Οι μητέρες είναι θεϊκά όντα και μοιράζονται ιδιαίτερους δεσμούς με τους γιους τους, ενίοτε απορροφώντας τις προσωπικότητες αυτών των ανθρώπινων όντων που δημιούργησαν με την πράξη της γέννησης. Οι περισσότερες μητέρες έχουν μια πρακτική άποψη για την ανατροφή του γιου τους και γνωρίζουν ότι για να δώσουν έναν υγιή χαρακτήρα στα παιδιά τους, πρέπει να ενδυναμώσουν και να επιτρέψουν την ανεξάρτητη και κριτική σκέψη στα παιδιά τους.πολύ οι μητέρες έχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς πρέπει να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται οι κόρες τους και βασίζουν τη δυαδικότητα τους στο πώς αναγκάστηκε να σκέφτεται και να συμπεριφέρεται ως γυναίκα. Οι μητέρες που κυριαρχούν στους γιους τους πραγματικά προσφέρουν κακές υπηρεσίες σε αυτούς και στις γυναίκες τους. Σε αυτό το άρθρο, θα επισημάνω αρκετές μητέρες που δεν μπορούσαν να αφήσουν τους ενήλικες γιους τους και στην πορεία κατέστρεψαν τη σχέση μητέρας-γιου.

Η κατάρρευση της σχέσης μητέρας-γιου συμβαίνει όταν:

• Η μητέρα παρεμβαίνει συνεχώς.
• Θέλουν να λαμβάνουν αποφάσεις για τους γιους τους.
• Δεν μπορούν να δεχτούν άλλη γυναίκα στη ζωή του γιου τους.
• Πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
• Δεν μπορούν να αφήσουν τον ομφάλιο λώρο.

Όταν μια μητέρα δεν μπορεί να αφήσει τον γιο της

Πριν από χρόνια, ρώτησα τη σπιτονοικοκυρά μου, μια ευχάριστη και γοητευτική γυναίκα 34 ετών. Ήταν πολύ σίγουρη ότι τα δύο αγόρια της δεν θα ονειρευόντουσαν να βρουν τις δικές τους γυναίκες.

Όταν τη ρώτησα πώς μπορούσε να είναι τόσο σίγουρη, είπε ότι θα τους έριχνε τα μυαλά έξω αν δεν υπάκουαν τώρα, προετοιμάζοντάς τους έτσι να μην σκέφτονται ποτέ διαφορετικά στο μέλλον.

Αρκετά σωστά το μεγαλύτερο αγόρι της θα παντρευτεί τον επόμενο μήνα.

Η Laxmiamma είχε 4 γιους και μία κόρη και ήταν προφανές ότι οι γιοι της προέρχονταν από οποιονδήποτε άλλον. Κάθε γιος έπρεπε να αντιμετωπίσει τη διελκυστίνδα καθώς παντρευόταν. Η κοινωνική αντίληψη ότι οι μητέρες πρέπει να φροντίζονται από τους γιους τους είναι ένας λόγος για αυτή την εμμονή με τους γιους. Καμία από τις συζύγους δεν ήταν αρκετά καλή για την πεθερά (MIL). Ήταν μια γνήσια ανησυχία από την πλευρά της μητέρας, αλλά ποτέ δεντης πέρασε από το μυαλό ότι έπρεπε να αφήσει τα πράγματα στην ησυχία τους και ότι οι γιοι της θα μάθαιναν να χτίζουν μια ζωή με τη νέα του σύζυγο. Αν ήταν στο χέρι της, θα είχε ηγηθεί μιας εκπαίδευσης σε στρατόπεδο εκκίνησης για τις νύφες της, ώστε να επικεντρωθούν στη μαγειρική και την καθαριότητα. Αλλά και πάλι πιθανότατα δεν θα ήταν αρκετά καλές.

