কিশোৰ-কিশোৰীৰ ৰোমাঞ্চৰ কাহিনী উন্মোচন কৰিবলৈ এজন বিবাহিত পুৰুষৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট সাহসৰ প্ৰয়োজন। বছৰ বছৰ পিছত তোমাৰ প্ৰথম প্ৰেমক দেখাৰ অভিজ্ঞতাৰ কথা ক’লে আৰু একেটা প্ৰেমে মোৰ হৃদয়খনক জড়িত কৰা অনুভৱ কৰাৰ অভিজ্ঞতাৰ কথা ক’লে ই আৰু ভ্ৰু কোঁচাই ল’ব। কিছুমানে হয়তো ইয়াক ৰিস্কি বুলি ক’ব পাৰে, সুখী বিবাহিত পুৰুষৰ বাবে ‘ধ্বংসাত্মক গোপনীয়তাৰ কোঠা’টো খুলি দিয়াটো।

কিন্তু মই ঠিক সেইটোৱেই কৰিবলৈ ওলাইছো।

মই হয়তো ভুল বা সঠিক। তুমি মোৰ ইচ্ছামতে বিচাৰ কৰিব পাৰা। মই কাক ভাল পাম বা কেনেকৈ জীয়াই থাকিব লাগে সেইটো সমাজে সিদ্ধান্ত ল’ব নোৱাৰে। প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ নিজৰ নিজৰ জীৱনশৈলী থাকে আৰু সমাজে নিজৰ বাবে জীয়াই থাকিব নোৱাৰে।সেই গোপনীয়তাৰ পৰা মোৰ হৃদয়ত বোজা মুক্ত কৰিবলৈ এইখিনি লিখিছো।

২০ বছৰৰ পিছত আকৌ মোৰ প্ৰথম প্ৰেমক লগ পোৱা

২০ বছৰৰ পিছত প্ৰথম প্ৰেমক লগ পাইছিলো এখন বিয়াত। হয়, গোটেই ২০ বছৰ সঁচাকৈয়ে এটা দীঘলীয়া ব্যৱধান। আনকি আমি কিমান দিন আঁতৰি আছিলো সেইটোও ক’ব পাৰো। মই যে গণনা কৰি আছিলো এনে নহয়৷ কিন্তু, কেনেবাকৈ মোৰ ভিতৰৰ ঘড়ীটোৱে জানিছিল কাৰণ মোৰ হৃদয়খনে সদায় হাহাকাৰ কৰি আছিল।

যেতিয়া মই তাইৰ ফালে এবাৰ চকু ফুৰালোঁ, তাই কিছুমান মহিলাৰ সৈতে আঁতৰত আড্ডা মাৰি আছিল। মই দেখিলোঁ তাইৰ চুলিত ধূসৰ ৰঙৰ টিণ্ট এটা, চকুৰ তলত সামান্য ক’লা বৃত্ত আৰু তাইৰ কিছু মনোমোহাতা, ম্লান হৈ গ’ল। তাইৰ ডাঠ দীঘল চুলিখিনি পাতল বাণ্ডিললৈ হ্ৰাস পাইছিল। তথাপিও মোৰ দৃষ্টিত তাই এতিয়াও আগৰ দৰেই ধুনীয়া আছিল।

মই থিয় হৈ আছিলো তাইৰ সৌন্দৰ্য্যক প্ৰশংসা কৰি, প্ৰতিটো মুহূৰ্তৰ সুগন্ধি উশাহ লৈ। প্ৰায় ফাৰ্ষ্ট ডেটৰ নাৰ্ভ যেন লাগিল আকৌ এবাৰ। মূৰটো ঘূৰাই তাই চালেমোৰ ফালে পোনে পোনে, যেন অদৃশ্য ৰছীৰে টানিছে। তাইৰ চকুত চিনাকি বা প্ৰেমৰ জিলিকনি এটাই জিলিকি উঠিল। তাই মোৰ ফালে আগবাঢ়ি গ’ল।

আমি দুয়ো ইজনে সিজনৰ জীৱনলৈ চাই নিৰৱে থিয় হৈ থাকিলোঁ। ২০ বছৰৰ পাছত মই মোৰ প্ৰথম প্ৰেমৰ লগত পুনৰ মিলিত হ’ম নেকি?

