ကွာရှင်းဖို့ စီစဉ်တုန်းက "အိုး မဟုတ်ဘူး၊ ငါအမှားလုပ်ပြီး သူ့ကို ပြန်လိုချင်တယ်" လို့ တစ်ခါမှ မပြောဖူးဘူး။ ဒါမှမဟုတ် ခင်ပွန်းနဲ့ကွာရှင်းရတာကို နောင်တရပြီး သူ့ကို အရမ်းလွမ်းဆွတ်မိကြောင်း သူငယ်ချင်းတွေကို ပြောပြပါ။ ကြမ်းတမ်းတဲ့အိမ်ထောင်ရေးဖြစ်ခဲ့ပြီး အဲဒီအိမ်ကထွက်လာတဲ့အခါ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချရင်း နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ ဆိုးရွားတဲ့အခန်းကို ပိတ်လိုက်ရတော့တာပါပဲ။

ဒါပေမယ့် အခြေအနေတွေက ခဏကြာတော့ ရပ်တန့်သွားတယ်၊ ကိုယ့်လိုပဲ ခံစားရတယ်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူနဲ့ အနီးနားပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘဝကို ပိုပိုပြီး ဖြူစင်လာတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။

ကွာရှင်းဖို့ လျှောက်တင်ခဲ့ပြီး အခုမှ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်

ဒါဆို အစကတည်းက ငါ့ရဲ့ဇာတ်လမ်းက ဒီမှာ။ 'ကျွန်မခင်ပွန်းကို ပြန်လိုချင်တယ်' ဆိုတဲ့ အတွေးတွေ ခေါင်းထဲမှာ လှည့်ပတ်မလာခင်မှာ ဘဝမှာ ပျော်ရွှင်စွာ အပျိုဖြစ်ချင်တယ် ဆိုတာ ကျွန်မ ယုံကြည်ခဲ့တယ်။ အဲဒီတုန်းက အားလုံးက ခေါင်းထဲမှာ ရှင်းနေပုံရပေမယ့် ဘဝက ငါ့အတွက် တခြား အစီအစဉ်တွေ ရှိတယ်။

ကွာရှင်းမပြီးခင် ဇာတ်လမ်းကို ပြန်ခေါ်ကြည့်တော့ တခြားနေ့တွေလိုပဲ သူက သူ့နောက်က ပင်မတံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ပြီး အလုပ်ထွက်ခဲ့ပေမယ့်၊ ဒီနေ့ ကျွန်မမှာ မတူညီတဲ့ အစီအစဉ်တွေ ရှိခဲ့ပါတယ်။ သူ့မှာ လုံလောက်ပြီ၊ ဒါမှမဟုတ် ငါတို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လုံလောက်ပြီပေါ့။ နောက်ထပ်တစ်ရက် အတူတူနေပြီး၊ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး ဒါမှမဟုတ် အနည်းဆုံးတစ်ယောက်ယောက်က အဲဒါကို လုံးဝဆုံးရှုံးသွားလိမ့်မယ်။

နောက်ထပ် မနှောင့်နှေးဘဲ၊ ငါက သူ့သားနဲ့ပြီးသွားပြီဆိုပြီး သူ့အမေကို အကြောင်းကြားဖို့ သူ့အမေကို ဖုန်းဆက်ပြီး ချက်ချင်းထွက်သွားတယ်။ တစ်နာရီအတွင်းမှာပဲ ကျွန်တော်တို့အိမ်နဲ့ နီးတဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုထဲကို ၀င်သွားတယ်။ ပြီးတော့ မိဘတွေကို ဖုန်းခေါ်ပြီး ငါ့ဆုံးဖြတ်ချက်အကြောင်း သူတို့ကိုပြောပြတယ်။

ငါအော်ရီဂွန်၊ Portland ရှိ ကျွန်တော့်မိဘအိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ Seattle မှာ အကြာကြီးနေထိုင်ပြီးနောက် ဘဝက ဒီမှာ လွယ်တော့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်။ ငါ့တူမလေးတွေက ငါ့ကို ကြိုဆိုလိုက်တဲ့အခါ သက်ပြင်းချမိသွားတယ်။ ဆူညံပွက်လောရိုက်နေတဲ့ အိမ်လေးမှာ ပြန်ရတာ ကောင်းပါတယ်။

