আপুনি নিশ্চয় নাৰ্চিছাছৰ কথা শুনিছে – সেই ডেকাজন যি পানীৰ পুখুৰীত নিজৰ প্ৰতিফলনত ইমানেই গ্ৰাস হৈছিল যে তেওঁ পৰি তাত ডুব গৈছিল ৷ চৌপাশৰ জগতখনৰ কথা উপলব্ধি কৰিবলৈ তেওঁৰ কোনো বন্ধু বা হয়তো প্ৰেমিক নাছিল নেকি? নিজৰ প্ৰতি থকা প্ৰেমত কোনোবাই ইমানেই গ্ৰাস কৰিব পাৰেনে যে দীৰ্ঘম্যাদীভাৱে ই কিমান বিষাক্ত হ’ব পাৰে সেই কথা বুজি নাপায় ? নাৰ্চিছিষ্টসকলে অন্তৰংগ, দীৰ্ঘস্থায়ী সম্পৰ্ক বজাই ৰাখিব নোৱাৰে, মূলতঃ কাৰণ তেওঁলোকৰ হাতত নিজৰ বাহিৰে আন কাকো ভাল পাবলৈ কোনো শক্তি নাথাকে। এই লেখাটোত আপুনি দেখাৰ দৰে নাৰ্চিছিষ্ট আৰু সম্পৰ্ক কোনো সুখৰ সংমিশ্ৰণ নহয়।

নাৰ্চিছিষ্টিক সম্পৰ্কৰ আৰ্হি

নাৰ্চিছিষ্ট আৰু সম্পৰ্কৰ মাজত সদায় সংঘৰ্ষ হয়। কাৰণ নাৰ্চিছিষ্টসকলে নিজকে ইমানেই ভাল পায় যে তেওঁলোকৰ বাবে নিজৰ বাহিৰে কাকো ভালপোৱাটো অতি কঠিন ৷ নাৰ্চিছিষ্টসকলে সম্পৰ্কত সোমাব পাৰে কিন্তু তেওঁলোকৰ সহানুভূতিৰ অভাৱ। তেওঁলোকে কোনো ধৰণে মানুহক নিজৰ আগত ৰাখিবলৈ অক্ষম, ইয়াৰ ভিতৰত আনকি তেওঁলোকৰ সন্তানকো অন্তৰ্ভুক্ত ৷ তেওঁলোকে নিজৰ সন্তানকো হেঁচা, নিয়ন্ত্ৰণ, আদেশ আৰু নিৰ্যাতন কৰে কাৰণ এটা নাৰ্চিছিষ্টিক সম্পৰ্কৰ আৰ্হি নিয়ন্ত্ৰণৰ বিষয়ে। নাৰ্চিছিষ্টসকল ডাৰ্ক ট্ৰাইড মানুহৰ সংজ্ঞাৰ ভিতৰত পৰে। ছাইক'লজি টুডে ডাৰ্ক ট্ৰাইডৰ মতে মানুহ হ'ল এনে লোক যিয়ে আনক নিজৰ সুবিধাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে আৰু তেওঁলোকক এনে কিছুমান বৈশিষ্ট্যৰ গোট হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰা হয় যিবোৰৰ ভিতৰত আছে:-

• প্ৰশংসা আৰু বিশেষ ব্যৱহাৰ বিচৰাৰ প্ৰৱণতা (অন্যথানাৰ্চিছিজম বুলি জনা যায়)

