តារាងមាតិកា
នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងរៀបចំផែនការលែងលះ ខ្ញុំមិនដែលគិតថាខ្ញុំនឹងនិយាយរឿងដូចជា "អូទេ ខ្ញុំបានធ្វើខុស ហើយខ្ញុំចង់ឱ្យគាត់ត្រឡប់មកវិញ"។ ឬប្រាប់មិត្តភ័ក្តិថាខ្ញុំសោកស្ដាយដែលលែងប្តីខ្ញុំ ហើយនឹកគាត់យ៉ាងខ្លាំង។ វាជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏លំបាកមួយ ហើយនៅពេលដែលខ្ញុំចាកចេញពីផ្ទះនោះ ខ្ញុំបានដកដង្ហើមធំដោយធូរស្រាល ដែលទីបំផុតខ្ញុំកំពុងបិទជំពូកដ៏អាក្រក់នៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ។
ប៉ុន្តែអ្វីៗបានផ្លាស់ប្តូរមួយរយៈក្រោយមក ហើយខ្ញុំបានឈប់ មានអារម្មណ៍ដូចជាខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់។ ខ្ញុំបានដឹងថាជីវិតពិតជារស់នៅជាមួយស្វាមីខ្ញុំច្រើនជាង ហើយចាប់ផ្ដើមនឹកគាត់យ៉ាងខ្លាំង។
ខ្ញុំបានប្តឹងសុំលែងលះ ហើយឥឡូវនេះខ្ញុំសោកស្ដាយ
ដូច្នេះនេះជារឿងរបស់ខ្ញុំតាំងពីដើមដំបូង។ មុនពេលគំនិតនៃ 'ខ្ញុំចង់បានប្តីរបស់ខ្ញុំមកវិញ' បានចាប់ផ្តើមនៅក្នុងក្បាលរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវបានគេជឿជាក់ថាខ្ញុំចង់នៅលីវដោយសុភមង្គលក្នុងជីវិត។ វាហាក់ដូចជាច្បាស់ណាស់នៅក្នុងក្បាលរបស់ខ្ញុំនៅពេលនោះ ប៉ុន្តែជីវិតមានផែនការផ្សេងទៀតសម្រាប់ខ្ញុំ។
ការហៅរឿងត្រឡប់ទៅមុនពេលលែងលះ ដូចជាថ្ងៃផ្សេងទៀត គាត់បានគោះទ្វារធំពីក្រោយគាត់ ហើយចាកចេញទៅធ្វើការ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃនេះខ្ញុំមានគម្រោងផ្សេងគ្នា។ ខ្ញុំមានគាត់គ្រប់គ្រាន់ ឬយើងមានគ្នាគ្រប់គ្រាន់។ មួយថ្ងៃទៀតនៅជាមួយគ្នា ហើយយើងទាំងពីរនាក់ ឬយ៉ាងហោចណាស់ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើងនឹងបាត់បង់វាទាំងស្រុង។ 
ដោយមិនមានការពន្យាពេលទៀតទេ ខ្ញុំបានទូរស័ព្ទទៅម្តាយរបស់គាត់ដើម្បីប្រាប់គាត់ថាខ្ញុំបានធ្វើជាមួយកូនប្រុសរបស់គាត់ហើយ ហើយនឹងចាកចេញភ្លាមៗ។ ក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោង ខ្ញុំបានចូលសណ្ឋាគារមួយនៅជិតផ្ទះរបស់យើង។ បន្ទាប់មកខ្ញុំបានទូរស័ព្ទទៅឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ ហើយប្រាប់ពួកគេអំពីការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំផងដែរ។
ខ្ញុំផ្លាស់ទៅផ្ទះវិញទៅផ្ទះឪពុកម្ដាយខ្ញុំនៅទីក្រុង Portland រដ្ឋ Oregon។ ខ្ញុំបានដឹងថាជីវិតនឹងមិនងាយស្រួលនៅទីនេះទេ បន្ទាប់ពីបានរស់នៅក្នុងទីក្រុង Seattle អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ។ វាជាការស្រក់ទឹកចិត្តពេលក្មួយស្រីតូចរបស់ខ្ញុំស្វាគមន៍ខ្ញុំ! វាមានអារម្មណ៍ល្អណាស់ដែលបានត្រលប់មកផ្ទះដែលមានសម្លេងរំខាននោះ។
ខ្ញុំសោកស្តាយដែលបានលែងលះប្តីរបស់ខ្ញុំ
ឪពុកម្តាយ បងស្រី និងបងប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំ ដោយគ្មានករណីលើកលែង ស្ងាត់ស្ងៀម គ្មានសំណួរសួរអ្វីទាំងអស់។ ពួកគេជាប្រជាជនរបស់ខ្ញុំ ហើយបានដឹងថាខ្ញុំមានគំនិតផ្ទាល់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែការហៅទូរស័ព្ទពីម្តាយក្មេកដ៏លំបាករបស់ខ្ញុំនៅតែបន្តកើតមានស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ រហូតដល់គាត់យល់ឃើញថាកូនប្រុសរបស់គាត់បានបែកពីប្រពន្ធរបស់គាត់។
ពីរខែបានកន្លងផុតទៅដោយគ្មានការសន្ទនារវាងពួកយើង។ មិត្តរួមគ្នាបានធ្វើឱ្យពួកយើងធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពអំពីគ្នាទៅវិញទៅមក ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងពេកទេ ទុកឱ្យតែគិតថា "ខ្ញុំចង់ឱ្យគាត់ត្រឡប់មកវិញ"។ វាមានអារម្មណ៍ថាមិនអាចទៅរួចទេ។
ស្ថានភាព ស្ថានភាពចិត្ត ម៉ូដសក់ និងរបៀបស្លៀកពាក់របស់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែអ្វីដែលមិនផ្លាស់ប្តូរនោះគឺថាខ្ញុំបានធ្វើជាមួយគាត់។
ការចាកចេញពីប្តីរបស់ខ្ញុំគឺជាកំហុស
នៅពេលដែលខ្ញុំឃើញគាត់នៅលើ Facebook រីករាយនឹងវិស្សមកាលនៅប្រទេសហ្សាម៉ាអ៊ីកជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់ ខ្ញុំបានឆ្លៀតឱកាស ហើយពេលដែលគាត់អវត្តមានពីទីក្រុង Seattle បានត្រលប់ទៅផ្ទះចាស់របស់យើងវិញ ហើយប្រមូលរបស់របររបស់ខ្ញុំទាំងអស់។ ពេលខ្ញុំបើកសោអតីតផ្ទះ ធ្វើឱ្យខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើល ខ្ញុំស្ពឹក។
សូមមើលផងដែរ: 17 សញ្ញាព្រួយបារម្ភដែលស្វាមីអ្នករកមិនឃើញអ្នកគួរឱ្យទាក់ទាញ និង 5 វិធីដើម្បីដោះស្រាយវាបន្ទប់គេងរបស់ភ្ញៀវគឺជាបន្ទប់គេងរបស់គាត់ ឥឡូវនេះ មេបានចាក់សោរ ហើយគ្មានអ្វីត្រូវបានរើចេញទាល់តែសោះ។ ស្រទាប់ធូលីដីពាសពេញបាននិយាយអំពីទំនាក់ទំនងដែលរហែក និងប្រេះស្រាំរបស់យើង។ ខ្ញុំស្មានថា ការរៀបចំផ្ទះថ្មីផ្ទាល់ខ្លួន គួរតែផ្តល់ឱ្យយើងទាំងពីរនូវការចាប់ផ្តើមថ្មី។
ការលែងលះគឺជៀសមិនរួចឥឡូវនេះ។ ខ្ញុំបានដាក់វាហើយ វាច្បាស់ជាទៅវិញទៅមក។ ការសន្ទនាតាមអ៊ីមែលមិនអាចជៀសវាងបានទេ។ កាលបរិច្ឆេទត្រូវបានជួសជុលសម្រាប់សវនាការលើកដំបូង ហើយខ្ញុំទន្ទឹងរង់ចាំសេរីភាព។
សូមមើលផងដែរ: ប្តីខ្ញុំអន់ចិត្តនឹងជោគជ័យរបស់ខ្ញុំ ហើយច្រណែនខ្ញុំចង់ឱ្យគាត់ត្រឡប់មកវិញ
