে প্ৰভাৱ পৰে।’

হেৰীয়ে (নাম সলনি কৰা হৈছে), এজন ব্যৱসায়ীয়ে তেওঁৰ বিবাহক ধ্বংস কৰা প্ৰতাৰণামূলক খণ্ডটোৰ বিষয়ে স্পষ্টভাৱে কয়। “মোৰ এজন বন্ধুৰ সৈতে প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক আছিল যদিও মোৰ স্বামীয়ে মোৰ ওপৰত ৱাক আউট কৰাৰ বাবে ইয়াৰ প্ৰভাৱ মোৰ বিবাহত তীব্ৰ আছিল। কিন্তু তাতোকৈ বেয়া কথাটো হ’ল যে যিটো সম্পৰ্কৰ বাবে মই সমগ্ৰ পৃথিৱীখনক যুঁজিছিলো, সেই সম্পৰ্কটোও বেছি দিন নাথাকিল, যাৰ ফলত মই ভাঙি পৰিলোঁ। অনুমান কৰিছোঁ, মোৰ চিৰন্তন প্ৰশ্নৰ উত্তৰ পোৱা গ’ল – প্ৰতাৰকসকলে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়নে – তেওঁ কয়।

হেৰীৰ বিবাহ বিচ্ছেদৰ পিছত কেইবাটাও মিনি সম্পৰ্ক হৈছে যদিও দীৰ্ঘদিনীয়া প্ৰেমৰ পৰা আঁতৰি গৈছেতেওঁক. প্ৰেমৰ বাবেই নেকি? “মই ভাবো যে সেয়াই হৈছে। মই প্ৰায়ে নিজকে প্ৰশ্ন কৰিছিলোঁ, “কৰ্মই মোক প্ৰতাৰণা কৰি পাবনে?” মোৰ প্ৰেমিকজনে যেতিয়া মোক এৰি থৈ গ’ল, তেতিয়া মই বুজিলোঁ যে আটাইবোৰৰ পিছতো হয়তো কৰ্ম নামৰ কিবা এটা আছে।’ ইহঁতকো ঠিক তেনেদৰেই গভীৰভাৱে প্ৰভাৱিত কৰে। অবিশ্বাসে অপৰাধীক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰা কিছুমান উপায় ইয়াত উল্লেখ কৰা হ’ল:

১/ প্ৰতাৰকসকলে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়নে? অপৰাধবোধে তেওঁলোকক প্ৰায়ে

“দোষীক প্ৰতাৰণা কৰাটো অবিশ্বাসৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ পাৰ্শ্বক্ৰিয়া। এজন ব্যক্তি হয়তো নিজৰ প্ৰেমিকক লৈ সুখী হ’ব পাৰে, কিন্তু আইনীভাৱে বিবাহিত পত্নী বা প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ সংগীক হেৰুৱাই পেলোৱাৰ অপৰাধবোধৰ পৰা সাৰি নাযায়। আনকি ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ আত্মসন্মানতো প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে।’ টানিয়াই কয়।

ব্যভিচাৰক বেছিভাগ সংস্কৃতিতে গ্ৰহণ কৰা নহয় আৰু ইয়াক প্ৰায়ে আপোনাৰ সংগীৰ ওপৰত দিব পৰা আটাইতকৈ বেয়া ধৰণৰ কষ্ট বুলি হেয়জ্ঞান কৰাটোৱে প্ৰতাৰকজনৰ মনত যথেষ্ট ওজন কৰে . তদুপৰি ধূৰ্ততাৰে প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক এটা আগবঢ়াই নিয়াৰ মানসিক চাপও থাকে। প্ৰতাৰকৰ ওপৰত অবিশ্বাসৰ সকলো প্ৰভাৱৰ পৰা, তেওঁলোকে প্ৰতাৰণা কৰাৰ বোজা লৈ জীয়াই থকাটোৱে তেওঁলোকৰ মানসিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত ক্ষতিসাধন কৰে।

2. আপুনি পুনৰ প্ৰতাৰণা কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকিব পাৰে