Οι Ινδές μητέρες δεν μπορούν να αφήσουν τον γιο τους κυρίως για δύο λόγους. Πρώτον, το να είσαι μητέρα ενός γιου θεωρείται μεγάλο προνόμιο στην υποήπειρο και δεύτερον όλη της η μέρα συνήθως περιστρέφεται γύρω από το παιδί της σε όλη της τη ζωή. Ακόμα και για τις εργαζόμενες μητέρες η εστίαση σπάνια μετατοπίζεται από το παιδί. Έτσι αρχίζει να πιστεύει ότι όπως ο γιος της έχει παραμείνει το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή της, το ίδιο θα συμβεί καιστην περίπτωσή του. Όταν η νύφη ή ακόμα και μια φίλη κάνει την είσοδό της στη ζωή του, ξεσπάει η κόλαση και δεν μπορεί να αφήσει τον γιο.

Σχετική ανάγνωση: Πόσο καταστροφικά είναι τα ινδικά πεθερικά;

Ιδεοψυχαναγκαστικές μητέρες

Ο κύριος και η κυρία Gopalan είχαν 2 γιους - και οι δύο ήταν άριστοι στις σπουδές και εργάζονταν ως μηχανικοί λογισμικού. Ο μικρότερος από τους δύο, δραπέτευσε από τη φωλιά και πέταξε μακριά στις ΗΠΑ και ορκίστηκε να μην επιστρέψει ποτέ ξανά στο καταπιεστικό τους σπίτι. Ο μεγαλύτερος γιος Uday ήταν παγιδευμένος. Είχε μια εκπληκτική σύζυγο τη Sree που επίσης εργαζόταν και έβγαζε καλά χρήματα. Η ζωή θα μπορούσε να ήταν πολύ ειρηνική και εγκάρδια, αλλά για την κυρία Gopalan. Αυτήδεν μοιραζόταν το κρεβάτι με τον συνταξιούχο πλέον σύζυγό της και αντ' αυτού επικεντρωνόταν αποκλειστικά στον γιο της.

Δεν της άρεσε που ο Sree και ο Uday μοιράζονταν χρόνο μόνοι τους ή που έπιναν ένα απλό τσάι και συζητούσαν μόνοι τους. Το σημείο θραύσης ήταν όταν την έπιασαν να κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα στην κρεβατοκάμαρά τους ένα βράδυ.

Πήραν ένα σπίτι που νοικιάστηκε στην άλλη άκρη της πόλης. Και όμως, η μητέρα του παρακαλούσε τον Uday να έρθει στο σπίτι και να περπατήσει στη βεράντα. Αυτό ήταν το μόνο που ήθελε. Είναι αλήθεια ότι τα ζευγάρια συχνά αλλάζουν σπίτια, πόλεις, ακόμη και χώρες για να μείνουν μακριά από τις τοξικές πεθερές, αλλά και πάλι δεν τα καταφέρνουν γιατί δεν είναι μέσα στη μητέρα να αφήσει τον γιο.

Οι ιστορίες μαμάδων που κατασκοπεύουν τους ενήλικους παντρεμένους γιους τους είναι πολλές. Ενώ μια πεθερά μετατόπιζε το κρεβάτι της στην πλευρά του τοίχου για να μπορεί να ακούει τα τεκταινόμενα στο δωμάτιο του γιου της, μια άλλη χτυπούσε πάντα αργά τη νύχτα την πόρτα του παντρεμένου γιου της ισχυριζόμενη ότι είχε πόνους στις αρθρώσεις και ήθελε να της κάνει μασάζ με λάδι στα άκρα. Γεγονός παραμένει, οι μητέρες δεν μπορούν όχι μόνο να μην αφήσουν να φύγουν θέλουν νατους γιους τους να είναι στο καλέσμα της και να επιλέγει πάντα τους γονείς του έναντι της δικής του οικογένειας.

Πώς ο γάμος αλλάζει τη σχέση μητέρας-γιου

Μετά ήταν η γειτόνισσα Minu aunty, η οποία επέμενε να έχει η νύφη της κοινό λογαριασμό με τον γιο της. Και όλα τα χρυσά κοσμήματα που φορούσε για τον γάμο ήταν σφραγισμένα στο ντουλάπι της Minu aunty. Έπρεπε να επιβλέπει όλα τα οικονομικά και ο γιος της δεν μπορούσε ποτέ να έχει δίκιο σε καμία περίπτωση. Η Minu aunty κυριαρχούσε.

