(Τα ονόματα άλλαξαν για την προστασία της ταυτότητας)

Ο Nikhil και η Arundhati συμπλήρωσαν τρία ευτυχισμένα χρόνια γάμου. Η Arundhati δεν ήταν πραγματικά ευχαριστημένη με την πρόταση γάμου, αλλά ενέδωσε εμπιστευόμενη την επιλογή των γονιών της. Όλα αποδείχθηκαν τέλεια, πέρα από τη φαντασία της.

Ο τέλειος σύζυγος

Ποτέ δεν της είπε "όχι", ποτέ. Ήταν πάντα υποστηρικτικός σε ό,τι ήθελε να κάνει η Arundhati. Και οι δύο τους δούλευαν όλη μέρα και τα βράδια ξαναβρίσκονταν μαζί.

Είχαν έναν μάγειρα. Ο Nikhil έφτιαχνε το πρωινό τσάι τους και την ξυπνούσε με ένα χαμόγελο. Ήταν το καλύτερο μέρος της ημέρας της... κάθε μέρα.

Ενεργοποιήστε τη JavaScript

Τότε τον συνάντησε

Η Arundhati συχνά αργούσε από τη δουλειά ή είχε σχέδια για δείπνο με τους συναδέλφους του γραφείου ή σχέδια για σινεμά αργά το βράδυ και ο Nikhil δεν έκανε ποτέ ούτε μια ερώτηση. Την ήξερε καλά και την εμπιστευόταν. Η Arundhati τον σεβόταν γι' αυτό. Εκείνες τις μέρες, η Arundhati ήρθε κοντά με έναν άντρα στο γραφείο της. Ήταν το αφεντικό της, ο Dhiraj. Ήταν νεότερος από εκείνη, ένας αξιοπρεπής άντρας. Είχαν ουσιαστικές συζητήσεις κάθε φορά που είχαν χρόνο ναΓραφεία γραφείων, καφετέριες, απογευματινοί καφέδες και μερικές φορές, ακόμη και δείπνα... δεν αφήνουν καμία ευκαιρία να πάει χαμένη.

Είχε μια φίλη και η Arundhati ήταν παντρεμένη γυναίκα, και όμως καμία από τις δύο δεν μπορούσε να ελέγξει ό,τι συνέβαινε μεταξύ τους.

Όταν η Arundhati ήταν στο σπίτι, ένιωθε ενοχές. Δεν μπορούσε να έχει οπτική επαφή με τον σύζυγό της. Και αυτό που τη σκότωνε ήταν ότι εκείνος ποτέ δεν την αμφισβήτησε... δεν ήταν ποτέ καχύποπτος για τίποτα. Η Arundhati, μερικές φορές, αντάλλασσε μηνύματα με το αφεντικό της αργά τα βράδια, ξαπλωμένη στο πλευρό του Nikhil και όμως εκείνος ποτέ δεν σήκωσε φρύδι.

Μια αόρατη γραμμή που δεν πέρασαν ποτέ

Όταν ο Nikhil έλειπε από την πόλη για δουλειά, η Arundhati πήγαινε στου Dhiraj. Περνούσαν όλη τη νύχτα μαζί... μιλώντας, βλέποντας ταινίες, καθισμένοι ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και βρίσκοντας παρηγοριά ο ένας στην παρέα του άλλου. Ανταλλάσσουν ένα φιλί εδώ κι εκεί και αγκαλιάζονται αρκετά συχνά αλλά δεν υπήρχε τίποτα πέρα από αυτό. Υπήρχαν αμέτρητες νύχτες που η Arundhati περνούσε στο διαμέρισμά του αλλά ποτέ δεν κοιμήθηκαν πραγματικά...Ο Ντιράτζ ήταν ευτυχισμένος με οτιδήποτε την έκανε ευτυχισμένη και ποτέ δεν έκανε κάτι που την έκανε να νιώσει άβολα.

Και οι δύο αγαπούσαν τους συντρόφους τους, αλλά δεν μπορούσαν να αντισταθούν ο ένας στον άλλον ταυτόχρονα.

Ίσως ήταν ο τρόπος με τον οποίο έκαναν κλικ ή η συναισθηματική σύνδεση που ένιωθε η Arundhati μαζί του ή ο τρόπος που χαμογελούσε και γελούσε όταν ήταν κοντά της. Την έκανε να πιστέψει στα βιβλία, τα blogs και τα παραμύθια. Μοιράζονταν τις πιο τρελές φαντασιώσεις τους και όμως είχαν παρόμοιο σύστημα αξιών. Ήταν σαν ένας ανεξήγητος δεσμός που μοιραζόταν η Arundhati μαζί του. Η Arundhati δεν είχε νιώσει ποτέ στη ζωή της τόσο οικεία με κανέναν,ούτε καν ο σύζυγός της και ένιωθε τόσο παρηγορητικά που δεν μπορούσε να εκφράσει αυτά τα συναισθήματα με λόγια.

Η Arundhati ήξερε ότι αυτό που είχε στην καρδιά της δεν ήταν σωστό. Από την άλλη πλευρά, ο Nikhil και εκείνη σχεδίαζαν να δημιουργήσουν την οικογένειά τους. Δεν ήταν δίκαιο να του το κάνει αυτό. Δεν μπορούσε να γίνει μητέρα και να έχει σχέση με έναν άλλο άντρα! Αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο να το χειριστεί.

Περισσότερο από αυτό, οι καθημερινές ενοχές την σκότωναν, η συνείδησή της δεν ήταν έτοιμη να το αντέξει άλλο.

Και γι' αυτό η Arundhati έπρεπε να βάλει ένα τέλος. Προσπάθησε να απομακρυνθεί από τον Dhiraj, αλλά δεν ήταν δυνατόν να μείνει μακριά από κάποιον με τον οποίο δούλευε όλη μέρα.

Η Arundhati παραιτήθηκε. Ο Dhiraj σοκαρίστηκε, αλλά ήξερε τι περνούσε. Η Arundhati δεν μπορούσε να το κάνει άλλο αυτό στον άντρα της. Και ήταν καλό και για τους δύο να μείνουν χώρια και αυτό ήταν δυνατό μόνο αν παραιτούνταν από τη δουλειά της.

Δεν είχε νιώσει ποτέ πριν έτσι, αλλά δεν μπορούσαν να συνεχίσουν. Τώρα είχε μόνο αναμνήσεις για μια ζωή.