ខ្ញុំបានទៅដល់តុលាការទាន់ពេល ហើយត្រូវបានគេហៅឱ្យចុះហត្ថលេខាជាមុន ប៉ុន្តែមិនអាចឃើញគាត់នៅកន្លែងណាទេ។ ខ្ញុំបានដឹងថាគាត់បានមកដល់មុនពេលវេលា ហើយកំពុងរង់ចាំនៅខាងក្រៅ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល; តើវាជាសុភមង្គលនៃការទទួលបានសេរីភាព ឬបានជួបគាត់បន្ទាប់ពីរយៈពេលបួនខែ? ភាពលំបាកត្រូវបានជម្រះនៅពេលដែលខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំបានចុះហត្ថលេខាលើញត្តិលែងលះរបស់ខ្ញុំរួចហើយ។ បាទ វាជាថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ ជាជំហានដំបូងដើម្បីរំដោះខ្ញុំចេញពីបុរសដែលខ្ញុំស្អប់។
ពេលដែលខ្ញុំងាកក្បាល គាត់បានឈរនៅទីនោះក្នុងខោខូវប៊យដែលគាត់ចូលចិត្ត និងអាវដែលគាត់តែងតែស្រលាញ់។ ពីជ្រុងម្ខាងនៃភ្នែកខ្ញុំ ខ្ញុំបានឃើញគាត់ធ្វើហត្ថលេខារបស់គាត់។ ហើយនៅពេលនោះ ខ្ញុំក៏ស្រែកយំភ្លាម។ តែហេតុអ្វី? នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំបានរង់ចាំ ហើយវាកំពុងកើតឡើង។ ខ្ញុំកំពុងទទួលបានសេរីភាពរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំយំដូចក្មេងទើបចេះដើរតេះតះ បន្ទាប់ពីបាត់បង់របស់លេងដែលនាងចូលចិត្ត។
គាត់បានយកខ្ញុំនៅក្នុងដៃរបស់គាត់យ៉ាងជិតបំផុតតាមដែលគាត់អាចធ្វើបាន ហើយរអ៊ូថា "Babe អ្នកគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ហើយនឹងនៅដដែលជានិច្ច ប៉ុន្តែប្រសិនបើវត្តមានរបស់ខ្ញុំរំខានអ្នក នោះខ្ញុំ ទទួលយកការបាត់បង់អ្នកជាជោគវាសនារបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំចង់ឱ្យគាត់ត្រឡប់មកវិញ ប៉ុន្តែខ្ញុំរញ៉េរញ៉ៃ
ខ្ញុំអាចមានអារម្មណ៍ថាទឹកភ្នែកក្តៅនៅលើករបស់ខ្ញុំ។ មិនយូរប៉ុន្មានគាត់បានដោះលែងខ្ញុំ ហើយមើលមកខ្ញុំជាមួយនឹងស្នាមញញឹមឆ្លងរបស់គាត់។ គាត់បានធានាខ្ញុំថា គាត់នឹងមិនដែលរំខានខ្ញុំម្តងទៀត ឬមកតាមផ្លូវខ្ញុំឡើយ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំចង់ឱ្យគាត់ត្រឡប់មកក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំជារៀងរហូត។ ខ្ញុំបានដឹងថាការចាកចេញពីប្តីរបស់ខ្ញុំគឺជាកំហុសមួយ។
ភាពរឹងចចេសរបស់ខ្ញុំបានរលាយ ខណៈដែលបេះដូងរបស់ខ្ញុំនៅតែជារបស់គាត់ដដែល។ ការញញឹមដាក់លើនំគឺនៅពេលដែលគាត់និយាយដោយទឹកមុខធម្មតាថា “ពេលអវត្តមានរបស់អ្នក ខ្ញុំបានក្លាយជាមនុស្សឆ្លាតជាង ប៉ុន្តែមិនឆ្លាត ខ្ញុំនៅតែចាំថា អ្នកបានបង្រៀនខ្ញុំពីរបៀបសរសេរអ៊ីមែលដំបូងរបស់ខ្ញុំនៅមហាវិទ្យាល័យ ហើយរាល់ពេលដែលខ្ញុំវាយ មួយ ខ្ញុំនឹកអ្នក អ្នកណែនាំរបស់ខ្ញុំ” ពួកយើងបានសើចសប្បាយ។ នោះហើយជាពេលដែលខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំចង់បានគាត់មកវិញ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរញ៉េរញ៉ៃ។