Χρειαζόταν ακόμη και να γνωρίζει πότε είχε περίοδο η νύφη της και πώς χρησιμοποιούσαν αντισύλληψη. Το ταξίδι της εξουσίας της ήταν να βάλει κάτω τον γιο της και έτσι να εξασφαλίσει την αρμονία μέσω της δικτατορίας. Αυτό όμως είχε τον αντίθετο αντίκτυπο στη σχέση μητέρας-γιου.

Ο άλλος γιος στον Καναδά υπέστη την ίδια μεταχείριση μέσω τηλεφώνου. Αναρωτιόμουν γιατί δεν μπορούσε να σπάσει τα μάγια που του είχε κάνει η μητέρα του, παρόλο που ήταν φυσικά τόσο μακριά. Πώς να αντιμετωπίσεις μια μητέρα που δεν αφήνει; Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις μια κυρίαρχη μητέρα που αρνείται να αφήσει. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή οι Ινδοί γιοι κοινωνικοποιούνται να πιστεύουν ότι είναι καθήκον του να ακούει τιςτους γονείς του, όποια κι αν είναι η ηλικία του. Έτσι τον κυριεύουν οι ενοχές αν προσπαθήσει να κρατήσει αποστάσεις. Έτσι πέφτει κάθε φορά στην παγίδα της μαμάς.

Σχετική Ανάγνωση: 8 σημάδια μιας δηλητηριώδους πεθεράς και 8 τρόποι για να την νικήσετε στο παιχνίδι της

Κοπή του ομφάλιου λώρου

Όταν οι μητέρες δεν έχουν καριέρα ή όταν η μητρότητα είναι μια εργασία πλήρους απασχόλησης, είναι εύκολο να πέσει κανείς θύμα του ψυχαναγκαστικού τέρατος της μητέρας.

Κάθε μητέρα πρέπει να αναπτύσσει ένα καλό χόμπι και μια καλή ενασχόληση, να διαλογίζεται και να δαπανά συνειδητά ενέργεια για την προσωπική της ανάπτυξη.

Καθώς ο γιος σας μεγαλώνει, διδάξτε του να είναι το δικό του πρόσωπο, να παίρνει αποφάσεις αφού αναλύσει κριτικά όλες τις πιθανότητες που υπάρχουν αυτό θα βελτιώσει πολύ τη σχέση μητέρας-γιου. Είναι η κορυφαία στιγμή μιας μητέρας όταν ο γιος της μπορεί να δει τις αδυναμίες της και να την αγαπάει ακόμα άνευ όρων.

Είναι μια στιγμή υπέρτατης δόξας όταν όντως την υπερασπίζεται όταν το χρειάζεται χωρίς να επηρεάζεται από το δράμα, τον συναισθηματικό εκβιασμό ή τις τακτικές εξουσίας.

Από αυτή την άποψη πρέπει να αναφέρω αυτή τη διαφήμιση που κάνει η ηθοποιός Revathi. Λέει στον σύντομα παντρεμένο γιο της να έχει ένα δικό του σπίτι μετά το γάμο. Εκείνος λέει ότι δεν θα μπορούσε να φανταστεί να μείνει χωρίς τη μαμά του, τότε εκείνη του λέει να αγοράσει το σπίτι κοντά, αλλά είναι σημαντικό να μετακομίσει μετά το γάμο. Πολύ λίγες πεθερές μπορούν πραγματικά να το κάνουν αυτό. Θέλουν ένα γιο και τη γυναίκα του ακριβώς κάτω από τη μύτη τους και πάντα έτοιμοιΜεταμορφώνεται από μια στοργική μητέρα σε μια τερατώδη πεθερά.

Για να μπορέσει μια μητέρα να αφήσει τον γιο της, πρέπει να κόψει αυτόν τον αόρατο ομφάλιο λώρο και να δημιουργήσει έναν πολύ ισχυρότερο και διαρκή δεσμό αγάπης. Η δυστυχία στις περισσότερες ινδικές οικογένειες πηγάζει από την αδυναμία της πεθεράς να αφήσει τον γιο της.

Pati patni aur woh! - Όταν η πεθερά ακολουθεί παντού!

12 τρόποι για να αντιμετωπίσετε μια ζηλιάρα πεθερά

10 τρόποι για να βελτιώσετε τη σχέση σας με την πεθερά σας

μπορούν τα παιδιά να προβλέψουν το διαζύγιο των γονέων