• নিৰ্দয় আৰু সংবেদনহীন হোৱা (মনোৰোগ) আৰু

• আনক হেঁচা দিয়া (মেকিয়াভেলিয়ানবাদ)।

গতিকে, যদি আমি এটা নাৰ্চিছিষ্টিক সম্পৰ্কৰ আৰ্হি চাইছো, তেন্তে ই প্ৰথমে “কল্পিত প্ৰেম” প্ৰদৰ্শনৰ সৈতে আহে। এইটো এটা অবিশ্বাস্য ধৰণৰ যত্ন আৰু মনোযোগ যিটোক প্ৰায়ে লাভ বোমা বিস্ফোৰণ বুলি কোৱা হয় আৰু ই অস্বাভাৱিক যেন লাগিব পাৰে। তেওঁলোকে আপুনি কেনে ধৰণৰ ব্যক্তিৰ সৈতে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিব বিচাৰে সেইটো বিচাৰি উলিয়ায় আৰু সেই ব্যক্তিত্বৰ বৈশিষ্ট্যসমূহ প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। তেওঁলোকৰ পৰৱৰ্তী পদক্ষেপ হ’ল আৱেগিক হেতালি খেলা। ইয়াত তেওঁলোকে লাহে লাহে আপোনাক সূক্ষ্ম মানসিক হেতালি খেলাৰ জৰিয়তে নিজৰ ইচ্ছামতে কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব। এই মানসিক নিৰ্যাতনৰ পিছত শাৰীৰিক নিৰ্যাতন আৰু পিছত আন্তৰিক ক্ষমা বিচাৰিব পাৰে। এইটো এটা নাৰ্চিছিষ্টিক সম্পৰ্ক চক্ৰ আৰু এই চক্ৰৰ পৰা আঁতৰি যোৱাটো অতি কঠিন। গতিকে, এই সকলোবোৰ উতলি উঠে

আপুনি এজন নাৰ্চিছিষ্টৰ সৈতে সম্পৰ্ক ৰাখিব পাৰেনে?

নাৰ্চিছিষ্টৰ সৈতে সুস্থ সম্পৰ্ক ৰখা সম্ভৱনে? সঁচাকৈয়ে নহয় ৷ সুস্থ সম্পৰ্কৰ ধাৰণাটো বিভিন্ন মানুহৰ মনত বেলেগ বেলেগ। কোৱা বাহুল্য যে এজন নাৰ্চিছিষ্টৰ বাবে সুস্থ সম্পৰ্ক কি, যিকোনো স্বাভাৱিক ব্যক্তিৰ বাবে আটাইতকৈ স্বাৰ্থপৰ আৰু নিয়ন্ত্ৰণকাৰী সম্পৰ্ক ৷ নাৰ্চিছিষ্টিক পাৰ্চনেলিটি ডিছঅৰ্ডাৰৰ নিদান ক্লিনিকেলভাৱে হয়। ছানেত প্ৰকাশিত এটা প্ৰবন্ধত কোৱা হৈছে: ডায়েগনষ্টিক এণ্ড ষ্টেটিষ্টিক্যাল মেনুৱেল অৱ মেন্টেল ডিছঅৰ্ডাৰছ অনুসৰি – ০.৫ৰ পৰা ১ শতাংশৰ ভিতৰত...সাধাৰণ জনসংখ্যাৰ এনপিডি ধৰা পৰে। ইয়াৰে ৫০ৰ পৰা ৭৫% পুৰুষ। একেটা লেখাতে এইটোও কোৱা হৈছে যে: যদিও এন পি ডি ৰোগীয়ে উচ্চ আত্মসন্মান অনুভৱ কৰে, তথাপিও ই ভংগুৰ আৰু অসুৰক্ষিত। তেওঁলোকৰ আত্মসন্মান মুহূৰ্তৰ পৰা মুহূৰ্তলৈ আৰু দিনে দিনে উঠা-নমা কৰে। <১০> তথাপিও এন পি ডি ৰোগীয়ে নিজৰ আত্মসন্মানক নিম্ন বুলি কোৱাতকৈ উচ্চ বুলি কোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি। ইয়াৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে যদিও এন পি ডি ৰোগীয়ে নিজকে ইতিবাচক শব্দৰে বৰ্ণনা কৰে, তেওঁলোকৰ অৱচেতন অনুভৱ ইতিবাচক হোৱাটো বাধ্যতামূলক নহয়। এই পৰিসংখ্যা অনুসৰি এজন ব্যক্তিৰ বাবে নাৰ্চিছিষ্টৰ সৈতে দীৰ্ঘস্থায়ী সম্পৰ্ক বজাই ৰখাটো অতি কঠিন ৷ সম্পৰ্কত থকাৰ সময়ত মানুহে নিজৰ সংগীৰ পৰা কেইবাটাও কথা আশা কৰে। সফল সম্পৰ্কৰ অধিকাংশই অংশীদাৰৰ ত্যাগ আৰু নিস্বাৰ্থতাৰ ওপৰত কাম কৰে। তেওঁলোক সফল হয় কাৰণ অংশীদাৰসকলে নিজৰ উন্নত অৰ্ধেকৰ প্ৰয়োজনীয়তাক নিজৰ প্ৰয়োজনীয়তাক আগত ৰাখে। কিন্তু , নিজৰ কোনো দোষ নথকাৰ বাবে এজন নাৰ্চিছিষ্টৰ বাবে এইটো কৰাটো অসম্ভৱৰ ওচৰ চাপিছে। গতিকে, আমি তেওঁলোকৰ দুৰ্দশাক যিমানেই বুজিব বিচাৰিম, আমি মানুহ মাত্ৰ। আমাৰ আশাই আমাক সদায় নিৰাশ কৰে যাৰ বাবে নাৰ্চিছিষ্টৰ লগত ডেটিং কৰাটো কঠিন। গতিকে, এই সকলোবোৰৰ কিয় চাওঁ আহক। সম্পৰ্ক ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰাৰ আঁৰৰ কাৰণ কি?