বেছিভাগ প্ৰতাৰকেই নিজৰ আচৰণক বিবাহৰ কিছুমান সমস্যাৰ ফলত উদ্ভৱ হোৱা এককালীন খণ্ড বুলি ন্যায্যতা প্ৰদান কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে। কিন্তু তেওঁলোকে কোৱাৰ দৰে “এবাৰ প্ৰতাৰক, সদায় পুনৰাবৃত্তিকাৰী।” পুনৰাবৃত্তি নহ’ব বুলি কোনো নিশ্চয়তা নাইআচৰণ আৰু আপোনাৰ সংগীৰ বাবে আপোনাক বিশ্বাস কৰাটো কঠিন হৈ পৰে।

“প্ৰসংগটোৰ বাহিৰত জন্ম হোৱা বহুতো সম্পৰ্ক এই কাৰণেই স্থায়ী নহয়। বহু ক্ষেত্ৰত (সকলোতে নহয়) অবিশ্বাসৰ সৃষ্টি হয় নিজৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ সৈতে থিয় দিব নোৱাৰাৰ পৰা বা তেওঁলোকৰ কাৰ্য্যৰ দায়িত্ব ল’ব নোৱাৰাৰ পৰা। তেওঁলোকৰ নিজৰ নিৰাপত্তাহীনতা আৰু ভয়ে তেওঁলোকৰ আন সম্পৰ্কবোৰ কেনেকৈ গঢ় লৈ উঠে সেইটো নিৰ্ণয় কৰাত এক বৃহৎ ভূমিকা পালন কৰে,” টানিয়াই কয়।

যদি তেওঁলোকে একেটা ভুল বাৰে বাৰে কৰি থাকে, তেন্তে প্ৰতাৰকসকলে কেতিয়াবা নিজৰ কাৰ্য্যৰ বাবে অনুশোচনা কৰেনে? নিশ্চিতভাৱে. এইটো সঁচানে যে প্ৰতাৰণা কৰিলে অনুভৱ হেৰুৱাই পেলায় আৰু প্ৰতাৰণাত ধৰা পৰিলে তেওঁলোকে ইয়াৰ পৰিণতিৰ প্ৰতি অজ্ঞান হৈ পৰে? অৱশ্যেই নহয়। প্ৰতাৰকসকলে নিজকে কেনে অনুভৱ কৰে? 8. আপুনি সদায় বিচাৰ কৰা হ'ব

দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে, ৰ ক্ষেত্ৰত সম্পৰ্ক, প্ৰতাৰকসকলে সহজ পাছ নাপায়। এবাৰ অবিশ্বাসৰ কাম এটা ৰাজহুৱা জ্ঞানত পৰিণত হ’লে সেই প্ৰিজমৰ জৰিয়তে আপোনাক সদায় বিচাৰ কৰা হয়, দোষাৰোপ কৰা হয় আৰু গালি-গালাজ কৰা হয়। প্ৰতাৰকসকলেও তেওঁলোকৰ লগত প্ৰেমৰ সম্পৰ্ক থকা ব্যক্তিজনৰ দৰেই দোষ ভোগ কৰেনে? বাৰু, আনগৰাকী নাৰী বা পুৰুষ হোৱাৰ মানসিক প্ৰভাৱ সমাজৰ পৰা অহা যিকোনো দোষতকৈ বহু বেছি ক্ষতিকাৰক।

সৎ খং বেছিভাগেই সম্পৰ্কত অবিশ্বাসী সংগীৰ বাবে সংৰক্ষিত। “বহুক্ষেত্ৰত এজন অসন্তুষ্ট পত্নীয়ে তেওঁলোকৰ বিপথে পৰিচালিত হোৱাৰ বাবে দোষাৰোপ কৰেবিবাহৰ প্ৰতিটো সমস্যাৰ বাবে অংশীদাৰ, আনকি প্ৰেমৰ সৈতে সম্পৰ্কহীন সমস্যাৰ বাবেও। আৰু পিছৰটোৱে বেছি কৰিব নোৱাৰে কাৰণ অবিশ্বাসক মৃত সম্পৰ্কত থকাতকৈ ডাঙৰ অপৰাধ বুলি গণ্য কৰা হয়,” টানিয়াই লক্ষ্য কৰে।

Do Cheaters Realize What They Lost?

এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰটো এটা আচৰিত ধৰণৰ হয়। প্ৰতাৰকৰ অপৰাধবোধৰ অস্তিত্ব থকাৰ গোটেই কাৰণটো আৰু প্ৰতাৰকসকলে কিয় নিবিচাৰে যে তেওঁলোকৰ সংগীয়ে কেতিয়াও অবিশ্বাসৰ বিষয়ে গম পাওক, সেয়া হ’ল তেওঁলোকে হেৰুৱাবলগীয়া সকলোখিনিলৈ ভয় কৰে। কিন্তু সম্ভৱ যে তেওঁলোকে যি হেৰুৱাইছে সেইখিনি বেছিভাগ ক্ষতি হোৱাৰ পিছতহে উপলব্ধি কৰে।

এনেকুৱা আছিল এন ৱাই চিৰ ২৯ বছৰীয়া বাৰটেণ্ডাৰ টডৰ ক্ষেত্ৰত। “মোৰ পেছাত মানুহে নিজৰ উল্লেখযোগ্য আনক প্ৰতাৰণা কৰাটো অস্বাভাৱিক নহয়। এই গুৰুতৰ ভুলটো কৰাৰ পিছতহে মই বুজি পাওঁ যে যেতিয়া আপুনি প্ৰতাৰণা কৰি ধৰা পৰে, তেতিয়া ইয়াৰ লগত অহা অপৰাধবোধ, ক্ষতি আৰু আত্মঘৃণাই আপোনাক সম্পূৰ্ণৰূপে দুৰ্বল কৰি পেলায়। সেইবোৰেই আপোনাৰ পত্নীক প্ৰতাৰণা কৰাৰ পৰিণতি।

“তাই গম পোৱাৰ প্ৰায় লগে লগে মই মোৰ সংগীক হেৰুৱালোঁ, আৰু ছয় বছৰ একেলগে একেলগে নলাত নামিলোঁ ঠিক তেনেকৈয়ে,” তেওঁ আমাক ক’লে। যদি আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছে যে প্ৰতাৰকসকলে কেতিয়াবা নিজৰ কাৰ্য্যৰ বাবে অনুশোচনা কৰে নেকি, তেন্তে সমীক্ষাসমূহে আমাক কয় যে প্ৰতাৰক কৰা লোকসকলৰ আধাই প্ৰতাৰকৰ অপৰাধবোধৰ অনুভৱ কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে, যিটো মোকাবিলা কৰাটো সহজ কথা নহয়।

প্ৰতাৰকসকলে কেতিয়া উপলব্ধি কৰে যে তেওঁলোকে বনাইছে এটা ভুল?

যদি আপুনি ইয়াত আছে কাৰণ আপুনি...প্ৰতাৰণা কৰা হৈছে আৰু আপুনি ভাবিছে যে প্ৰতাৰকসকলে কি ভাবে, আপুনি ইতিমধ্যে জানে যে বেছিভাগ প্ৰতাৰকে তেওঁলোকে লোৱা সিদ্ধান্তৰ বাবে অনুশোচনা কৰে। কিন্তু প্ৰতাৰকসকলে কেতিয়া বুজি পায় যে তেওঁলোকে ভুল কৰিছে? বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে এই উপলব্ধি তেতিয়াই হয় যেতিয়া তেওঁলোকৰ প্ৰাথমিক সম্পৰ্ক হেৰুৱাৰ আশংকা অতি বাস্তৱিক সম্ভাৱনা হৈ পৰে। বা যেতিয়া অবিশ্বাসৰ বাবে দুয়োজন সংগীৰ বিচ্ছেদ ঘটে।

