Zawsze ceniłem lojalność we wszystkich związkach. Nie można ufać nielojalnej osobie, czy to w przyjaźni, biznesie, czy miłości. Ale nigdy nie wyobrażałem sobie, że zakocham się w zamężnej kobiecie.

Byłem inżynierem na rynku pracy pełnym tysięcy inżynierów produkowanych rocznie. Kiedy więc pojawiła się oferta nauczania na rządowym uniwersytecie zlokalizowanym w mieście mofussil, przyjąłem ją z wahaniem. Lepiej mieć 31 lat i być nauczycielem, nieważne gdzie, niż 31 lat i być spłukanym.

Moja czteroletnia dziewczyna również zdecydowała, że chce żyć dalej. Pomyślałem więc, że życie w obskurnym college'u jako nauczyciel da mi spokój, którego potrzebowałem. Pomoże mi lepiej poradzić sobie z rozstaniem.

(Jak powiedział Shahnaaz Khan)

To nie mogło być dalsze od tego, co czekało mnie w przyszłości. Moje pierwsze spotkanie z ona Było to dość rutynowe, podstawowe wprowadzenie do pracowników, z którymi miałem dzielić kampus. Uniwersytet był naszym małym światem, ponieważ niewiele leżało poza nim.

Mój romans z zamężną kobietą

Nie należała do mojego wydziału, była pięć lat starsza i zamężna z dwójką dzieci, więc ostatecznie umieściłem ją w sekcji "nie dzieje się" w mojej głowie "lojalność to życie". Dzieliliśmy stolik w stołówce dla pracowników. W następnym semestrze harmonogramy się zmieniły, ale szukałem każdej okazji, aby być w stołówce w tym samym czasie co ona.

Łączyła nas więź z Camusem i Derridą, kwestionowaliśmy Hegla i spieraliśmy się o Nietzschego. Była organiczną rzeką płynącą w moim technicznym życiu.

Włącz obsługę JavaScript

Wykładała na uniwersytecie od nieco ponad roku. Jej mąż był w mieście z dziećmi. Podjęła tę pracę, gdy jej mąż stracił męża i chociaż strasznie tęskniła za dziećmi, ich przyszłość musiała być finansowo zabezpieczona.

Ale kiedy byliśmy razem, nic innego się nie liczyło. Ani jej rzeczywistość, ani moja. Oboje byliśmy samotni i od razu się polubiliśmy. Mimo to nie wiedziałem, że skończę spotykając się z zamężną kobietą.

Dyskusje w stołówce przerodziły się w nocne rozmowy podczas spacerów po kampusie, które następnie przeniosły się do naszych mieszkań. Byliśmy całkiem pewni, że nasza przyjaźń jest tylko przyjaźnią podobnych umysłów. Ale musieliśmy być dyskretni, aby uniknąć języków w naszej małej społeczności. Później zdałem sobie sprawę z komplikacji bycia zakochanym w zamężnej kobiecie.

Kocham zamężną kobietę

To uświadomiło mi, że jest mężatką, a ja jestem tym drugim mężczyzną, ale też sprawiło, że było zabawniej. Czułem się jak uczeń kradnący pierwszy pocałunek, z dala od wścibskich oczu rodziców i nauczycieli.

Pewnej nocy pochyliłem się i pocałowałem ją. Nie było to zaplanowane ani przemyślane. Po prostu nie wiem, co się stało. Czy to był pierwszy raz, kiedy pomyślałem o niej jako o kimś więcej niż o przyjaciółce? Oczywiście, że nie. Ale wcześniej udało mi się zepchnąć te uczucia do zakamarków mojej podświadomości. Odpowiedziała, choćby tylko na sekundę, po czym odepchnęła mnie i wyszła.

Wiedziałem, że jestem zakochany w zamężnej kobiecie, ale byłem całkowicie zdezorientowany jej uczuciem do mnie.

Była mężatką i unikała mnie jak zarazy

Byłem zakochany w zamężnej kobiecie, ale przez kilka następnych dni unikała mnie jak zarazy. Kiedy próbowałem przeprosić, odsunęła się i nie odpowiedziała.

Chociaż, jeśli mam być szczery, nie było mi przykro. Ten związek był sprzeczny ze wszystkim, w co wierzyłem. A jednak czułem się dobrze. W rzeczywistości brak możliwości bycia z nią wydawał się zły.

W końcu udało mi się z nią porozmawiać. Powiedziała, że jej mąż był miłym człowiekiem i nie zasługiwał na coś takiego.

Ani jej dzieci. Zrozumiałem lub próbowałem zrozumieć. Przestaliśmy rozmawiać. Przez tygodnie udawaliśmy, że jesteśmy obcymi ludźmi w tym samym kampusie. Potem nadeszły wakacje i ulgą było uciec. Szukałem nawet pracy gdzie indziej, aby nie widzieć jej codziennie i móc żyć dalej.

Jej stan cywilny nie powstrzymał jej przed kochaniem mnie

Nowy rok akademicki zacząłem ze złamanym sercem. Byłem rozczarowany sobą, że zakochałem się w zamężnej kobiecie, życiem, że sprawiło, że zakochałem się w zamężnej kobiecie i nią, że jest mężatką. Ale coś się zmieniło.

Pewnej nocy zapukała do moich drzwi. Kiedy otworzyłem drzwi, przytuliła mnie i powiedziała, że za mną tęskni. Zaczęliśmy znowu rozmawiać. Po kilku tygodniach pocałowałem ją ponownie. Tylko tym razem mnie nie odepchnęła.

Minęło już ponad sześć miesięcy, a my stworzyliśmy własną oazę. Podrzeczywistość, w której pojęcia dobra i zła są naginane.

Mówi, że być może wróci do rodziny, ponieważ sytuacja finansowa jej męża się poprawiła. Nie kwestionuję jej. Szczerze mówiąc, nie wiem, na czym stoję w jej życiu. Co sprawiło, że zmieniła zdanie lub co ją czeka.

Ona jest mężatką, ja jestem singlem i jesteśmy razem

Od intymności emocjonalnej przeszliśmy do intymności fizycznej i czasami czuję, że znalazłem bratnią duszę. Nasze sesje miłosne są czasami tak pełne pasji, a czasami są delikatne i spokojne. Kiedy jestem w jej ramionach, jestem w teraźniejszości. Nigdy nie myślę o przeszłości ani przyszłości. Wiem, że bez względu na to, co się stanie, zawsze będę kochał tę zamężną kobietę.

Zdaję sobie sprawę z tego, jak mogą wyglądać moje działania. Ale nie zamierzałem kochać zamężnej kobiety ani niszczyć czyjejś rodziny. Po prostu zakochałem się w zamężnej kobiecie bez żadnych intencji ani złośliwości. Dobro i zło wydają się amorficzne z przepaści, na której stoję. Wiem tylko, że jesteśmy tutaj, razem, w tej chwili. I na razie to wszystko, co się liczy.

Bardzo trudno jest nam myśleć o wspólnej przyszłości z powodu komplikacji, które pojawiłyby się, gdyby próbowała odejść od męża. Ona też tego nie chce. Nie myślę o tym, po prostu wiem, że ją kocham.