তাই মোৰ লগত কথা পাতিবলৈ ওচৰলৈ আহিছিল

“মোৰ ভতিজীৰ বিয়া,” আমাৰ মাজৰ অদৃশ্য নীৰৱতাৰ দেৱালখন ভাঙি তাই ক’লে। মই আনন্দিত হৈছিলো যে মই আওকাণ হোৱাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলগীয়া হোৱা নাছিল আৰু তাই নিজেই মোৰ ওচৰলৈ গৈছিল। কিন্তু মই নিজকে ভয়ংকৰভাৱে উদ্বিগ্ন অনুভৱ কৰা দেখিলোঁ।

“অ’, কিমান আচৰিত। মই দৰাৰ দূৰ সম্পৰ্কীয়।” মই গিলি পেলালোঁ। স্কুলত তাইক দেখাৰ লগে লগে আগতে যি নাৰ্ভাছৰ হুলস্থুল অনুভৱ কৰিছিলো। তাইক প্ৰপ’জ দিবলৈ ভয় কৰা সেই একেজনী কিশোৰীলৈ মই ৰূপান্তৰিত হৈছিলোঁ। সেই ভয়েই আমাক চিৰদিনৰ বাবে বিভাজিত কৰি পেলাইছিল, মই জানিছিলোঁ।

“কেনে আছা?”, মই সুধিবলৈ সাহস গোটাই ল’লোঁ। বছৰ বছৰ পিছতো মোৰ প্ৰথম প্ৰেমক কোনো সতৰ্কবাণী নোহোৱাকৈ দেখাৰ বিশালতাক লৈ মই এতিয়াও ভয় খাই আছিলো।

“ঠিক আছে।” তাই নিমাত হৈ বিয়াৰ আঙঠিটো পেলাই দিলে।

তাইৰ চকুত কিবা এটা আছিল আৰু মই গম পালোঁ সেইটো কি। তাইৰো মোৰ দৰেই অনুভৱ হৈছিল। তেতিয়া বা এতিয়া আমাৰ দুয়োৰে হৃদয় খুলিব পৰাকৈ সাহস কৰা নাছিলোঁ। ২০ বছৰৰ পাছতো মই মোৰ প্ৰথম প্ৰেমৰ প্ৰেমত আছিলো আৰু মই হৃদয়ত জানিছিলোঁ। মই মাত্ৰ তাইৰ বিষয়ে নিশ্চিত নাছিলো।

“আমি ব্ৰিটেইনত থাকো,” তাই ক’লে।

“আৰু মই ইয়াত আটলান্টাত আছো।”

এইটো প্ৰথমবাৰৰ বাবে আমি ইমান ওচৰত থিয় হৈ আছিলো। মোৰ কেতিয়াও সেই...তাইৰ ওচৰলৈ যাবলৈ সাহস। মই দূৰৰ পৰাই তাইৰ সৌন্দৰ্য্যক প্ৰশংসা কৰিছিলো, আমাৰ হাইস্কুলৰ আন বহু কিশোৰৰ দৰেই।

আপোনাৰ প্ৰথম প্ৰেমক আকৌ লগ পোৱাটো মোহনীয় হ’ব পাৰে

আমি আমাৰ জীৱনে কেনেকৈ অতীতক উন্মোচন কৰিছিল সেই বিষয়ে সজীৱভাৱে কথা পাতিলোঁ ২০ বছৰ — কলেজত ডেটিং, আমাৰ বন্ধু-বান্ধৱী, আমাৰ জীৱন, আৰু আমি ক’ব পৰা সকলো কথা। এক চেকেণ্ডৰ বাবেও মই বিৰক্ত হোৱা নাছিলো। মোৰ আত্মাৰ মাজেৰে বিষটো ছিটিকি যোৱা অনুভৱ কৰিব পাৰিলোঁ। আপুনি কেতিয়াও আপোনাৰ প্ৰথম প্ৰেমৰ ওপৰত জয়ী নহয় নহয়নে?

“আপোনাৰ ফোন নম্বৰ?” মই সুধিলোঁ, তাই যাবলৈ ওলোৱাৰ সময়ত।

“উমমম...” তাই ভাবি থিয় হৈ থাকিল।

“ঠিক আছে, এৰি দিয়ক,” মই হাতৰ ঢৌ এটা মাৰি ক’লোঁ। “এই মুহূৰ্তবোৰেই যথেষ্ট, অনুমান কৰিছোঁ। তোমাৰ লগত মুখামুখি হোৱাৰ এই সুন্দৰ স্মৃতি লৈ মই জীয়াই থাকিব পাৰিম।” নাজানো কেনেকৈ সেই বাক্যটো ক’বলৈ সাহস পালোঁ৷ আমাৰ দুয়োৰে নিজৰ নিজৰ জীৱন আছে, এই সম্পৰ্কৰ দৰেই বহুমূলীয়া। আমাৰ এটা সম্পৰ্ক আন এটাৰ মূল্যত থাকিব নোৱাৰে কিন্তু মই এতিয়া শিকিছো যে আপুনি আপোনাৰ প্ৰথম প্ৰেম কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰে।