आम्ही अनेक वर्षांपासून रिलेशनशिपमध्ये आहोत. आम्ही आधी प्रेमात होतो पण आता ते फक्त सोयीचे नाते वाटू लागले आहे. हे असे आले आहे हे माझे हृदय तोडते. जरी पृष्ठभागावर आपण अगदी परिपूर्ण जोडप्यासारखे दिसत असलो तरी, हे नाते मनापासून पूर्ण करण्यात आपण काहीतरी गमावत आहोत.

मी तिला आतून ओळखतो – तिची आवड, आवडी-निवडी, तिचा आवडता रंग, कधी शट अप, केव्हा गप्प बसू नये, तिला कसे आनंदित करावे, तिला कसे चिडवू नये, तिला आश्वासनाची गरज, विविध विषयांवर तिची भूमिका, तिची उद्दिष्टे आणि ती पूर्ण करण्यासाठी ती स्वीकारेल, सर्वकाही. मी तिला इतके दिवस डेट केले आहे, मी तिच्यावर एक पुस्तक लिहू शकेन.

ती माझ्यावर तितकीच किंवा त्याहूनही जास्त प्रेम करते, पण तिला माझ्याबद्दल फारशी माहिती नाही असे वाटत नाही. अर्थात, तिला मला आणि माझ्या मूड स्विंग्सला कसे हाताळायचे हे माहित आहे, केव्हा गप्प बसायचे आणि कधी नाही, परंतु मला वाटले की तिला स्वारस्य असेल अशा इतर गोष्टींबद्दल तिला खरोखर काळजी वाटत नाही - ज्या लोकांमध्ये मी मित्र आहे माझ्या प्रवासाच्या योजना, माझ्या आयुष्यातील महत्वाकांक्षा, माझ्या करिअर निर्णयांसह. जेव्हा मी याबद्दल बोलतो तेव्हा ती नक्कीच माझे ऐकते, परंतु यापैकी कोणत्याहीबद्दल तिचे खरोखर ठाम मत नाही. मला असे वाटू लागले आहे की माझ्याकडे खूप जागा आहे.

सोयीचे नाते: नातेसंबंधात आरामदायक पण प्रेमात नाही

आम्हाला एकमेकांची असुरक्षितता आणि त्रासदायक सवयी माहित आहेत – आणि ते विषय आपल्यापैकी प्रत्येकाला अस्वस्थ करा. हे कसेआपण या समस्यांचा सामना करतो का? त्यांना टाळून! आम्ही अलीकडे लढत आहोत असे वाटत नाही कारण गैरसोयीचे विषय कधीच मांडले जात नाहीत, आक्षेप कधीच मांडले जात नाहीत... सर्व काही जागा घेण्याच्या नावाखाली.

आम्ही एक व्यक्ती म्हणून वाढलो आहोत, अधिक मुक्त आणि अधिक सहानुभूतीशील आणि अधिक दयाळू झालो आहोत, परंतु वैयक्तिक परिपक्वता, आपल्या नात्याची परिपक्वता थांबत असल्याचे दिसते. ते, मला विश्वास आहे, हे सोयीस्कर चिन्हांच्या प्रमुख संबंधांपैकी एक आहे. आम्ही दोघेही आमच्या नातेसंबंधातील वास्तवापासून दूर पळत आलो आहोत - वेळेचा अभाव, लैंगिक समाधानाचा अभाव, 'आमच्या'साठी निर्माण करू इच्छित असलेल्या जीवनाबद्दल अर्थपूर्ण संभाषणांचा अभाव.

मला असे वाटते की उद्या जर आपण ब्रेकअप केले तर मला इतके दुखापत होणार नाही कारण मला माहित आहे की आपण अजूनही मित्र म्हणून संपर्कात राहू, सेक्स वगळता सर्व काही समान असेल. ते खरे आहे. आम्ही नातेसंबंधात सोयीस्कर आहोत पण प्रेमात नाही.

आम्ही सोबती विरुद्ध नातेसंबंधाच्या प्रश्नात आहोत

तिला असे वाटते की नातेसंबंध सुरू ठेवणे चांगले आहे कारण त्यासाठी पुरेसे चांगले कारण नाही ब्रेकअप सर्व काही वरवरच्या पातळीवर ठीक चालले आहे आणि पृष्ठभागावर परिपूर्ण आहे. आमच्या नातेसंबंधाच्या सोयीमुळे तिला या उपहासात्मक प्रेमाने पुढे जायचे आहे. आम्ही जवळजवळ दररोज भेटतो, बोलतो, कामावर चर्चा करतो, काही लोकांशी चर्चा करतो, बाहेर जेवतो, चांगले लैंगिक जीवन जगतो… पण एकमेकांना सहन करणे सुरू ठेवण्यासाठी ही पुरेशी कारणे नाहीत. मग काय गहाळ आहे?प्रेम?