নাৰ্চিছিষ্টসকলে অন্তৰংগ সম্পৰ্ক বজাই ৰাখিব নোৱাৰাৰ ৭টা কাৰণ

নাৰ্চিছিষ্টসকলে নিজৰ বাহিৰলৈ চাব নোৱাৰে আৰু তেওঁলোকৰ পৃথিৱীখন তেওঁলোকৰ চাৰিওফালে ঘূৰি থাকে।তেওঁলোকৰ চেহেৰা, কৃতিত্ব, গুৰুত্ব, ইগো সদায় অগ্ৰাধিকাৰ। সেইবাবেই ঘনিষ্ঠ সম্পৰ্কৰ ইন্ধন যিটো ভাগ-বতৰা, ত্যাগ, লালন-পালন, সেয়া তেওঁলোকে আগবঢ়াব নোৱাৰা বস্তু ৷ অন্তৰংগ সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিবলৈ তেওঁলোক অক্ষম হোৱাটো কোনো আচৰিত কথা নহয়। নাৰ্চিছিষ্ট আৰু সম্পৰ্ক তলত দিয়া কাৰণসমূহৰ বাবেই লাভৱান নহয়:

১.এজন নাৰ্চিছিষ্টৰ কোনো বন্ধু নাই <১২><১৩> এজন নাৰ্চিছিষ্ট সাধাৰণতে এজন অকলশৰীয়া হিচাপে ডাঙৰ হয়। তেওঁৰ/তাইৰ কোনো বন্ধু নাই আৰু থাকিলেও বেছিভাগেই তলৰ পৰা দেখা, কেৱল চিনাকি। আমাৰ বন্ধুত্বই আমাক সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলা আৰু বজাই ৰখাৰ বিষয়ে বহু কথা শিকাই। দুখৰ বিষয় যে বেছিভাগ নাৰ্চিছিষ্টেই বহু মানুহৰ লগত বন্ধুত্ব নকৰে কাৰণ তেওঁলোকে বন্ধুত্বৰ যোগ্য কাকো খুব কমেইহে পায়। সেয়েহে এনে লোক যে নিজৰ আৱেগ প্ৰদৰ্শনত দুখীয়া, সেয়া স্পষ্ট। সম্পৰ্কবোৰক কামত লগাবলৈ কি লাগে নাজানে আৰু আনৰ যত্ন লোৱাত অসুবিধা পায়।