ကျွန်မခင်ပွန်းနဲ့ ကွာရှင်းလိုက်ရတဲ့အတွက် နောင်တရမိတယ်

ကျွန်မရဲ့ မိဘတွေ၊ အစ်မတွေနဲ့ ဝမ်းကွဲတွေက ခြွင်းချက်မရှိ တိတ်ဆိတ်နေပြီး မေးခွန်းမထုတ်ပါဘူး။ သူတို့ဟာ ငါ့လူမျိုးဖြစ်ပြီး ငါ့မှာ ကိုယ်ပိုင်စိတ်ရှိတယ်ဆိုတာ သိတယ်။ ဒါပေမယ့် သားဖြစ်သူက သူ့မိန်းမနဲ့ ခွဲခွာသွားတယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆကို လိုက်လျောညီထွေမဖြစ်အောင် ကျွန်မရဲ့ ခက်ခဲတဲ့ ယောက္ခမဆီက ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတွေ နေ့တိုင်းလိုလို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

နှစ်ယောက်သား စကားစမြည်ပြောဆိုခြင်းမရှိဘဲ နှစ်လကြာသွားတယ်။ ဘုံသူငယ်ချင်းတွေက ကျွန်တော်တို့ကို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပ်ဒိတ်လုပ်ထားပေမယ့် ကျွန်တော် သိပ်စိတ်မဝင်စားဘဲ “သူ့ကို ပြန်လိုချင်တယ်” လို့ တွေးမနေနဲ့။ အဲဒီတုန်းက မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ခံစားရတယ်။

ကျွန်မရဲ့ အဆင့်အတန်း၊ စိတ်နေစိတ်ထား၊ ဆံပင်ပုံစံနဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုပုံစံက ပြောင်းလဲသွားပေမယ့် မပြောင်းလဲသွားတာကတော့ သူနဲ့ကျွန်မ ပြီးသွားတာပါပဲ။

ကျွန်မခင်ပွန်းကို ထားခဲ့တာက အမှားတစ်ခု

သူ့မိသားစုနဲ့ ဂျမေကာမှာ အားလပ်ရက်အပန်းဖြေခရီးထွက်နေတာကို Facebook မှာတွေ့တော့ အခွင့်အရေးကိုယူလိုက်ပြီး Seattle ကမရှိတော့တဲ့အခါ အိမ်ဟောင်းကိုပြန်သွားပြီး ပစ္စည်းတွေအကုန်စုတယ်။ အိမ်ဟောင်းရဲ့သော့ကိုဖွင့်လိုက်တော့ အံ့သြသွားသလို ထုံထိုင်းသွားတယ်။

ဧည့်သည်အိပ်ခန်းက အခုသူ့အိပ်ခန်းပါ၊ သခင်ကသော့ခတ်ထားပြီး ဘာမှရွှေ့လို့မရပါဘူး။ ဖုန်မှုန့်အလွှာများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ စုတ်ပြဲနေသော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးနေသော ဆက်ဆံရေးအကြောင်း ထုထည်တစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံထားသည်။ ငါအိမ်အသစ်တစ်လုံးကို စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆင်ခြင်းက ကျွန်ုပ်တို့နှစ်ဦးစလုံးကို အသစ်သောအစပြုစေမည်ဟု မှန်းဆထားသည်။

ကွာရှင်းမှုသည် ယခုအချိန်တွင် ရှောင်လွှဲ၍မရပါ။ ကျွန်တော်တင်ပြပြီး အပြန် အလှန်သိသာပါတယ်။ အီးမေးလ်မှတဆင့် စကားဝိုင်းများကို ရှောင်လွှဲ၍မရပါ။ ပထမအကြိမ်ကြားနာမှုအတွက် ရက်ချိန်းသတ်မှတ်ထားပြီး လွတ်လပ်မှုကို စောင့်မျှော်နေပါတယ်။