आम्ही अजूनही एकमेकांवर प्रेम करतो - किंवा म्हणून आम्ही स्वतःला आणि एकमेकांना सांगतो. काही महिने तिच्यापासून दूर राहण्याचा विचार मला दु:खी करतो, तिच्याशी एकही बातमी शेअर न करण्याचा विचार मला अस्वस्थ करतो, तिला न भेटण्याचा विचार मला तिची तळमळ देतो. पण याचा अर्थ मी प्रेमात आहे का?

मी अशा अवस्थेवर आलो आहे जिथे मी तिची दुसर्‍याशी फ्लर्टिंग करून बरी आहे, ती माझ्यासोबत ती चांगली आहे - पण ते अगदी सामान्य आहे, नाही का? नव्या युगातील जोडप्यांना असेच हवे असते ना... एकमेकांना पुरेशी ‘स्पेस’ द्यावी? पुन्हा तोच जुना शब्द, जो माझे नाते बिघडवत आहे असे दिसते.

पण खेदाची गोष्ट आहे की, माझ्या प्रेमाची मजा दुसर्‍या कोणाशी तरी उडतेय, अगदी तिचे पडणे असा विचार करताना मला ती अस्वस्थ भावना येत नाही. दुसऱ्याच्या प्रेमात. आणि म्हणून, हे सोयीचे नाते चालू ठेवताना मी कदाचित दुसर्‍या कोणाच्या तरी प्रेमात पडू शकेन... तरीही मी तिच्यावर प्रेम करेन. हे अविश्वासू आहे असे मानले जाईल की मला फक्त पॉलिमरीच्या कल्पनेने आराम मिळत आहे?

प्रेम आणि सोयी यात फरक असायला हवा

येथे एक विचित्र लिंबो आहे आणि त्यातून स्वतःला कसे बाहेर काढायचे हे मला कळत नाही. पण आता येणारा खरा प्रश्‍न, मलाही पाहिजे आहे का? आमचे नाते अशा टप्प्यावर आहे जिथे मी तिला सांगू शकेन की मला कसे वाटते ते सोशल मीडिया अॅप्सवर जास्त त्रास देणारे नाही, परंतु योग्य ऑन-वन ​​दरम्यान, एकतर अंथरुणावर झोपताना किंवा रात्रीच्या जेवणाच्या वेळी. तेमला समजावून सांगणे कठीण होऊ शकते. तिला हे समजण्यासाठी की मी आमच्या प्रेमावर प्रश्नचिन्ह लावत नाही किंवा तिने मला दिलेल्या नात्यातील स्थानाबद्दल मी कृतघ्न नाही.

तिला सांगा की मी या नात्यात आनंदी आहे पण मला गृहीत धरले आहे आणि त्यात फरक असणे आवश्यक आहे प्रेम आणि सोयी दरम्यान जे मला आता दिसत नाही. मला तिला मदत मागायची आहे. तिला धीर द्या की तिचे तिच्यावरचे माझे प्रेम नाही तर ते नातं क्षीण होत आहे.

तिला सांगा की मी तिची पूजा करतो आणि तिचा आदर करतो पण काहीतरी कमी आहे. तिला असेच वाटते का ते तिला विचारा. आम्ही फक्त एकत्र नाही आहोत याची खात्री करण्यासाठी ब्रेक घेण्याचे सुचवा कारण सोयीच्या या नातेसंबंधात हे सोपे आहे. हे जीवन खूप वेगाने पुढे जात आहे की आपले नाते आहे ते शोधा. आणि हे सर्व फक्त एकदाच करा जेव्हा मला समजले की ते काय आहे ज्यामुळे गोष्टी खूप कमी होत आहेत. प्रश्न फक्त एवढाच आहे की - मलाही पाहिजे आहे का?

वारंवार विचारले जाणारे प्रश्न

एखाद्याला सोयीस्कर असणं किंवा एखाद्याच्या सोयीच्या नात्यात असणं म्हणजे एखाद्याला तुमच्यावर अवलंबून राहणं म्हणजे त्यांच्यासाठी सोपं आहे आणि त्यांना तुमची काळजी आहे म्हणून नाही. ते तुमचा आदर करतात पण तुमच्या मते ते तुमच्यावर प्रेम करत नाहीत. 2. कोणी तुमचा वापर करत आहे की नाही हे तुम्ही कसे सांगाल?

त्यांना तुमची गरज असतानाच त्यांनी तुमच्याकडे लक्ष दिले तर, त्यांच्या स्वतःच्या अटींवर आधारित प्रेमाचा वर्षाव करा आणि कधीही जवळ नसालजेव्हा तुम्हाला त्यांची गरज असते.