২/ তেওঁলোকৰ এটা বিশাল ইগো আছে

নাৰ্চিছিষ্টসকলো নিজকে ভৰি থাকে। ইয়াৰ ফলত অসংখ্য ইগো সংঘৰ্ষৰ সৃষ্টি হয়। প্ৰেমিকৰ লগত হোৱা তৰ্কত প্ৰায়ে ক্ষমা বিচৰা নাই ৷ যদি তেওঁলোকৰ সংগীয়ে তেওঁলোকৰ লগত কথা পতা বন্ধ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয় তেন্তে তেওঁলোকে অকলে থাকিবলৈ আৰাম পায় ৷ এনে ক্ষেত্ৰত অন্তৰংগ সম্পৰ্ক থকাৰ আশা কেনেকৈ কৰিব পাৰি ? ক্ষমাবিহীনভাৱে তেওঁলোক নিজৰ প্ৰেমত বেছি। তেওঁলোকৰ ‘মই শ্ৰেষ্ঠ’ মানসিকতাই তেওঁলোকক প্ৰেমৰ কথা আহিলে এক অশান্ত যাত্ৰাত থিয় কৰাই দিয়ে।

অধিক পঢ়ক: ১৩টা চিন তেওঁ3. এজন নাৰ্চিছিষ্ট আত্ম-আকৰ্ষিত

এইসকল মানুহ যিসকলৰ আনৰ বাবে সময় অতি কম। তেওঁলোকৰ ব্যস্ত কৰ্মসূচী বা ঘৰৰ কামৰ বাবে নহয় কিন্তু তেওঁলোকৰ আত্ম-আকৰ্ষণৰ বাবে ৷ তেওঁলোকে নিজৰ সৰু সৰু সমস্যাবোৰকো নিজৰ সংগীৰ প্ৰকৃত সমস্যাতকৈ অধিক তাৎপৰ্যপূৰ্ণ কৰি তোলে ৷ তেওঁলোকে সদায় নিজৰ সফলতা বা বিফলতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে আৰু তেওঁলোকৰ সংগীয়ে নিজৰ সফলতা বা বিফলতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে। সময়ৰ লগে লগে তেওঁলোকৰ সংগীয়ে ‘আমি’ৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াতকৈ নিজৰ ওপৰত যি গুৰুত্ব দিয়ে, সেই গুৰুত্ব অপছন্দ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

4. নাৰ্চিছিষ্টসকলৰ কোনো সহানুভূতি নাই

এজন নাৰ্চিছিষ্টৰ বাবে ই ‘মই, মই আৰু মই’। তেওঁলোকৰ সহানুভূতিশীল ক্ষমতা প্ৰায় নাই। কেতিয়াও নিজকে আন কাৰোবাৰ ঠাইত ৰাখিব নোৱাৰে৷ আপোনাৰ পত্নীৰ সৈতে আৱেগিকভাৱে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ হ'লে আপোনাৰ উন্নত অৰ্ধেক বুজাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে নাৰ্চিছিষ্টসকলৰ এই বৈশিষ্ট্যৰ অভাৱ। সহানুভূতিৰ অভাৱেই হৈছে নাৰ্চিছিষ্ট আৰু সম্পৰ্কৰ মাজত তৰ্কযুদ্ধৰ মূল কাৰণ ৷ ঠিক এই কাৰণেই, নাৰ্চিছিষ্টিক সম্পৰ্কৰ অপব্যৱহাৰো ঘটে।

5. তেওঁলোকৰ এটা শ্ৰেষ্ঠত্ব জটিলতা আছে

নাৰ্চিছিষ্টসকলে নিজকে বাকীসকলৰ ওপৰত এক শ্ৰেণী বুলি গণ্য কৰে। আপুনি তেওঁলোকৰ সংগী হ’লেও কোনো কথা নাই। তেওঁলোকে তেতিয়াও ভাবিব যে আপুনি তেওঁলোকৰ দৰে ভাল নহয়৷ মনোভাৱ আৰু অহংকাৰেৰে ভৰা এজন ব্যক্তিৰ লগত অন্তৰংগ সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ কথা কল্পনা কৰিব পাৰিনে? তেওঁলোক কনডেচেণ্ডিং আৰু স্নোবিছ হ’ব পাৰে।এনে বৈশিষ্ট্যৰ বাবে তেওঁলোকৰ সম্পৰ্ক ছিন্নভিন্ন হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। অৱশ্যে , তেওঁলোকৰ ওপৰত কোনো প্ৰভাৱ নপৰে। নাৰ্চিছিষ্টসকল নিৰ্লজ্জভাৱে অহংকাৰী মানুহ। গতিকে তেওঁলোকে কেতিয়াও আপোচ নকৰে আৰু সদায় নিজকে সম্পৰ্কত শ্ৰেষ্ঠ বুলি গণ্য কৰে ৷ সম্পৰ্কীয় পঢ়া: এজন নাৰ্চিছিষ্টক উন্মোচন কৰা – আপুনি কি জনা উচিত