যেতিয়া পৰিণতিবোৰ গোট খাবলৈ আৰম্ভ কৰে তেতিয়াহে বেছিভাগ প্ৰতাৰকে উপলব্ধি কৰে যে তেওঁলোকে ভুল কৰিছিল। আন কিছুমান ক্ষেত্ৰত যদি আপুনি কাৰোবাৰ মাজত প্ৰতাৰণামূলক অপৰাধবোধৰ চিনবোৰ ধৰা পেলাব পাৰে, তেন্তে জানি থওক যে তেওঁলোকে কৰা ভুলটো সম্ভৱতঃ উপলব্ধি কৰিছে আৰু এতিয়া প্ৰতাৰকৰ অপৰাধবোধৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ অসুবিধা পাইছে।

মূল পইণ্টাৰ

• প্ৰতাৰণা কৰাটোৱে কেৱল প্ৰতাৰিত সংগীজনকহে প্ৰভাৱিত নকৰে, প্ৰতাৰকজনেও প্ৰায়ে পৰিণতিৰ সন্মুখীন হয়
• প্ৰতাৰকসকলে সন্মুখীন হোৱা আটাইতকৈ ডাঙৰ পৰিণতিটো হ'ল প্ৰতাৰকজনৰ অপৰাধবোধ, কৰ্মৰ ভয় , আৰু তেওঁলোকৰ সকলো হেৰুৱাৰ ভয়
• প্ৰতাৰকসকলে প্ৰায়ে উপলব্ধি কৰে যে তেওঁলোকে কি হেৰুৱাইছে সকলো ক্ষতি হোৱাৰ পিছতহে

গতিকে, নাই, আচলতে নহয় সঁচা যে প্ৰতাৰণা কৰিলে আপোনাৰ অনুভৱ হেৰুৱাবলগীয়া হয় বা প্ৰতাৰকসকলে কেতিয়াও নিজৰ কাৰ্য্যৰ বাবে কষ্ট নাপায়। এটা প্ৰেমে প্ৰথমবাৰৰ বাবে প্ৰৱেশ কৰা কোনোবাই মদ্যপান কৰা হুলস্থুল দিব পাৰে। এজন প্ৰতাৰকে যি ৰোমাঞ্চ অনুভৱ কৰে সেয়া অতি বাস্তৱ যদিও তাৰ পিছত যি জটিলতা সৃষ্টি হয় সেয়াও সমানেই বাস্তৱ। যেতিয়া আপুনি ঠগ খায়, তেতিয়া আটাইতকৈ বেছি আঘাত পোৱা ব্যক্তিজন হ’লপ্ৰায়ে আপুনি, কাৰণ আপোনাৰ সংগীয়ে আগবাঢ়ি যাব পাৰে আৰু সুস্থ হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে। কিন্তু যন্ত্ৰণা সৃষ্টি কৰাৰ অপৰাধবোধ আৰু দায়িত্ব কেৱল আপোনাৰেই মোকাবিলা কৰিবলৈ। সঁচাকৈয়ে ইয়াৰ মূল্য আছেনে?

FAQs

প্ৰতাৰকসকলে প্ৰায়ে প্ৰতাৰিত হোৱাৰ চিন্তা কৰে হয়তো আনুগত্যশীল সংগীয়ে প্ৰতাৰিত হোৱাৰ চিন্তাতকৈও বেছি। কাৰণ যিহেতু প্ৰতাৰক সংগীয়ে নিজকে প্ৰতাৰণা নকৰাৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰে আৰু নিয়মিতভাৱে সংগীৰ প্ৰতি অবিশ্বাসী হয়, গতিকে তেওঁলোকে ধৰি ল’ব যে তেওঁলোকৰ সংগীয়েও তেওঁলোকৰ প্ৰতি একেধৰণৰ। সেয়েহে তেওঁলোক সাধাৰণতকৈ বেছি পেৰানাইড হ’ব পাৰে। <১০>২. সকলো প্ৰতাৰকৰে কি মিল আছে?

বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে প্ৰতাৰকসকল প্ৰায়ে অতি নিৰাপত্তাহীন, নিজৰ অনুভূতি নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰে, আৰু ভুক্তভোগী মানসিকতা থকাৰ প্ৰৱণতা থাকে। অৱশ্যে প্ৰতিজন প্ৰতাৰকৰ ক্ষেত্ৰত সেয়া হ’বই লাগিব বুলি ক’ব নোৱাৰি।