Niet veel mensen kennen dit verhaal. Ik deel het nooit met iemand omdat ik weet dat ze me zouden veroordelen. Een man die geslagen wordt door zijn vrouw is iets om te lachen, mensen nemen het niet serieus. Maar het is een serieuze zaak, een ernstig vergrijp waarvoor een man weinig steun van de wet heeft. Maar ik nam het dag na dag. Mijn mishandelende vrouw sloeg me regelmatig en ik leefde een jaar van ons huwelijk in paranoia.

Schakel JavaScript in

(Zoals verteld aan Shanaya Agarwal)

De eerste keer dat mijn verloofde me misbruikte

Tania (naam veranderd) en ik gingen samen naar de universiteit. We pasten in alle opzichten niet bij elkaar. Zij was robuust, lang en reed op een fiets. Ik was mager en de nerd van de klas. Zij hing rond in de kantine met haar enorme bende, maar ik zat meestal in de bibliotheek. Ze probeerde zelfs regelmatig cannabis op het universiteitsterras, wat ik pas veel later te weten kwam. Maar toen ze me die vragendeblikken in de klas, tegen het einde van het tweede jaar kon ik niet anders dan genieten van de aandacht.Ze was niet knap maar wel erg populair.We gingen koffie drinken en koteletten eten.Op een dag zaten we in een restaurant en er kwam een knap meisje binnen.Mijn ogen dwaalden naar haar af en het volgende moment voelde ik een prikkend gevoel op mijn linkerwang.Het duurde een paar seconden voordat ik me realiseerde dat er een klap was gevallenZe had me hard geslagen.

Ik was rood geworden in mijn gezicht en ik voelde dat ik vocht tegen de tranen van vernedering.

Ze was kalm en glimlachte zelfs. "Zodat je nooit meer naar andere vrouwen kijkt," zei ze.

Ik had moeten opstaan en weglopen. Ik voelde me zo vreselijk beledigd. Maar dat deed ik niet. We zouden drie maanden later trouwen. In plaats daarvan beloofde ik mezelf dat ik nooit meer naar een meisje zou kijken.

Ik werd geschopt op mijn huwelijksnacht

Ik was onervaren in bed, doodmoe na het lachen om 400 gasten op de receptie en wilde de dingen laten voor onze huwelijksreis. Maar zij wilde de typische " suhag raat "Ik probeerde het, maar ik had waarschijnlijk last van prestatieangst. Het ging niet zoals ze wilde. Ik lag bovenop haar. In het zwakke licht van het bedlampje kon ik de woede op haar gezicht voelen opbouwen en het volgende moment voelde ik dat ik door de kamer vloog.

Ze had me hard geschopt en ik lag nu op de grond. Ze gebruikte de grofste taal om me te beledigen vanwege mijn onvermogen in bed. Ik zat daar in shock tot in de kleine uurtjes van de ochtend. Ze sliep op het bed en snurkte hard.

Mijn vrouw begon me regelmatig te mishandelen

Als je niet onder hetzelfde dak woont, leer je de echte persoon niet kennen. In de twee jaar dat we verkering hadden was ze, op het incident met de klappen na, heel aardig voor me. Ze kwam op haar fiets naar mijn hostel en we gingen uit. Mijn klasgenoten trokken me voor de gek, maar ik vond het allemaal heel schattig.

Tania hield van fietsen, rondhangen met vrienden maar ze had geen ambitie en was ook vrij gemiddeld in studies. Ze zei dat ze graag mijn vrouw zou zijn en voor me zou koken. Ik vond dat ook schattig.

Maar mijn vrouw zijn betekende dat ik haar aan het begin van de maand mijn salaris moest geven. Dan moest ik haar om geld vragen en gaf ik haar de rekeningen van hoe ik het besteedde. Er ontstonden problemen omdat ik van haar geen geld naar huis mocht sturen naar mijn ouders in het dorp. Ik protesteerde en ze gooide een glazen plaat naar me. Ik belandde met 6 hechtingen op mijn voorhoofd.

De driftbuien en vechtpartijen

Binnen een maand na ons huwelijk begon ik het vreselijk te vinden om van mijn werk naar huis te gaan. Mijn mishandelende vrouw was altijd boos, gooide altijd met dingen en sloeg, schopte en sloeg me met stokken.

Als ik haar probeerde tegen te houden, zou er een handgemeen ontstaan en zou ze dreigen dat ze aangifte tegen me zou doen op grond van sectie 498A.

Haar vader was een machtig politicus. Als er thuis iets gebeurde, belde ze hem op en stuurde hij zijn knokploegen om me te bedreigen.

Ik wist niet zeker of dit een huwelijk of een slagveld was. Ik leefde in constante angst voor lichamelijk geweld of dat ik in de politiecel belandde.

Het idee van mijn vriend redde me van mijn mishandelende vrouw

Mijn bevriende advocaat hielp me uiteindelijk met de oplossing. Hij vroeg me om ergens een camera te verstoppen en de hele incidenten van mishandeling en woede-uitbarstingen op te nemen. Ik nam de schoppen, klappen en beledigingen een week lang op. Daarna nam ik een overplaatsing naar een afgelegen stad in een oostelijke deelstaat in India en vertelde mijn kantoor om niemand te informeren. Ik vertrok direct vanuit mijn kantoor naar mijn nieuwe huis en stuurde de video per koerieraan mijn vrouw zonder een regel te schrijven.

Het is nu zes maanden geleden sinds ik thuis wegging. Ik ben mentaal genezen en de schrammen en wonden op mijn huid ook. Ik vertel nooit iemand mijn verhaal omdat ik niet zeker weet of iemand me zou geloven. Ik hoop echt dat Tania verder gaat en niet naar me op zoek gaat. Soms zie ik in mijn dromen dat ze naar me op zoek is en dan word ik wakker in het koude zweet.

Ik hoop en bid dat dit nooit werkelijkheid wordt.