သူ့ကိုပြန်လိုချင်တယ်

ကျွန်တော်က တရားရုံးကို အချိန်မီရောက်ခဲ့ပြီး ပထမဆုံး လက်မှတ်ထိုးဖို့ခေါ်ခဲ့ပေမယ့် ဘယ်မှာမှမတွေ့ခဲ့ရပါဘူး။ အချိန်မတန်မီ သူရောက်လာပြီး အပြင်မှာ စောင့်နေတယ် ဆိုတာ ကျွန်တော် သိလိုက်ရတယ်။ စိတ်သက်သာရာ ရသွားတယ်။ လွတ်လပ်မှုရရှိခြင်း၏ ပျော်ရွှင်မှုလား သို့မဟုတ် လေးလကြာပြီးနောက် သူ့ကိုတွေ့ရခြင်းမှာ ပျော်ရွှင်ခြင်းလား။ ကျွန်ုပ်၏ကွာရှင်းရန်အသနားခံစာကို လက်မှတ်ရေးထိုးပြီးဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သောအခါ အကျပ်အတည်းမှာ ရှင်းသွားပါသည်။ ဟုတ်တယ်၊ ငါမုန်းတဲ့လူကနေ လွတ်မြောက်ဖို့ ပထမဆုံးခြေလှမ်းပဲ။

ငါခေါင်းကိုလှည့်ကြည့်တော့ သူအမြဲချစ်ရတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ သူအမြဲချစ်ရတဲ့ အင်္ကျီတစ်ထည်ကို ဝတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးထောင့်ကနေ သူ ရေးခြစ်ထားတဲ့ လက်မှတ်ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော် ရုတ်တရက် ငိုချလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ဘာဖြစ်လို့လဲ? ဤအရာသည် ငါမျှော်လင့်ထားသည်၊ ဖြစ်ပျက်နေသည် ။ ငါ့လွတ်လပ်ခွင့်ကို ငါရခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အနှစ်သက်ဆုံးအရုပ်ကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရလို့ ကလေးတစ်ယောက်လို ငိုနေခဲ့တယ်။

သူက ကျွန်မကို တတ်နိုင်သမျှ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကိုင်ထားပြီး "ဘေဘီ၊ နင်က ငါ့ရဲ့အချစ်ဦးနဲ့ အမြဲရှိနေမှာပါ ဒါပေမယ့် ငါ့ရဲ့တည်ရှိမှုက မင်းကို အနှောင့်အယှက်ပေးရင် ငါ မင်းကို ငါ့ရဲ့ကံကြမ္မာအဖြစ် ဆုံးရှုံးလိုက်ရတာကို လက်ခံလိုက်ပါ။"

သူ့ကို ပြန်လိုချင်ပေမယ့် စိတ်ရှုပ်သွားခဲ့တယ်

လည်ပင်းမှာ နွေးနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို ခံစားရတယ်။ ခဏကြာတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ကြည့်တယ်။သူ့အပြုံးတွေနဲ့။ သူငါ့ကို ဘယ်တော့မှ ဒုက္ခမပေးတော့ဘူး ဒါမှမဟုတ် ငါ့လမ်းကို ဘယ်တော့မှ လာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ငါ့ကို အာမခံတယ်။ ဒါ​ပေမယ့်​ ကျွန်​​တော်​ သူ့ကို ကျွန်​​တော့်​ဘဝထဲ ထာဝရ ပြန်​လိုချင်​ခဲ့တယ်​ဆိုတာ ငါသိတယ်​။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို စွန့်ခွာသွားတာဟာ အမှားတစ်ခုလို့ ကျွန်တော်သိပါတယ်။

ကျွန်မရဲ့ နှလုံးသားဟာ အရင်အတိုင်းပါပဲ၊ သူ့ရဲ့ ခေါင်းမာမှုက အရည်ပျော်သွားတယ်။ ကိတ်မုန့်ပေါ်က ရေခဲတုံးလေးက သူ့ရဲ့ သာမာန် ယောက်ျားဆန်တဲ့ လေသံနဲ့ “မင်းမရှိရင် ငါ ပိုဉာဏ်ကောင်းလာတယ် ဒါပေမယ့် ဉာဏ်မမီဘူး၊ မင်း တက္ကသိုလ်မှာ ပထမဆုံး အီးမေးလ် ရေးတတ်အောင် သင်ပေးခဲ့တာ မှတ်မိသေးတယ်၊ တစ်ခု၊ ငါမင်းကိုလွမ်းတယ် ငါ့ဆရာ။" ကျွန်ုပ်တို့သည် ရယ်မောပျော်ရွှင်ခဲ့ကြပါသည်။ အဲဒါကို ကျွန်တော် ဘယ်လောက်ဆိုးဆိုးရွားရွား ပြန်လိုချင်မှန်း သိလိုက်ရတယ်၊ ဒါပေမယ့် စိတ်ရှုပ်သွားတယ်။