6. নাৰ্চিছিষ্টসকল প্ৰশংসাৰ বাবে ভোকত থাকে

নাৰ্চিছিষ্ট মানুহে সকলোৰে গ্ৰহণকাৰী মূৰত থাকিব বিচাৰে প্ৰশংসাবোৰ। তেওঁলোকে সকলো বস্তুৰ ক্ৰেডিট বিচাৰে। নিজৰ স্বাৰ্থপৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ তেওঁলোকে হয়তো শেষত নিজৰ সংগীৰ আৱেগক আঘাত দিব। এই কাৰণেও তেওঁলোকে কেতিয়াও সন্তুষ্ট হোৱাটো খুব কমেইহে দেখা যায়।

অধিক পঢ়ক: 8 চিন আপুনি ‘প্ৰেম বোমা’ কৰা হৈছে।

7. তেওঁলোকে নিজৰ সংগীৰ পৰা বহুত আশা কৰে

তেওঁলোকৰ সংগীৰ পৰা তেওঁলোকৰ আশা কেতিয়াবা অবাস্তৱ হ’ব পাৰে। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ সংগীৰ ওপৰত যথেষ্ট মানসিক চাপ পৰে। তেওঁলোকে সমাজৰ দৃষ্টিত নিজৰ বাবে এক বিশেষ ভাবমূর্তি বজাই ৰাখিব বিচাৰে৷ সেয়েহে শেষত তেওঁলোকে নিজৰ সম্পৰ্কৰ ওপৰত এই “চিত্ৰ”ক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়ে। সম্পৰ্কটোক এই আদৰ্শবাদী মানদণ্ডৰ লগত খাপ খুৱাবলৈ তেওঁলোকে নিজৰ শক্তি খৰচ কৰে। যদি নহয়, তেন্তে ই তেওঁলোকক অন্তহীনভাৱে হতাশ কৰে। নিজকে ভালপোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়, কিন্তু অতিৰিক্ত যিকোনো বস্তুৰ বিৰূপ পৰিণতি হ’ব পাৰে। আৱেগিক আৰু বুদ্ধিমান সত্তা হিচাপে আমি আমাৰ সংগীসকলক যিমানখিনি মৰম, সন্মান, যত্ন আৰু মনোযোগ দিব পাৰো, তেওঁলোকৰ পৰা আমি যিমানখিনি মৰম, সন্মান, যত্ন আৰু মনোযোগ দিব পাৰো, সেই অৱস্থাত থকা উচিত ৷

নাৰ্চিছিষ্ট স্বামীক বিবাহ বিচ্ছেদ কৰা – সুস্থ হৈ থকাৰ ৮টা উপায়

See_also: প্ৰতিগৰাকী বিবাহিত মহিলাৰ বাবে স্বামীক পটাবলৈ টিপছ

নাৰ্চিছিষ্ট স্বামী আৰু স্বাৰ্থপৰ প্ৰেমিকৰ মাজৰ পৰা কাক বাছি ল’ব লাগে

ধ্যান-ধাৰণাৰ জৰিয়তে সম্পৰ্ক কেনেকৈ সুস্থ কৰিব পাৰি

See_also: কাৰোবাৰ সৈতে কেতিয়া সংযোগ স্থাপন কৰে সেইটো চিনাক্ত কৰিবলৈ ১১টা টিপছ <১৮><১৮><১৮>